Stary Imielnik
51°50′49″N 19°34′21″E/51,846944 19,572500| wieś | |
 Torfowisko znajdujące się na terenie wsi (marzec 2024) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
212 |
| Strefa numeracyjna |
42 |
| Kod pocztowy |
95-010[2] |
| Tablice rejestracyjne |
EZG |
| SIMC |
0416261 |
Położenie na mapie gminy Stryków  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu zgierskiego  | |
| 51°50′49″N 19°34′21″E/51,846944 19,572500[1]
| |
Stary Imielnik – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Stryków. W 2021 we wsi mieszkało 212 osób[3].
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Stary Imielnik jest najbardziej na południe wysuniętą jednostką gminy Stryków[4].
Wieś wchodzi w skład Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich. Na jej terenie znajduje się hektarowe i częściowo zarośnięte torfowisko wysokie, na którym występują m.in. mszary i zróżnicowane zbiorowiska roślinne z bagienną olsą, inicjalnymi zaroślami wierzbowymi czy szuwarami pałkowymi[5].
Ukształtowanie terenu wsi jest mocno urozmaicone. Na południe od miescowości rozciąga się górny odcinek doliny Strugi Dobieszkowskiej (Młynówki). W jego zachodniej części równolegle do granicy biegnie droga krajowa nr 14[6].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z łęczyckich ksiąg sądowych z lat 1388-1396, w których siedmiokrotnie notowane są osoby z tej miejscowości. Kolejne informacje zawarte są w Liber beneficiorum archidiecezji gnieźnieńskiej Jana Łaskiego z XVI w. – wieś (villa) Gemelnyk (Gemyelnyk) położona była w parafii Dobra, dekanacie szczawińskim i archidiakonacie łęczyckim. W 1576 pojawia się nazwa Jemielnik jako własność szlachecka usytuowana w parafii Dobra, w powiecie brzezińskim, województwie łęczyckim[7].
Na początku XIX w. (mapy Gilly’ego z lat 1802-1803), na południowy wschód od dzisiejszej wsi, istniał młyn nad Strugą Dobieszkowską oraz osada w miejscu dzisiejszej wsi, która stanowiła wówczas lokalny węzeł drogowy[7].
Znaczną część terenu była bezleśna, a nieco większe kompleksy lasów występowały w południowej części dzisiejszego sołectwa. Ze źródeł kartograficznych datowanych na połowę XIX wieku wynika, że na południe od dzisiejszego Imielnika Starego (ówcześnie Jemielnik) funkcjonowały dwa młyny wodne, a przy wschodniej granicy wsi zlokalizowana była drewniana karczma[7].
W latach 80. XIX w. folwark Imielnik będące częścią dóbr Moskule Stare i położone w powiecie brzezińskim, w gminie i parafii Dobra, zamieszkiwało 205 osób w 21 domach. Istniały tam trzy młyny (w tym dwa dworskie), a ziemie rolne należały w ilości 299 mórg do włościan i 11 mórg do młyna[7].
Spis powszechny z 1921 wykazał, że wieś Imielnik (łącznie z osadą młyńską) leżała w gminie Dobra i składała się z 32 budynków mieszkalnych, w których żyło 201 osób, w tym 96 kobiet i 105 mężczyzn. Wszystkie osoby były narodowości polskiej, z czego 86 deklarowało katolicyzm, zaś 115 inne wyznanie chrześcijańskie[7].
Przed II wojną światową w Imielniku Starym i Nowym istniały 63 zagrody, które w Imielniku Starym były usytuowane w większości po północnej stronie drogi, gdzie przeważała zabudowa zwarta, podczas gdy po stronie południowej (na stoku górnego odcinka Strugi Dobieszkowskiej) była ona rzadsza[7].
W latach siedemdziesiątych XX w. nadal widoczna była ilościowa przewaga budynków usytuowanych po północnej stronie drogi, zwłaszcza w części zachodniej i środkowej wsi. Przy jej krańcach wschodnich więcej obiektów budowlanych istniało na południe od drogi. Część zabudowań występowała nawet kilkaset metrów na południe od wspomnianego szlaku[7].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa łódzkiego.
Transport[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość włączona jest do sieci komunikacji autobusowej MPK Łódź. Dojeżdza do niej autobus linii 60B[8].
Kultura[edytuj | edytuj kod]
Od 1965 w miejscowości działa Koło Gospodyń Wiejskich w Starym Imielniku[9]. Znajduje się w niej również świetlica wiejska, która w 2019 przeszła gruntowny remont[10].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 129807
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1219 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Wieś Stary Imielnik (łódzkie) [online], Polska w liczbach, 2021 [dostęp 2024-03-30] (pol.).
- ↑ SOŁECTWO STARY IMIELNIK | Gmina Stryków [online], www.strykow.pl [dostęp 2024-03-30].
- ↑ J. K . Kurowski, E. Papińska, Sozologia - wybrane zagadnienia ochrony przyrody i degradacji środowiska, [w:] S. Liszewski (red.), Atlas Miasta Łodzi, Łódzkie Towarzystwo Naukowe, 2002 (pol.).
- ↑ SOŁECTWO STARY IMIELNIK [online], www.strykow.pl [dostęp 2024-03-30] (pol.).
- ↑ a b c d e f g Jacek Nalewajko, Sołectwo Stary Imielnik, [w:] Mariusz Lamprecht, Tadeusz Marszał (red.), Monografia miasta i gminy Stryków, Łódź: WIST, 2009, s. 125-128, ISBN 978-83-929095-1-4.
- ↑ MPK Łódź - rozkłady jazdy. [dostęp 2012-05-24].
- ↑ KGW W STARYM IMIELNIKU [online], www.strykow.pl [dostęp 2024-03-30] (pol.).
- ↑ ZADANIA SOŁECKIE 2019-2024 [online], www.strykow.pl [dostęp 2024-03-30] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Siedziba gminy: Stryków
| Wsie |
|
|---|---|
| Część miasta | |
| Części wsi |
|
| Przysiółek wsi |
|
