Teatr KTO
50°04′20″N 19°55′54″E/50,072306 19,931611 Zespół Teatru KTO w kostiumach ze spektaklu Peregrinus – perfromance kończący działalność KTO w siedzibie przy ul. Gzymsików (2016) | |
| Założyciel |
studenci UJ |
|---|---|
| Kierownictwo artystyczne |
Dyrektor |
| Data powstania |
1977 |
| Państwo | |
| Lokalizacja |
ul. Zamoyskiego 50 |
Położenie na mapie Krakowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
| 50°04′20″N 19°55′54″E/50,072306 19,931611
| |
| Strona internetowa | |
Teatr KTO – teatr założony przez studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie w 1977 roku (pełna nazwa - Krakowski Teatr Osobliwości)[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Teatr KTO powstał w 1977 roku. Swoją działalność zainaugurował spektaklem „Ogród rozkoszy”.
1 stycznia 2005 roku Teatr KTO uzyskał status Teatru Miejskiego. Do 2016 roku siedziba teatru znajdowała się przy ul. Gzymsików 8 w Krakowie[2].
Od 2016 roku czasowo miał siedzibę przy ul. Krowoderskiej 74[3].
Od 2021 roku Teatr KTO mieści się w nowej siedzibie na krakowskim Podgórzu przy ul. Jana Zamoyskiego 50.
Spektakl inauguracyjny pt. „Teatr Otwarty” odbył się 07.09.2021 roku, podczas którego pokazano dwutorowość działalności teatru - plenerową i sceniczną. Część widowiska odbyła się w ogrodzie, a druga część w budynku[4].
Od początku działalności dyrektorem teatru jest Jerzy Zoń[2].
Działalność teatru[edytuj | edytuj kod]
Teatr ten z doświadczeń scenicznych, ale także z eksperymentów z teatrem ulicznym, wykształcił specyficzny język przekazu teatralnego, którego tworzywem jest ciało aktora, ruch, głos, muzyka, a w bardzo ograniczonym wymiarze słowo.
Teatr KTO, prezentował swe przedstawienia na najważniejszych festiwalach teatralnych w Polsce, a także w Albanii, Austrii, Belgii, Białorusi, Brazylii, Bułgarii, Chorwacji, Czechosłowacji, Francji, Gruzji, Hiszpanii, Holandii, Iranie, Kolumbii, Korei Południowej, Kostaryce, Litwie, Meksyku, Niemczech, Norwegii, Portugalii, Rosji, Rumunii, Słowacji, Stanach Zjednoczonych, Szwecji, Tunezji, Ukrainie, Węgrzech, Wielkiej Brytanii, Włoszech. W trakcie 47 sezonów ponad trzy miliony widzów na całym świecie uczestniczyło w przedstawieniach teatru, tych scenicznych repertuarowych i tych okazjonalnych, prezentowanych tylko raz[2].
Od roku 1985 grupa Teatru KTO uprawia również teatr uliczny nawiązujący do tradycji teatru jarmarcznego, kuglarskiego, wędrownego, a więc tradycji europejskiej teatru średniowiecznego.. Teatr KTO jest organizatorem Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Ulicznych ULICA[5].
Obecna siedziba[edytuj | edytuj kod]
Od 2021 roku Teatr KTO mieści się w nowej siedzibie na krakowskim Podgórzu przy ul. Jana Zamoyskiego 50, która powstała na drodze rewitalizacji dawnego obiektu Kinoteatru Wrzos.
W trakcie rewitalizacji budynku przywrócono elewację frontową do pierwotnej formy historycznej z czasów dawnego przytułku Zgromadzenia św. Wincentego á Paulo (koniec lat 80. XIX). Monochromatyczna biała ściana została wyeksponowana jako oddzielna bryła z odtworzonym historycznym układem otworów okiennych i stolarki. Oddzielona jest od reszty obiektu przeszklonym foyer. W głębi znajduje się nowoczesna, czarna bryła sali teatralnej z otwieranym dachem, wewnętrzny ogród, altana, która może pełnić funkcję sceny plenerowej, ogród sensoryczny o tarasowym układzie i taras widokowy na granicy działki.
W obiekcie zaprojektowano fragmenty przeszklonej posadzki w celu uwidocznienia wapiennej skały, na której posadowiony jest budynek. Zachowane są także fragmenty starych ścian budynku.
Autorami projektu architektonicznego są: Aleksander Janicki i Mariusz Twardowski.
Siedziba Teatru KTO otrzymała tytuł „Modernizacja Roku 2021” w kategorii Pamięć miejsc historycznych w konkursie Modernizacja Roku & Budowa XXI w. Zajęła także II miejsce w kategorii Architektura użyteczności publicznej w 11. edycji konkursu o Nagrodę im. Stanisława Witkiewicza za najlepsze realizacje architektoniczne sprzyjające ochronie i kształtowaniu krajobrazu kulturowego Małopolski[2][6].
Najważniejsze spektakle[edytuj | edytuj kod]
Uliczne[edytuj | edytuj kod]
- Parada Ponurych (1985)
- Don Giovanni (1987)
- Apokryf (1990)
- Cinema (1993)
- Wieża Babel (1993)
- Zapach Czasu (1997)
- Instalacja I - Sutor (1999)
- Kantata (2000)
- Mazepa (2001)
- Parada wodna (2002)
- Quixotage (2007)
- Ślepcy (2010)
- Peregrinus (2015)
Teatralne[edytuj | edytuj kod]
- Ogród rozkoszy (1978)
- Paradis (1983)
- Lustro (1984)
- Gmach (1985)
- Przedstawienie pożegnalne (1986)
- Do góry nogami (1988)
- De la revolution comme un cortege (1989)
- Po czym poznać łyżkę stołową z bliska (1997)
- Sprzedam dom, w którym już nie mogę mieszkać (2003)
- Stryczek dla dwóch, czyli rzeź domowa (2005)
- Atrament dla leworęcznych. Komedia absurdalna (2008)
- Święci tego tygodnia. Komedia obyczajowa (2010)
- Teatr Telewizji. Komedia sensacyjna (2012)
- Rondo (2013)
- Chór Sierot. teatrkto.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-04)]. (2014)
- Leon i Matylda (2016)
- Stroiciel grzebieni (2017)
- Stroiciel grzebieni (2017)
- Słoneczni chłopcy (2021)
- Arcadia (2022)
- Byłam żoną Boba Marleya (2023)
- Uczycie nas, jak suknie się podnosi (2023)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Monika Mokrzycka-Pokora: Teatr KTO. culture.pl. [dostęp 2024-04-01].
- ↑ a b c d Siedziba. teatrkto.pl. [dostęp 2024-04-01].
- ↑ Małgorzata Stuch: Teatr KTO wędruje już od 40 lat.. krakow.pl. [dostęp 2024-04-01].
- ↑ Justyna Nowicka: Teatr KTO otwiera własną, długo wyczekiwaną siedzibę przy ulicy Zamoyskiego 50. radiokrakow.pl. [dostęp 2024-04-01].
- ↑ Rusza Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych ULICA. Magiczny Kraków. [dostęp 2017-07-15].
- ↑ Nowa siedziba teatru KTO. architekturaibiznes.pl. [dostęp 2024-04-01].