Stanisław Głuszcz
| Data urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci | ||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Stanisław Głuszcz (ur. 13 października 1906 w Lutoborach, zm. 7 października 1992 w Warszawie[1]) – polski lekkoatleta, długodystansowiec i chodziarz, trzykrotny mistrz Polski.
Startował zarówno przed II wojną światową, jak i po niej. Przed wojną był brązowym medalistą mistrzostw Polski w biegu maratońskim w 1936, 1937 i 1938[2][3], zaś w chodzie na 50 kilometrów zajął 4. miejsce w MP w 1937[4].
Po wojnie został mistrzem Polski w biegu maratońskim w 1947 i 1949 oraz wicemistrzem w 1950[2][3], a w chodzie na 50 kilometrów zdobył złoty medal w 1947 i brązowy w 1949[4]. Podczas mistrzostw w 1952 zajął w maratonie 5. miejsce w wieku blisko 46 lat.
Ustanawiał rekordy Polski w chodzie na 3 kilometry (13:04,2, 13 maja 1951, Warszawa), chodzie na 10 000 metrów (43:36,2, 16 października 1953, Warszawa) i chodzie na 30 kilometrów (1:58:52,4, 6 lipca 1946, Warszawa)[1].
Rekordy życiowe[1]:
- bieg na 5000 metrów – 16:58,7 (8 września 1945, Łódź)
- bieg na 10 000 metrów – 34:53,0 (7 czerwca 1936, Warszawa)
- bieg maratoński – 2:52:27,2 (21 września 1947, Olsztyn)[5][6]
- chód na 10 kilometrów – 43:36,2 (16 października 1953, Warszawa)
- chód na 20 kilometrów – 1:47:04,0 (8 sierpnia 1937, Warszawa)
- chód na 50 kilometrów – 5:10:17,0 (28 września 1949, Katowice)
Był zawodnikiem PZL Warszawa (1936-1939), BOS Warszawa (1945), Syreny Warszawa (1946-48) i Ogniwa Warszawa (1949-1954).
Był działaczem lekkoatletycznym, sędzią klasy międzynarodowej[1].
Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie: (kwatera M, rząd 4, grób 7)[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 63. ISBN 83-9136-63-9-1.
- ↑ a b Tadeusz Dziekoński: Historia Mistrzostw Polski w maratonie mężczyzn (medaliści). [dostęp 2018-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-18)]. (pol.).
- ↑ a b Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 84-85. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ a b Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 236. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Lekkoatletyka w 1998. Sportpress, 1999, s. 235. ISBN 83-910012-1-0.
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 84. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: EDWARD CIBORSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-01-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 63. ISBN 83-9136-63-9-1.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- Lekkoatletyka w 1998. Sportpress, 1999, s. 235. ISBN 83-910012-1-0.
|
nr – nie rozegrano