Edward Fenech Adami: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
uzupełnienie |
+min. |
||
Linia 29: | Linia 29: | ||
| quote = |
| quote = |
||
}} |
}} |
||
'''Edward „Eddie” Fenech Adami''' (ur. [[7 lutego]] [[1934]] w [[Birkirkara|Birkirkarze]]) – [[malta]]ński polityk i prawnik, w latach 1977–2004 lider [[Partia Narodowa (Malta)|Partii Narodowej]], [[Premierzy Malty|Premier Malty]] w latach 1987–1996 i 1998–2004, wieloletni parlamentarzysta, [[prezydent Malty]] od 4 kwietnia 2004 do 4 kwietnia 2009. |
'''Edward „Eddie” Fenech Adami''' (ur. [[7 lutego]] [[1934]] w [[Birkirkara|Birkirkarze]]) – [[malta]]ński polityk i prawnik, w latach 1977–2004 lider [[Partia Narodowa (Malta)|Partii Narodowej]], [[Premierzy Malty|Premier Malty]] w latach 1987–1996 i 1998–2004, wieloletni parlamentarzysta, od 1989 do 1990 minister spraw zagranicznych, [[prezydent Malty]] od 4 kwietnia 2004 do 4 kwietnia 2009. |
||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Linia 38: | Linia 38: | ||
W 1977 wystartował w wyborach na przewodniczącego Partii Narodowej. W głosowaniu uzyskał dwie trzecie głosów, pokonując [[Ċensu Tabone]] i [[Guido de Marco|Guida de Marco]]<ref name="mt"/>. W wyborach w 1981 kierowane przez niego ugrupowanie uzyskało najwięcej głosów, jednak więcej mandatów uzyskała rządząca [[Partia Pracy (Malta)|Partii Pracy]], której zarzucano [[gerrymandering]] przy kształtowaniu okręgów wyborczych. Doprowadziło to do kryzysu konstytucyjnego i czasowego bojkotu prac parlamentu przez Partię Narodową<ref name="tom"/><ref name="mt"/>, co skutkowało zmianami w ordynacji wyborczej zapewniającymi większość mandatów zwycięskiej partii<ref name="tom"/>. |
W 1977 wystartował w wyborach na przewodniczącego Partii Narodowej. W głosowaniu uzyskał dwie trzecie głosów, pokonując [[Ċensu Tabone]] i [[Guido de Marco|Guida de Marco]]<ref name="mt"/>. W wyborach w 1981 kierowane przez niego ugrupowanie uzyskało najwięcej głosów, jednak więcej mandatów uzyskała rządząca [[Partia Pracy (Malta)|Partii Pracy]], której zarzucano [[gerrymandering]] przy kształtowaniu okręgów wyborczych. Doprowadziło to do kryzysu konstytucyjnego i czasowego bojkotu prac parlamentu przez Partię Narodową<ref name="tom"/><ref name="mt"/>, co skutkowało zmianami w ordynacji wyborczej zapewniającymi większość mandatów zwycięskiej partii<ref name="tom"/>. |
||
W 1987 Partia Narodowa uzyskała większość parlamentarną, w maju tegoż roku Edward Fenech Adami objął urząd premiera. Sprawował go przez dwie kadencje do października 1998, gdy jego ugrupowanie przegrało wybory z laburzystami. Przyczyn porażki upatrywano w niepopularnej reformie wprowadzającej na Malcie podatek [[Podatek od towarów i usług|VAT]]<ref name="mt"/>. We wrześniu 1998 ponownie został premierem, gdy Partia Narodowa zwyciężyła w przedterminowych wyborach parlamentarnych. Zapewnił sobie reelekcję również w wyniku wyborów w 2003. W okresie urzędowania zakończył negocjacje akcesyjne Malty z [[Unia Europejska|Unią Europejską]]. W lutym 2004 ustąpił z funkcji lidera partii, a w marcu 2004 zakończył urzędowanie na stanowisku premiera oraz wykonywanie mandatu poselskiego. |
W 1987 Partia Narodowa uzyskała większość parlamentarną, w maju tegoż roku Edward Fenech Adami objął urząd premiera. Sprawował go przez dwie kadencje do października 1998, gdy jego ugrupowanie przegrało wybory z laburzystami. Przyczyn porażki upatrywano w niepopularnej reformie wprowadzającej na Malcie podatek [[Podatek od towarów i usług|VAT]]<ref name="mt"/>. Od marca 1989 do maja 1990 jednocześnie pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych<ref>{{Cytuj stronę|url=https://www.rulers.org/maltgov.html|tytuł=Rulers: Malta: Ministries, etc.|opublikowany=rulers.org|data dostępu=2017-01-05|język=en}}</ref>. |
||
We wrześniu 1998 ponownie został premierem, gdy Partia Narodowa zwyciężyła w przedterminowych wyborach parlamentarnych. Zapewnił sobie reelekcję również w wyniku wyborów w 2003. W okresie urzędowania zakończył negocjacje akcesyjne Malty z [[Unia Europejska|Unią Europejską]]. W lutym 2004 ustąpił z funkcji lidera partii, a w marcu 2004 zakończył urzędowanie na stanowisku premiera oraz wykonywanie mandatu poselskiego. |
|||
4 kwietnia 2004 został nowym prezydentem Malty, jego pięcioletnia kadencja zakończyła się 4 kwietnia 2009. |
4 kwietnia 2004 został nowym prezydentem Malty, jego pięcioletnia kadencja zakończyła się 4 kwietnia 2009. |
||
Linia 56: | Linia 58: | ||
[[Kategoria:Premierzy Malty]] |
[[Kategoria:Premierzy Malty]] |
||
[[Kategoria:Deputowani do Izby Reprezentantów (Malta)]] |
[[Kategoria:Deputowani do Izby Reprezentantów (Malta)]] |
||
[[Kategoria:Maltańscy ministrowie]] |
|||
[[Kategoria:Maltańscy prawnicy]] |
[[Kategoria:Maltańscy prawnicy]] |
||
[[Kategoria:Politycy Partii Narodowej (Malta)]] |
[[Kategoria:Politycy Partii Narodowej (Malta)]] |
Wersja z 14:25, 6 sty 2017
Data i miejsce urodzenia |
7 lutego 1934 |
---|---|
Prezydent Republiki Malty | |
Okres |
od 4 kwietnia 2004 |
Przynależność polityczna | |
Pierwsza dama | |
Poprzednik | |
Następca | |
Premier Malty | |
Okres |
od 12 maja 1987 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Premier Malty | |
Okres |
od 6 września 1998 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Edward „Eddie” Fenech Adami (ur. 7 lutego 1934 w Birkirkarze) – maltański polityk i prawnik, w latach 1977–2004 lider Partii Narodowej, Premier Malty w latach 1987–1996 i 1998–2004, wieloletni parlamentarzysta, od 1989 do 1990 minister spraw zagranicznych, prezydent Malty od 4 kwietnia 2004 do 4 kwietnia 2009.
