Studzionka (województwo śląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Studzionka
wieś
Ilustracja
Zabytkowy kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

pszczyński

Gmina

Pszczyna

Liczba ludności (2018)

2349

Strefa numeracyjna

32

Kod pocztowy

43-245[2]

Tablice rejestracyjne

SPS

SIMC

0220687

Położenie na mapie gminy Pszczyna
Mapa konturowa gminy Pszczyna, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Studzionka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Studzionka”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Studzionka”
Położenie na mapie powiatu pszczyńskiego
Mapa konturowa powiatu pszczyńskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Studzionka”
Ziemia49°57′40″N 18°46′25″E/49,961111 18,773611[1]
Nieoficjalny herb wsi Studzionka

Studzionka (niem. Staude) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie pszczyńskim, w gminie Pszczyna.

W latach 1973–75 w gminie Wisła Wielka[3][4]. W latach 1975-77 dzielnica Pszczyny[4][5]. Od 1 lutego 1977 w gminie Pszczyna[5].

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Studzionka[6][7][8]
SIMC Nazwa Rodzaj
0220693 Chiny część wsi
0220701 Czarne Doły część wsi
0220718 Kolonia Konrada część wsi
0220724 Stary Dwór część wsi
0220730 Stenclówka część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość po raz pierwszy[9] wzmiankowana została w łacińskim dokumencie Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego), spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna ok. 1305 w szeregu wsi położonych w okolicy Żor i Wodzisławia (ville circa Zary et Wladislaviam), zobowiązanych do płacenia dziesięciny biskupstwu we Wrocławiu, w postaci item in Stuczonka deberit [debent] esse XL mansi[10][11]. Zapis ten oznaczał, że wieś posiadała 40 łanów większych. Jej powstanie wiąże się również z przeprowadzaną pod koniec XIII wieku na terytorium późniejszego Górnego Śląska wielką akcją osadniczą (tzw. łanowo-czynszową). W okresie lokacyjnym powstała również miejscowa parafia katolicka, która została po raz pierwszy wzmiankowana w spisie świętopietrza parafii dekanatu Oświęcim diecezji krakowskiej z 1326 pod nazwą Studna[12]. Parafia ta pozostawała w diecezji krakowskiej do czasów poreformacyjnych, po czym przeszła do diecezji wrocławskiej[13].

W dokumencie sprzedaży dóbr pszczyńskich wystawionym przez Kazimierza II cieszyńskiego w języku czeskim we Frysztacie w dniu 21 lutego 1517 roku wieś została wymieniona jako Studenka[14]. W 1902 we wsi urodził się werbista, Jan Chodzidło, misjonarz i rektor seminarium w Pieniężnie[15].

W styczniu 1945 r. przez miejscowość przeszły tzw. marsze śmierci z obozów KL Auschwitz w Oświęcimiu na stację kolejową w Wodzisławiu Śląskim[16].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie katowickim.

Religia[edytuj | edytuj kod]

Na terenie miejscowości działalność duszpasterską prowadzą następujące kościoły:

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

  • Przedszkole
  • Szkoła Podstawowa

Sport[edytuj | edytuj kod]

W Studzionce działa Ludowy Klub Sportowy, który powstał 1953 roku. Istnieją trzy sekcje drużyn piłkarskich. Drużyna seniorów występuje w A klasie podokręgu Tychy, juniorów klasie „A” podokręgu Tychy oraz trampkarzy w klasie „A” podokręgu Tychy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 132793
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1215 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Uchwała Nr XX/99/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 6 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie katowickim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 20 grudnia 1972 r., Nr. 12, Poz. 103)
  4. a b Dz.U. 1975 nr 15 poz. 88
  5. a b Dz.U. 1977 nr 3 poz. 15
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. GUS. Rejestr TERYT
  8. KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-22)]. (pol.).
  9. Historia Studzionki. [dostęp 2021-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-28)].
  10. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (online). [w:] www.dokumentyslaska.pl [on-line]. [dostęp 2013-07-22].
  11. H. Markgraf, J. W. Schulte: Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis. Breslau: Josef Max & Comp., 1889.
  12. Monumenta Poloniae Vaticana T.1 Acta Camerae Apostolicae. Vol. 1, 1207-1344. Jan Ptaśnik (redakcja). Cracoviae: Sumpt. Academiae Litterarum Cracoviensis, 1913, s. 147-150.
  13. Franciszek Maroń. Rozwój sieci parafialnej w diecezji katowickiej aż do końca XV wieku. „Rozwój sieci parafialnej w diecezji katowickiej aż do końca XV wieku”, s. 101-167, 1969. 
  14. Ludwik Musioł. Dokument sprzedaży księstwa pszczyńskiego z dn. 21. lutego 1517 R.. „Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku”. R. 2, s. 235–237, 1930. Katowice: nakł. Towarzystwa ; Drukiem K. Miarki. 
  15. Józef Arlik, w: red. Roman Malek, Werbiści w Polsce, Księża Werbiści, Pieniężno, 1982, s. 73-74
  16. Piotr Hojka, Sławomir Kulpa: Kierunek Loslau. Marsz ewakuacyjny więźniów oświęcimskich w styczniu 1945 r., Wodzisław Śląski 2016.