Braunit: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Robot odlinkowuje "Videograf II" |
rozbudowa artykułu |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Minerał infobox |
|||
'''Braunit''' – [[minerał]] o wzorze: '''Mn<sub>2</sub>O<sub>3</sub>''' ([[tlenek manganu (III)]]), jedna z ważniejszych [[ruda|rud]] [[mangan]]u. Stosowany do otrzymywania czystego [[pierwiastek chemiczny|pierwiastka]]. Największe złoża tego minerału występują w [[Kazachstan]]ie, [[Indie|Indiach]], [[Brazylia|Brazylii]] i [[Szwecja|Szwecji]]. |
|||
| pusty wiersz = |
|||
| Nazwa = Braunit |
|||
| grafika4 = Braunite-195637.jpg |
|||
| grafika4_opis = Braunit |
|||
| grafika5 = |
|||
| grafika5_opis = |
|||
| grafika6 = |
|||
| grafika6_opis = |
|||
| Inne nazwy = |
|||
| Skład chemiczny = '''Mn<sup>2+</sup> Mn<sup> 3+</sup> <sub>6</sub> SiO<sub>4</sub> O<sub>20</sub> ''' |
|||
| Twardość w skali Mohsa = 6-6.5 |
|||
| Przełam = nierówny |
|||
| Łupliwość = dobra do doskonałej |
|||
| Pokrój kryształu = tzw. pseudooktaedry |
|||
| Układ krystalograficzny = tetragonalny |
|||
| Topliwość = |
|||
| Właściwości mechaniczne = kruchy |
|||
| Gęstość minerału = 4,8 |
|||
| Barwa = czarna do brunatnoczarnej |
|||
| Rysa = brunatnoczarna, czarna |
|||
| Połysk = metaliczny |
|||
| Współczynnik załamania = |
|||
| Inne własności optyczne = |
|||
| Postacie alotropowe = |
|||
| Szczególne własności = |
|||
}} |
|||
'''Braunit''' – [[minerał]] z gromady [[krzemian]]ów, tlenokrzemian manganu o wzorze: '''Mn<sup>2+</sup> Mn<sup> 3+</sup> <sub>6</sub> SiO<sub>4</sub> O<sub>20</sub>''' ‘ ([[tlenek manganu (III)]]). |
|||
Nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego badacza K. Brauna. Jest [[minerał]]em rzadkim. |
|||
== Właściwości == |
|||
Tworzy kryształy o [[pokrój kryształu|pokroju]] [[bipiramida|bipiramid]] i pseudooktaedrów. |
|||
Tworzy [[skupienia minerałów|skupienia]] zbite, ziemiste, skorupowe. Jest kruchy, nieprzezroczysty, o tłustym lub metalicznym połysku. Niekiedy zawiera domieszki [[żelazo|żelaza]], [[wapń|wapnia]], [[bor]]u, [[bar]]u. Rozpuszcza się w HCL, HNO<sub>3</sub>. Ma własności magnetyczne. |
|||
== Występowanie == |
|||
Stanowi składnik złóż [[mangan]]u, spotykany jest w żyłach kruszcowych i [[skarn]]ach. Minerałami współwystępującymi są: [[piroluzyt]], [[hausmannit]], [[manganit]], [[psylomelan]], [[magnetyt]], [[baryt]], [[kalcyt]], [[kwarc]], [[syderyt]]. |
|||
'''Miejsca występowania;''' Największe złoża tego minerału występują w [[Kazachstan]]ie - Dżezkazgan, [[Rosja|Rosji]] – na [[Ural]]u, w [[Indie|Indiach]] – Sitapar, w [[Brazylia|Brazylii]]- Ouro Preto, [[Minas Gerais]], w [[RPA]], [[USA]] – [[Teksas]], [[Arkansas]], [[Arizona]]. W [[Europa|Europie]]wystepuje w [[Szwecja|Szwecji]] – Nordmark, Jakobsberg i [[Niemcy|Niemczech]]. |
|||
W Polsce został znaleziony w okolicach [[Wałbrzych]]a. |
|||
== Zastosowanie == |
|||
*jedna z ważniejszych [[ruda|rud]] [[mangan]]u, zawiera do 87 % MnO<sub>2</sub>. |
|||
*stosowany do otrzymywania czystego [[pierwiastek chemiczny|pierwiastka]]. |
|||
*poszukiwany kamień kolekcjonerski |
|||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
{{Bibliografia start}} |
{{Bibliografia start}} |
||
# {{cytuj książkę |autor=Romuald Hassa |autor2=Janusz Mrzigod |autor3=Janusz Nowakowski |tytuł=Podręczny słownik chemiczny |wydanie=I |wydawca=Videograf II |miejsce=Katowice |rok=2002 |isbn=83-71-83-240-0}} |
# {{cytuj książkę |autor=Romuald Hassa |autor2=Janusz Mrzigod |autor3=Janusz Nowakowski |tytuł=Podręczny słownik chemiczny |wydanie=I |wydawca=Videograf II |miejsce=Katowice |rok=2002 |isbn=83-71-83-240-0}} |
||
