Sulisławice (województwo świętokrzyskie)

Sulisławice
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	sandomierski
Gmina	Łoniów
Liczba ludności (2011)	417
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	27-670
Tablice rejestracyjne	TSA
SIMC	0798216
	Położenie na mapie Polski Sulisławice
	Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Sulisławice
	Położenie na mapie powiatu sandomierskiego Sulisławice
	Położenie na mapie gminy Łoniów Sulisławice
	50°35′11″N 21°28′08″E/50,586389 21,468889
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sulisławice – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Łoniów^[6]^[5].

Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 9 z Radomia do Rzeszowa.

Przez wieś przechodzi zielony szlak turystyczny z Chańczy do Pielaszowa oraz zielony szlak rowerowy z Sandomierza do Ujazdu.

Części wsi

Integralne części wsi Sulisławice^[6]^[5]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0797688	Nietuja	część wsi

Historia

W 1783 r. wieś należąca wówczas do powiatu wiślickiego w województwie sandomierskim była własnością podsędka sandomierskiego Józefa Brzeskiego^[7].

W 1864 r. na mocy dekretu cesarza Aleksandra II o uwłaszczeniu włościan miejscowość stała się własnością jej mieszkańców. Tu urodził się Wincenty Barzyński (ur. 1838), zakonnik (zmartwychwstaniec), misjonarz w Teksasie^[8].

Sulisławice są lokalnym ośrodkiem pielgrzymkowym (m.in. coroczne pielgrzymki ze Staszowa i Połańca).

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Zabytki

Zespół zabytków kościoła pw. Narodzenia NMP, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych, (A.701/1-4 z 20.05.1966, z 28.07.1982), na który składają się^[9]:
- kościół parafialny pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny wybudowany w latach 1871–1888, w stylu neogotyckim. W ołtarzu głównym kościoła znajduje się obraz Matki Bożej Bolesnej - „Misericordia Domini”, pochodzący z ok. 1450 r.
- stary kościół pw. Narodzenia NMP (dawny parafialny) z połowy XIII w., część murów pochodzi z XII w. Remontowany w 1600 r. i XVIII w., z tego okresu pochodzi wystrój wnętrza. W kościele wiszą dwa obrazy z 1646 r.: „Zaśnięcie Matki Bożej” i „Ukoronowanie Matki Bożej”. W zakrystii kościoła urządzona została Izba Pamięci organizacji „Odwet” i oddziału partyzanckiego „Jędrusie”^[10].
- dzwonnica, pochodząca podobnie jak stary kościół z połowy XIII w.
- ogrodzenie murowane wokół obu kościołów.
Cmentarz parafialny z początku XIX w. (nr rej.: A.702 z 14.05.1988)^[9].

Zabytki sakralne Sulisławic
Kościół stary
Wnętrze kościoła starego
Kościół i cmentarz parafialny
Wnętrze kościoła parafialnego

Zobacz też

Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Sulisławicach

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 133484
↑ Wieś Sulisławice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-16] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1222 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ ^a ^b ^c GUS. Rejestr TERYT
↑ ^a ^b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ Franciszek Czaykowski, Regestr Diecezjów Franciszka Czaykowskiego, czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783-1784, Warszawa 2006, s. 262.
↑ Thomas Lindsay Baker, Historia najstarszych polskich osad w Ameryce, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź 1981, s. 133.
↑ ^a ^b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 53 [dostęp 2016-01-14] .
↑ Ks. Maciej Charabin: Parafia pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Diecezja Sandomierska. [dostęp 2015-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-23)].

Linki zewnętrzne

Archiwalne widoki miejscowości w bibliotece Polona

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 133484

[pwl-2] Wieś Sulisławice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-16] , liczba ludności na podstawie danych GUS.

[nsp-3] GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..

[poczta-4] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1222 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[teryt-5] GUS. Rejestr TERYT

[R2013-6] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

[Czaykowski-7] Franciszek Czaykowski, Regestr Diecezjów Franciszka Czaykowskiego, czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783-1784, Warszawa 2006, s. 262.

[8] Thomas Lindsay Baker, Historia najstarszych polskich osad w Ameryce, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź 1981, s. 133.

[zabytek-9] Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 53 [dostęp 2016-01-14] .

[diecezja-10] Ks. Maciej Charabin: Parafia pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Diecezja Sandomierska. [dostęp 2015-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-23)].

[2]

[3]

[4]

[5]

[1]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]