SS Toruń: Różnice pomiędzy wersjami

SS Toruń
Poprzednie nazwy	Brumaire
Następne nazwy	Hannes Freymann
Bandera	Polska
Port macierzysty	Gdynia
Armator	Żegluga Polska (1927-1939); Polska Żegluga Morska (1946-1960)
	Dane podstawowe
Typ	masowiec
	Historia
Stocznia	Chantiers Navals Français
Data wodowania	1925
Data wycofania ze służby	1960
Data zatonięcia	1939 (zatopiony przez Polaków); 1944 (zatopiony przez aliantów)
	Dane techniczne
Nośność (DWT)	2850
Liczebność załogi	26
Długość całkowita (L)	84,60 m
Szerokość (B)	12,20 m
Zanurzenie (D)	5,60 m
Pojemność	brutto: 2018 RT; netto: 1122 RT
	Napęd mechaniczny
Silnik	trzycylindrowa maszyna parowa
Moc silnika	1200 KM
Liczba śrub napędowych	1
Prędkość maks.	9 w.
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 23:57, 31 gru 2017

SS Toruń – masowiec zbudowany w roku 1925 we francuskiej stoczni Chantiers Navals Français w Caen. Bliźniaczymi statkami były SS "Wilno", SS "Katowice", SS "Poznań" oraz SS "Kraków". Statki te nazywane były najczęściej "węglowcami" lub też, ze względu na swe pochodzenie, "francuzami".

Przed wojną

"Toruń" wszedł do Gdyni w styczniu 1927 roku. W uroczystości poświęcenia i podniesienia polskiej bandery uczestniczył ówczesny minister przemysłu i handlu, budowniczy portu w Gdyni Eugeniusz Kwiatkowski. Statek pływał, wożąc polski węgiel, głównie po Bałtyku i Morzu Północnym, a z portów angielskich do kraju tomasynę.

Pod niemiecką banderą

W chwili wybuchu II wojny światowej "Toruń" stał zacumowany w gdyńskim porcie jako statek bunkrowy dla okrętów marynarki wojennej. W chwili, gdy pod naciskiem oddziałów Wehrmachtu, obrońcy miasta musieli się zeń wycofać, zatopili statek w wejściu do portu.

Niemcy szybko podnieśli "Toruń", wyremontowali i wcielili do służby pod nazwą "Hannes Freymann". Pływał w tej roli do roku 1944, kiedy to został zbombardowany i zatopiony przez samoloty alianckie w norweskim fiordzie. Ponownie podniesiony i prowizorycznie połatany, odholowany został na remont w Kilonii. Tam jednak uszczelnienia puściły, statek osiadł na dnie basenu i tak doczekał końca wojny.

W PRL

Po wydobyciu i remoncie "Toruń" został w maju 1946 roku zwrócony Polskiej Marynarce Handlowej. Pod polską banderą pływał (najpierw w Żegludze Polskiej, a potem w Polskiej Żegludze Morskiej) do roku 1960, kiedy to został ostatecznie wycofany ze służby i oddany Zarządowi Portu w Gdańsku jako magazyn pływający MP-ZP Gda 20.

W roku 1965 oddany na złom.

Bibliografia

Jerzy Miciński: Księga statków polskich: 1918-1945, T.1. Gdańsk: Polnord-Oskar, 1996. ISBN 83-86181-23-0.
Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989. ISBN 83-10-08902-3.

@@ Linia 33: / Linia 33: @@
  |zanurzenie                 = 5,60
  |wysokość                   =
- |pojemność                  = brutto: 2018 RT<br>
+ |pojemność                  = brutto: 2018 RT<br />
 netto: 1122
  |pojemność brutto           =
@@ Linia 40: / Linia 40: @@
  |masa całkowita             =
  |silnik                     = trzycylindrowa maszyna parowa
- |moc silnika                = 1200 [[KM]]
+ |moc silnika                = 1200 [[Koń mechaniczny|KM]]
  |liczba śrub                = 1
  |prędkość                   = 9
@@ Linia 65: / Linia 65: @@
 * {{Cytuj książkę |autor =Jan Piwowoński | autor link = Jan Piwowoński |tytuł =Flota spod biało-czerwonej |wydawca =Nasza Księgarnia |miejsce =Warszawa |rok =1989 |isbn =83-10-08902-3 |}}
-{{DEFAULTSORT:Toruń, SS}}
+{{SORTUJ:Toruń, SS}}
 [[Kategoria:Polskie statki]]
 [[Kategoria:Parowce]]