# {{cytuj stronę|url=http://portalwiedzy.onet.pl/610,,,,braunit,haslo.html|tytuł=Braunit w WIEM.pl|data dostępu=2011-02-25}} |
# {{cytuj stronę|url=http://portalwiedzy.onet.pl/610,,,,braunit,haslo.html|tytuł=Braunit w WIEM.pl|data dostępu=2011-02-25}} |
||
#R Duda, L Reji – Wielka Encyklopedia Minerałów – Elipsa 2 isbn=83-86013-00-1 |
|||
#W Schumann – Minerały świata – Almapress, isbn=83-7020-313-2. |
|||
#J Parafiniuk – Minerały systematyczny katalog 2004 – Towarzystwo Geologiczne „Spirifer” W-wa 2005 |
|||
{{Bibliografia stop}} |
{{Bibliografia stop}} |
||
{{commonscat|braunite}} |
|||
[[Kategoria:Kruszce i rudy]] |
[[Kategoria:Kruszce i rudy]] |
||
[[en:Braunite]] |
Wersja z 13:52, 8 sty 2012
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt={{{alt grafiki}}}|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}} | |
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Inne nazwy |
{{{inne nazwy}}} |
---|---|
Skład chemiczny |
{{{skład chemiczny}}} |
Twardość w skali Mohsa |
{{{twardość w skali Mohsa}}} |
Przełam |
{{{przełam}}} |
Łupliwość |
{{{łupliwość}}} |
Pokrój kryształu |
{{{pokrój kryształu}}} |
Układ krystalograficzny |
{{{układ krystalograficzny}}} |
Topliwość |
{{{topliwość}}} |
Właściwości mechaniczne |
{{{właściwości mechaniczne}}} |
Gęstość minerału |
{{{gęstość minerału}}} |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
{{{barwa}}} |
Rysa |
{{{rysa}}} |
Połysk |
{{{połysk}}} |
Współczynnik załamania |
{{{współczynnik załamania}}} |
Inne |
{{{inne własności optyczne}}} |
Dodatkowe dane | |
Postacie alotropowe |
{{{postacie alotropowe}}} |
Szczególne własności |
{{{szczególne własności}}} |
Klasyfikacja Strunza |
{{{klasyfikacja Strunza}}} |
Braunit – minerał z gromady krzemianów, tlenokrzemian manganu o wzorze: Mn2+ Mn 3+ 6 SiO4 O20 ‘ (tlenek manganu (III)).
Nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego badacza K. Brauna. Jest minerałem rzadkim.
Właściwości
Tworzy kryształy o pokroju bipiramid i pseudooktaedrów. Tworzy skupienia zbite, ziemiste, skorupowe. Jest kruchy, nieprzezroczysty, o tłustym lub metalicznym połysku. Niekiedy zawiera domieszki żelaza, wapnia, boru, baru. Rozpuszcza się w HCL, HNO3. Ma własności magnetyczne.
Występowanie
Stanowi składnik złóż manganu, spotykany jest w żyłach kruszcowych i skarnach. Minerałami współwystępującymi są: piroluzyt, hausmannit, manganit, psylomelan, magnetyt, baryt, kalcyt, kwarc, syderyt.
Miejsca występowania; Największe złoża tego minerału występują w Kazachstanie - Dżezkazgan, Rosji – na Uralu, w Indiach – Sitapar, w Brazylii- Ouro Preto, Minas Gerais, w RPA, USA – Teksas, Arkansas, Arizona. W Europiewystepuje w Szwecji – Nordmark, Jakobsberg i Niemczech.
W Polsce został znaleziony w okolicach Wałbrzycha.
Zastosowanie
- jedna z ważniejszych rud manganu, zawiera do 87 % MnO2.
- stosowany do otrzymywania czystego pierwiastka.
- poszukiwany kamień kolekcjonerski
Bibliografia
- Romuald Hassa, Janusz Mrzigod, Janusz Nowakowski: Podręczny słownik chemiczny. Wyd. I. Katowice: Videograf II, 2002. ISBN 83-71-83-240-0.
- Braunit w WIEM.pl. [dostęp 2011-02-25].
- R Duda, L Reji – Wielka Encyklopedia Minerałów – Elipsa 2 isbn=83-86013-00-1
- W Schumann – Minerały świata – Almapress, isbn=83-7020-313-2.
- J Parafiniuk – Minerały systematyczny katalog 2004 – Towarzystwo Geologiczne „Spirifer” W-wa 2005