Kazimierz Kulwieć: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
-pustosłowie, -niepotrzebne linki wewn., źródła/przypisy, drobne merytoryczne |
uzupełnienie życiorysu |
||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
Wybuch [[I wojna światowa|I wojny światowej]] zastał rodzinę Kulwieciów na Nowogródczyźnie. Kazimierz został wezwany do [[Moskwa|Moskwy]] by zorganizować polskie gimnazjum. Przez trzy lata był jego dyrektorem. Po powrocie do kraju utworzył gimnazjum w [Warszawie. Po [[Wojna polsko-bolszewicka|wojnie bolszewickiej]] kupił majątek Rusocin (nad [[Świteź|Świtezią]], w granicach obecnej Litwy). W latach dwudziestych XX wieku zabiegał o uruchomienie placówki krajoznawczej nad Wigrami. W 1929 roku oddano do użytku w [[Stary Folwark (województwo podlaskie)|Starym Folwarku]] [[Schronisko turystyczne|schronisko PTK]], którego patronem został Kazimierz Kulwieć. |
Wybuch [[I wojna światowa|I wojny światowej]] zastał rodzinę Kulwieciów na Nowogródczyźnie. Kazimierz został wezwany do [[Moskwa|Moskwy]] by zorganizować polskie gimnazjum. Przez trzy lata był jego dyrektorem. Po powrocie do kraju utworzył gimnazjum w [Warszawie. Po [[Wojna polsko-bolszewicka|wojnie bolszewickiej]] kupił majątek Rusocin (nad [[Świteź|Świtezią]], w granicach obecnej Litwy). W latach dwudziestych XX wieku zabiegał o uruchomienie placówki krajoznawczej nad Wigrami. W 1929 roku oddano do użytku w [[Stary Folwark (województwo podlaskie)|Starym Folwarku]] [[Schronisko turystyczne|schronisko PTK]], którego patronem został Kazimierz Kulwieć. |
||
Od czerwca 1935 roku, przez jedną kadencję, pełnił funkcję prezesa Zarządu Oddziału Pomorskiego [[Liga Ochrony Przyrody|Ligi Ochrony Przyrody]] z siedzibą w [[Toruń|Toruniu]]<ref>{{Cytuj |autor = Leńkowa Antonina |tytuł = Dzieje Ligi Ochrony Przyrody w Polsce |data = 1968 |miejsce = Warszawa |wydawca = LOP Zakład Zadrzewień i Zieleni |s = 105}}</ref>. |
|||
We wrześniu 1939 roku wschodnie tereny [[II Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]] znalazły się pod okupacją sowiecką. Rodzina Kulwieciów została [[deportacja (politologia)|deportowana]] w głąb archangielskiej tajgi. Mimo trudności Kulwieć przygotował pracę na temat flory i fauny Archangielska. Nie można jej było przewieźć do Polski i rękopis córka naukowca musiała zniszczyć. |
We wrześniu 1939 roku wschodnie tereny [[II Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]] znalazły się pod okupacją sowiecką. Rodzina Kulwieciów została [[deportacja (politologia)|deportowana]] w głąb archangielskiej tajgi. Mimo trudności Kulwieć przygotował pracę na temat flory i fauny Archangielska. Nie można jej było przewieźć do Polski i rękopis córka naukowca musiała zniszczyć. |
||
Wersja z 14:14, 25 sie 2018
Kazimierz Jakub Kulwieć (ur. 1 maja 1871 w Turbiszkach, pow. kalwaryjski, zm. 14 lutego 1943 pod Archangielskiem) – polski przyrodnik i krajoznawca.
Życiorys
Syn Wincentego i Leonii z Pawłowskich. Ojciec Kazimierza Kulwiecia posiadał majątek na Litwie, jednak za udział w Powstaniu Styczniowym utracił swoje dobra. Kazimierz Kulwieć był absolwentem suwalskiego gimnazjum. W 1897 roku ukończył studia przyrodnicze na Uniwersytecie Warszawskim ze stopniem kandydata nauk przyrodniczych. Rok później poślubił w Suwałkach Julię Kazimierę Kunegundę Stankiewicz, córkę notariusza. Rozpoczął pracę badacza flory i fauny, a teren jego badań był bardzo rozległy, od obszaru Morza Śródziemnego aż po Archangielsk. Z przyrodnikami Kazimierzem Czerwińskim i Romualdem Minkiewiczem przyjeżdżał w latach 1901-1903 nad Wigry. W 1903 roku dokonali oni „szeregu systematycznych pomiarów głębokości jezior należących do systematu wigierskiego”. Relacje z pobytów i wyniki badań zamieścił Kazimierz Kulwieć na łamach „Wszechświata” (1902 nr 21-23) i „Pamiętnika Fizjograficznego” (1904 t. XVIII).
Z inicjatywy Kazimierza Kulwiecia oraz m.in. Zygmunta Glogera i Aleksandra Janowskiego powstało w roku w 1906 Polskie Towarzystwo Krajoznawcze. W 1910 roku pod redakcją Kulwiecia zaczął wychodzić organ PTK – „Ziemia”. Był członkiem Zarządu Głównego Polskiej Macierzy Szkolnej w 1908 roku[1].
Wybuch I wojny światowej zastał rodzinę Kulwieciów na Nowogródczyźnie. Kazimierz został wezwany do Moskwy by zorganizować polskie gimnazjum. Przez trzy lata był jego dyrektorem. Po powrocie do kraju utworzył gimnazjum w [Warszawie. Po wojnie bolszewickiej kupił majątek Rusocin (nad Świtezią, w granicach obecnej Litwy). W latach dwudziestych XX wieku zabiegał o uruchomienie placówki krajoznawczej nad Wigrami. W 1929 roku oddano do użytku w Starym Folwarku schronisko PTK, którego patronem został Kazimierz Kulwieć.
Od czerwca 1935 roku, przez jedną kadencję, pełnił funkcję prezesa Zarządu Oddziału Pomorskiego Ligi Ochrony Przyrody z siedzibą w Toruniu[2].
We wrześniu 1939 roku wschodnie tereny Rzeczypospolitej znalazły się pod okupacją sowiecką. Rodzina Kulwieciów została deportowana w głąb archangielskiej tajgi. Mimo trudności Kulwieć przygotował pracę na temat flory i fauny Archangielska. Nie można jej było przewieźć do Polski i rękopis córka naukowca musiała zniszczyć.
Kazimierz Kulwieć zmarł na obczyźnie w roku 1943. Pozostał po nim olbrzymi dorobek krajoznawczy (publikacje, fotografie) i pedagogiczny. Był dziadkiem Grażyny Strumiłło-Miłosz.
Przypisy
Bibliografia
- A.M.: „Kulwieć Kazimierz Jakub (1871–1943)”. W: Stanisław Feliksiak (red.) Słownik biologów polskich. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 314–315 ISBN 83-01-00656-0
- Bacewicz J. W: Biografie Suwalskie, Suwałki, 1993, Matusiewicz A., 2004, Kwartalnik Wigry, nr 2: 8-14.