Ulica Obozowa w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
→Ważniejsze obiekty: budynek rozebrany, postał budynek mieszkalny |
||
Linia 51: | Linia 51: | ||
== Ważniejsze obiekty == |
== Ważniejsze obiekty == |
||
* ul. Obozowa 1 – [[pomnik Electio Viritim]] |
* ul. Obozowa 1 – [[pomnik Electio Viritim]] |
||
* ul. Obozowa 34/36 – Piekarnia Spółdzielni Piekarsko-Ciastkarskiej "Wola" |
|||
* ul. Obozowa 43 – Zarząd Miejskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania |
* ul. Obozowa 43 – Zarząd Miejskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania |
||
*ul. Obozowa 57 – Biurowiec Vector+, w którym znajduje się m.in. [[Samorządowe kolegium odwoławcze|Samorządowe Kolegium Odwoławcze]] w Warszawie oraz Centrum Obsługi Podatnika Urzędu m. st. Warszawy |
*ul. Obozowa 57 – Biurowiec Vector+, w którym znajduje się m.in. [[Samorządowe kolegium odwoławcze|Samorządowe Kolegium Odwoławcze]] w Warszawie oraz Centrum Obsługi Podatnika Urzędu m. st. Warszawy |
Wersja z 15:21, 25 sty 2021
|
Ten artykuł od 2012-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Młynów, Młynów, Koło | |
Ulica Obozowa, po prawej I kolonia TOR | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Długość |
2500 m |
Przebieg | |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°14′50,2″N 20°57′16,0″E/52,247278 20,954444 |
Ulica Obozowa – ulica w dzielnicy Wola w Warszawie .
Ulica rozpoczyna swój bieg od skrzyżowania ulic Sołtyka i Młynarskiej, następnie biegnie w kierunku północno-zachodnim przecinając z północy ulicę Ostroroga, następnie od południa Płocką i Gostyńską, a później znów od północy ul. św. Stanisława i Wawrzyszewską, gdzie po przejściu pod wiaduktem kolejowym, kieruje się dalej na zachód przecinając aleję Prymasa Tysiąclecia. Później Obozowa przecina ulice: Majakowskiego, Długomiła/Magistracką, Dahlberga/Deotymy, Dalibora, Erazma Ciołka i Księcia Janusza, gdzie dalej przechodzi w ulicę Dywizjonu 303.
Historia
W czasach Królestwa Polskiego prowadziła do obozu artylerii pieszej, a w późniejszym okresie do obozu wojska rosyjskiego[1].
Ulica powstała najprawdopodobniej w końcu XIX wieku. Przez długie lata, była mało znaczącą arterią, jej obecny skraj, kreślił w ówczesnym czasie granicę miasta. W trakcie stopniowej rozbudowy Koła i Moczydła, zyskiwała na znaczeniu. 14 grudnia 1931 r. w ulicę Obozową wjechał pierwszy wóz tramwajowy o oznaczeniu linii 16. Połączył on Młynów z placem Zbawiciela.
Ulica nabrała znaczenia po wybudowaniu na Kole w okresie międzywojennym, osiedla mieszkaniowego imienia Stefana Żeromskiego Towarzystwa Osiedli Robotniczych (TOR). Zostało zaprojektowane przez Romana Piotrowskiego, Zdzisława Szulca, Kazimierza Lichtensteina i Aleksandra Brzozowskiego[2]. To nowoczesne jak na tamte czasy osiedle składało się z 19 wielomieszkaniowych, dwupiętrowych domów, wzniesionych po obu stronach ulicy. Domy I kolonii TOR od nr 62 do 80 są to tzw. korytarzowce (mające po 9 mieszkań na każdym piętrze), a II kolonii TOR od nr 67 do 85 tzw. klatkowce (mające po 4 mieszkania na każdym piętrze, każdej klatki schodowej). Każde mieszkanie zostało wyposażone w instalację wodną i gazową, w.c., piec kaflowy do ogrzewania, kuchnię węglową oraz gazową i pomieszczenie piwniczne do przechowywania węgla opałowego, ziemniaków, itp. Każda klatka schodowa miała dostęp do łaźni, pralni i suszarni bielizny. Osiedle miało ponadto swoje przedszkole, salę teatralną i bibliotekę w budynku przy ul. Obozowej 85, swoją szkołę podstawową przy ulicy Ożarowskiej, a także sklepy spożywcze, aptekę i księgarnię znajdujące się na parterach niektórych budynków frontowych. Pomiędzy budynkami nr. 81 i 83 wybudowanych było kilka garaży. Każdy kompleks 10 domów był ogrodzony i zamykany na noc.
We wrześniu 1939 bomba niemiecka spadła na budynek pod nr 76, zburzyła część domu i zabiła kilkunastu mieszkańców. Na ścianie budynku w 1949 wmurowano tablicę pamiątkową[3].
W latach 50. ubiegłego wieku rozwój budownictwa mieszkaniowego i towarzyszącego na Kole. W tych latach zbudowano na skraju lasku przy ulicy Dobrogniewa Dzielnicowy Dom Kultury. Dom ten prowadzony przez pana Roykiewicza miał zespoły: tańca folklorystycznego prowadzony przez primabalerinę Marię Skorupczynę, turystyki rowerowej, modelarnię lotniczą, modelarnię szkutniczą oraz pracownię plastyczną. W 1952 oddano do użytku szkołę T.P.D. (Towarzystwa Przyjaciół Dzieci) Podstawową i Liceum Pedagogiczne imienia Filipiny Płaskowickiej przy ulicy Obozowej 60.
Ważniejsze obiekty
- ul. Obozowa 1 – pomnik Electio Viritim
- ul. Obozowa 43 – Zarząd Miejskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania
- ul. Obozowa 57 – Biurowiec Vector+, w którym znajduje się m.in. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie oraz Centrum Obsługi Podatnika Urzędu m. st. Warszawy
- ul. Obozowa 60 – Ośrodek Sportu i Rekreacji Koło oraz XXIV Liceum Ogólnokształcące im. C. K. Norwida powstałe na miejscu wybudowanej w 1952 roku szkoły TPD (Towarzystwa Przyjaciół Dzieci) Podstawowej i Liceum Pedagogicznego imienia Filipiny Płaskowickiej
- ul. Obozowa 85 – pomnik Stefana Żeromskiego
- ul. Obozowa 99 – Bazar na Kole
Przypisy
- ↑ Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 170. ISBN 978-83-62189-08-3.
- ↑ Jerzy Kasprzycki: Korzenie miasta. Tom V Żoliborz i Wola. Warszawa: Wydawnictwo Veda, 2004, s. 248. ISBN 83-85584-61-7.
- ↑ Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w.. Warszawa: Argraf, 2004, s. 206. ISBN 83-912463-4-5.