Stary Dworzec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stary Dworzec
Стары Дворац
ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

brzostowicki

Sielsowiet

Brzostowica

Wysokość

159 m n.p.m.

Populacja (2009)
• liczba ludności


500[1]

Kod pocztowy

231776

Tablice rejestracyjne

4

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Stary Dworzec”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Stary Dworzec”
Ziemia53°15′28″N 24°06′38″E/53,257778 24,110556

Stary Dworzec (biał. Стары Дворац, Stary Dwarec, ros. Старый Дворец, Staryj Dworiec) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, w sielsowiecie parchimowskim. Położone jest 49 km na południe od Grodna, 16,6 km od granicy polsko-białoruskiej, u zbiegu dróg republikańskich R78 i R100. Na wschód od miejscowości przebiega granica administracyjna pomiędzy rejonami brzostowickim i wołkowyskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie grodzieńskim. Od 1919 roku w granicach II Rzeczypospolitej. 7 czerwca 1919 roku, wraz z całym powiatem grodzieńskim, weszła w skład okręgu wileńskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich – tymczasowej polskiej struktury administracyjnej[2]. Latem 1920 roku zajęta przez bolszewików, następnie odzyskana przez Polskę. 20 grudnia 1920 roku włączona wraz z powiatem do okręgu nowogródzkiego[3]. Od 19 lutego 1921 roku[4] w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Wielkie Ejsymonty. W 1921 roku miejscowość miała status folwarku. Było w nim 11 domów mieszkalnych i 1 zamieszkane zabudowanie innego typu[5]

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 roku miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 roku włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 roku włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy. W 1944 roku ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR. Od 1991 roku w składzie niepodległej Białorusi. Między 2005 i 2009 rokiem Stary Dworzec otrzymał status agromiasteczka[6].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

W Starym Dworcu zachowały się zabudowania folwarku, wzniesione po 1875 roku[7]. W przeszłości istniał też otoczony parkiem, XIX-wieczny dwór Buttowt-Andrzejkowiczów, jednak został zniszczony po 1939 roku. Do czasów obecnych zachował się jedynie dworski park[8].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Według spisu powszechnego z 1921 roku folwark zamieszkany był przez 142 osoby, w tym 90 Polaków, 48 Białorusinów, 3 Żydów i 1 Niemca. Prawosławie wyznawało 83 jego mieszkańców, katolicyzm – 55, judaizm – 3, protestantyzm – 1[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
  3. Dz.U. z 1920 r. nr 115, poz. 760
  4. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  5. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 41. [dostęp 2010-12-03].
  6. Bierastavicki rajon. Grodzieński Obwodowy Komitet Wykonawczy. [dostęp 2010-04-29]. (biał.).
  7. Folwark. Radzima.org. [dostęp 2011-03-02]. (biał. • ang. • pol. • ros.).
  8. Park dworski Buttowt-Andrzejkowiczów. Radzima.org. [dostęp 2011-03-02]. (biał. • ang. • pol. • ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]