Wnętrze (matematyka): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
SieBot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: it:Parte interna
Linia 56: Linia 56:
[[ko:내부 (위상수학)]]
[[ko:내부 (위상수학)]]
[[is:Iður (mengjafræði)]]
[[is:Iður (mengjafræði)]]
[[it:Parte interna]]
[[he:פנים (טופולוגיה)]]
[[he:פנים (טופולוגיה)]]
[[nl:Inwendige (topologie)]]
[[nl:Inwendige (topologie)]]

Wersja z 01:01, 9 wrz 2009

Punkt W jest punktem wewnętrznym figury.

Wnętrze zbioru (figury, bryły) F – pojęcie w geometrii lub topologii, zbiór tych punktów przestrzeni, które należą do zbioru F wraz z pewnym swoim otoczeniem.

Wnętrze zbioru F oznaczamy Int(F), int(F) lub F°. Punkty należące do wnętrza zbioru nazywamy punktami wewnętrznymi zbioru.


Własności

Z definicji wnętrza zbioru wynikają bezpośrednio poniższe jego własności.

  1. Wnętrze jest otwartym podzbiorem F.
  2. Wnętrze jest sumą wszystkich otwartych podzbiorow F.
  3. Wnętrze jest największym zbiorem otwartym zawartym w F.
  4. Zbiór jest otwarty wtedy i tylko wtedy, gdy jest swoim własnym wnętrzem.
  5. int(int(S)) = int(S).
  6. Jeżeli S jest podzbiorem F, to int(S) jest podzbiorem int(F).
  7. int(SF)=int(S)∩int(F)
  8. Jeżeli S jest zbiorem otwartym, to S jest podzbiorem F wtedy i tylko wtedy, gdy S jest podzbiorem int(F).

Wnętrze zbioru zależy od topologii – jeżeli na przestrzeni dane są dwie różne topologie, to jeden i ten sam zbiór punktów może być wnętrzem w jednej topologii, a w innej już nie.

Zauważmy też, że w przestrzeni metrycznej punkt p zbioru F jest punktem wewnętrznym wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje kula o środku w punkcie p całkowicie zawarta w zbiorze F.

Pozostałe własności

  1. dla dowolnych zbiorów
  2. dla dowolnej rodziny zbiorów
  3. Dla każdego mamy

Operacja wnętrza a topologia

Jeżeli operację brania wnętrza zbioru przyjmiemy jako pewną operację pierwotną na zbiorach, która spełnia warunki 5, 6, 7 oraz warunek int(X)=X, gdzie X oznacza całą przestrzeń, to może ona posłużyć do zdefiniowania topologii przez operację wnętrza w zbiorze X. [1]

Przykłady

  • W dowolnej przestrzeni wnętrze zbioru pustego jest zbiorem pustym, a wnętrzem całej przestrzeni jest przestrzeń.
  • W przestrzeni dyskretnej każdy zbiór jest swoim wnętrzem.
  • Niech R oznacza zbiór liczb rzeczywistych z naturalną topologią. Wówczas:
    • wnętrzem przedziału domkniętego [a, b] jest przedział otwarty (a, b)
    • wnętrzem przedziału [a, b) jest przedział (a, b)
    • wnętrzem zbioru skończonego jest zbiór pusty
    • wnętrzem zbioru liczb wymiernych jest zbiór pusty
    • wnętrzem zbioru liczb niewymiernych także jest zbiór pusty
    • zbiór ma niepuste wnętrze wtedy i tylko wtedy, gdy zawiera pewien przedział.

Zobacz też: zewnętrze, brzeg.

  1. Ryszard Engelking: Topologia ogólna. Biblioteka Matematyczna. Tom 47. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 37.