Życiorys
Studiował ekonomię, a następnie prawo na Uniwersytecie Maltańskim. Od 1959 praktykował jako adwokat. Na początku lat 60. dołączył do centroprawicowej Partii Narodowej. Został bliskim współpracownikiem lidera tej partii i premiera George'a Borga Oliviera. Był redaktorem partyjnego gazety „Il-Poplu” i przewodniczącym rady administracyjnej partii. W 1962 i 1966 bez powodzenia kandydował do Izby Reprezentantów[1].
Mandat poselski uzyskał po raz pierwszy w 1969[1] w wyniku wyborów uzupełniających przeprowadzanych po śmierci jednego z deputowanych[2]. Od tego czasu z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w kolejnych wyborach w 1971, 1976, 1981, 1987, 1992, 1996, 1998 i 2003, zasiadając w maltańskim parlamencie nieprzerwanie do 2004.
W 1977 wystartował w wyborach na przewodniczącego Partii Narodowej. W głosowaniu uzyskał dwie trzecie głosów, pokonując Ċensu Tabone i Guida de Marco[2]. W wyborach w 1981 kierowane przez niego ugrupowanie uzyskało najwięcej głosów, jednak więcej mandatów uzyskała rządząca Partii Pracy, której zarzucano gerrymandering przy kształtowaniu okręgów wyborczych. Doprowadziło to do kryzysu konstytucyjnego i czasowego bojkotu prac parlamentu przez Partię Narodową[1][2], co skutkowało zmianami w ordynacji wyborczej zapewniającymi większość mandatów zwycięskiej partii[1].
W 1987 Partia Narodowa uzyskała większość parlamentarną, w maju tegoż roku Edward Fenech Adami objął urząd premiera. Sprawował go przez dwie kadencje do października 1998, gdy jego ugrupowanie przegrało wybory z laburzystami. Przyczyn porażki upatrywano w niepopularnej reformie wprowadzającej na Malcie podatek VAT[2]. Od marca 1989 do maja 1990 jednocześnie pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych[3].
We wrześniu 1998 ponownie został premierem, gdy Partia Narodowa zwyciężyła w przedterminowych wyborach parlamentarnych. Zapewnił sobie reelekcję również w wyniku wyborów w 2003. W okresie urzędowania zakończył negocjacje akcesyjne Malty z Unią Europejską. W lutym 2004 ustąpił z funkcji lidera partii, a w marcu 2004 zakończył urzędowanie na stanowisku premiera oraz wykonywanie mandatu poselskiego.
4 kwietnia 2004 został nowym prezydentem Malty, jego pięcioletnia kadencja zakończyła się 4 kwietnia 2009.
Odznaczony m.in. Orderem Orła Białego[4].
- ↑ a b c d Fenech Adami bows out. timesofmalta.com, 4 kwietnia 2009. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
- ↑ a b c d Three decades of Eddie. maltatoday.com.mt, 1 kwietnia 2009. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
- ↑ Rulers: Malta: Ministries, etc.. rulers.org. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 stycznia 2009 r. o nadaniu orderów i odznaczenia (M.P. z 2009 r. nr 30, poz. 435).
Bibliografia
- Dr Edward Fenech Adami. gov.mt. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
- Prezydenci Malty
- Premierzy Malty
- Deputowani do Izby Reprezentantów (Malta)
- Maltańscy ministrowie
- Maltańscy prawnicy
- Politycy Partii Narodowej (Malta)
- Komandorzy Legii Honorowej
- Odznaczeni Orderem Krzyża Ziemi Maryjnej
- Odznaczeni Orderem Orła Białego (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Orderem Trzech Gwiazd
- Odznaczeni Orderem Zasługi (Węgry)
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Włoskiej
- Odznaczeni Krzyżem Wielkim Orderu Infanta Henryka (Portugalia)
- Odznaczeni Wielkim Łańcuchem Orderu Infanta Henryka (Portugalia)
- Odznaczeni Wielkim Orderem Króla Tomisława
- Absolwenci Uniwersytetu Maltańskiego
- Urodzeni w 1934