Roman Piotrowski (1895–1988)
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
21 stycznia 1895 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
17 grudnia 1988 |
Zawód, zajęcie | |
Narodowość | |
Uczelnia |
Politechnika Warszawska |
Wydział |
Wydział Architektury |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |

Roman Piotrowski (ur. 21 stycznia 1895 w Nowym Targu, zm. 17 grudnia 1988 w Warszawie) – polski architekt i polityk. Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I kadencji, w latach 1951–1956 minister budownictwa miast i osiedli. Budowniczy Polski Ludowej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Architekturę studiował na Politechnice Lwowskiej, potem na Politechnice Warszawskiej, studia ukończył w 1924[1], a w latach 1921–1935 był asystentem Instytutu Architektury UW. Związany był z grupą Praesens.
W latach 1930–1933 był inżynierem-architektem przedsiębiorstwa „Budozus” i współprojektantem osiedla domków jednorodzinnych ZUS na Żoliborzu (1935). W latach 1934–1944 obejmował kierownictwo techniczne w Towarzystwie Osiedli Robotniczych (TOR). Był członkiem zespołu, który zaprojektował osiedle TOR zbudowane między ulicami Obozową i Bolecha na Kole[2].
W czasie II wojny światowej był kierownikiem technicznym Społecznego Przedsiębiorstwa Budowlanego. Uczestniczył w pracach powołanej w 1940 przy Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej Pracowni Architektoniczno-Urbanistycznej (PAU)[3]. Od 1945 do 1949 był kierownikiem Biura Odbudowy Stolicy, a w latach 1945–1947 był również wiceprezydentem m. st. Warszawy. W okresie 1947–1949 piastował urząd komisarza odbudowy Warszawy przy Ministrze Odbudowy.
W 1945 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1948 wiceminister Ministerstwa Odbudowy, następnie od 1949 podsekretarz stanu, a następnie kierownik Ministerstwa Budownictwa. Od 11 stycznia 1951 do 11 lipca 1956 minister budownictwa miast i osiedli, następnie w 1956 wiceminister i podsekretarz stanu Ministerstwa Budownictwa. Pełnił mandat poselski do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I kadencji.
W latach 1956–1961 ambasador PRL w Niemczech Wschodnich. 23 sierpnia 1980 roku dołączył do apelu 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami[4].
Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C39-9-6)[5].
Projekty[edytuj | edytuj kod]
- Budynek biurowy ZUS w Gdyni w 1934
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Order Budowniczych Polski Ludowej (1979)
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy (1946)[6]
- Medal za Warszawę 1939–1945 (1946)[7]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Album inżynierów i techników w Polsce. T. 1, Cz. 1, Politechnika Lwowska : rys historyczny : informacje., Lwów: Tow. Bratniej Pomocy Stud. Polit. Lwowskiej, 1932, s. 75 .
- ↑ Jerzy Kasprzycki: Korzenie miasta. Tom V Żoliborz i Wola. Warszawa: Wydawnictwo Veda, 2004, s. 248. ISBN 83-85584-61-7.
- ↑ Marian Spychalski: Warszawa architekta. Wspomnienia pierwszego powojennego prezydenta stolicy. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2015, s. 127. ISBN 978-83-11-13416-4.
- ↑ Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s])
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 29, poz. 246
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia Warszawy. Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1994, s. 639. ISBN 83-01-08836-2.
- Informacje w BIP IPN
- Tadeusz Mołdawa , Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa: PWN, 1991, s. 411, ISBN 83-01-10386-8, OCLC 69290887 .
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
- Ambasadorowie Polski Ludowej w Niemieckiej Republice Demokratycznej
- Działacze PZPR
- Ministrowie budownictwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
- Odznaczeni Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy
- Odznaczeni Orderem Budowniczych Polski Ludowej
- Odznaczeni Medalem za Warszawę 1939–1945
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Politycy PPR
- Polscy architekci
- Posłowie do Krajowej Rady Narodowej
- Posłowie z okręgu Jelenia Góra (PRL)
- Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)
- Wiceprezydenci Warszawy
- Ludzie urodzeni w Nowym Targu
- Urodzeni w 1895
- Wspierający Apel 64
- Zmarli w 1988