Stobno (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stobno
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

wołowski

Gmina

Wołów

Liczba ludności (III 2011)

255[2]

Strefa numeracyjna

71

Kod pocztowy

56-100[3]

Tablice rejestracyjne

DWL

SIMC

0883488

Położenie na mapie gminy Wołów
Mapa konturowa gminy Wołów, na dole znajduje się punkt z opisem „Stobno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Stobno”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Stobno”
Położenie na mapie powiatu wołowskiego
Mapa konturowa powiatu wołowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Stobno”
Ziemia51°17′04″N 16°36′52″E/51,284444 16,614444[1]

Stobno (niem. Stuben) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wołów, nad Mojęcicką Strugą, dopływem Jezierzycy.

Integralne części wsi Stobno, do 2023 r.[4][5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0883494 Biskupice przysiółek

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie wrocławskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza pisana wzmianka źródłowa o Stobnie pojawiła się w 1259 r. Jest to akt lokacji Stobna na prawie niemieckim wystawiony przez księcia Konrada I Głogowskiego. Miejscowość w tym czasie należała do piastowskiego księstwa głogowskiego. Z 1292 r. pochodzi wzmianka o tutejszej parafii i proboszczu. Istniała wtedy świątynia, prawdopodobnie drewniana. W XV w. przystąpiono do budowy obiektu murowanego w stylu gotyckim. W XVIII w. kościół św. Mikołaja został przebudowany w duchu barokowym, szczególnie wnętrze, które uzyskało stylowe ołtarze (strop kasetonowy pochodzi z około połowy XVII w.). Do momentu sekularyzacji dóbr kościelnych w 1810 r., Stobno należało do posiadłości biskupa wrocławskiego.

Przynależność państwowa[edytuj | edytuj kod]

Przez wieki zmieniała się także przynależność państwowa. Około 990 r. miejscowość, podobnie jak ziemie Dolnego Śląska znalazła się w orbicie wpływów państwa Piastów. W XIV w. weszła w skład Królestwa Czech, w 1526 r. – Habsburgów, a od 1742 r. znajdowała się w państwie pruskim. W czasie II wojny światowej zniszczeniu uległo kilka zabytkowych dworków i plebania. W 1945 r. Stobno znalazło się w granicach Polski. Przesiedlono tutaj ludność polską, głównie z utraconych przez Polskę kresów wschodnich.

Parafia rzymskokatolicka[edytuj | edytuj kod]

Obecnie, podobnie jak przez wielki, Stobno jest siedzibą parafii św. Mikołaja i Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, w granicach której znajdują się jeszcze miejscowości: Biskupice (część administracyjna Stobna), Grodzanów, Kąty, Mojęcice, Pogalewo Małe i Pogalewo Wielkie.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[7]:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 131203
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1208 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 grudnia 2023 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw i rodzajów niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych. (Dz.U. z 2023 r. poz. 2799)
  6. GUS. Rejestr TERYT
  7. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 196. [dostęp 2012-10-26].