Terminal LNG w Świnoujściu
 |
Ten artykuł od 2015-10 wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji. |
| ||
 terminal w roku 2018 | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Siedziba | Świnoujście | |
| Adres | ul. Ku Morzu 1 | |
| Data założenia | 2009 | |
| Forma prawna | spółka akcyjna | |
| Prezes | Paweł Jakubowski | |
| Przewodniczący Rady Nadzorczej | Izabella Łyś-Gorzkowska | |
| Udziałowcy | Gaz-System S.A. | |
| Nr KRS | 0000345690 | |
| Dane finansowe | ||
| Kapitał zakładowy | 1 668 000 000 | |
Położenie na mapie Świnoujścia   Terminal LNG w Świnoujściu | ||
Położenie na mapie Polski  Terminal LNG w Świnoujściu | ||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  Terminal LNG w Świnoujściu | ||
 53°54′34,0″N 14°17′42,3″E/53,909444 14,295083
| ||
| Strona internetowa | ||
Terminal LNG im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Świnoujściu (popularnie określany jako gazoport) – polski terminal przeładunkowy i regazyfikacyjny skroplonego gazu ziemnego (LNG) w Świnoujściu. Położony jest w prawobrzeżnej części miasta, Warszowie na wyspie Wolin, na ulicy Ku Morzu 1, nieopodal najwyższej na polskim wybrzeżu Bałtyku latarni morskiej. Otwarty w 2015, pierwszy gazowiec wpłynął 11 grudnia 2015[1]. Operatorem terminala jest spółka Polskie LNG S.A.
Spis treści
Podstawowe informacje[edytuj | edytuj kod]
Powstanie terminalu LNG pozwoliło na odbieranie skroplonego gazu ziemnego drogą morską praktycznie z dowolnego kierunku na świecie, co przyczyniło się do zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego Polski. Decyzja o budowie gazoportu zapadła w 2006 r[2]. Budowa terminalu LNG została uznana przez Radę Ministrów za inwestycję strategiczną dla Polski.
Procesy technologiczne obsługiwane obecnie przez terminal: rozładunek LNG z tankowca przy nabrzeżu rozładunkowym, procesowe składowanie LNG w zbiornikach, regazyfikacja LNG i wysyłka gazu (NG) do Krajowego Systemu Przesyłowego oraz załadunek LNG na cysterny samochodowe i ISO-kontenery.[3]
Obecna zdolność przeładunkowa terminalu wynosi 5 mld Nm³ rocznie. Na terenie terminalu zlokalizowane są także dwa kriogeniczne zbiorniki do procesowego magazynowania LNG o pojemności 160 000 m³ każdy. [4]
Program Rozbudowy Terminalu LNG[edytuj | edytuj kod]
Spółka realizuje obecnie Program Rozbudowy Terminalu LNG[5], który składa się czterech elementów:
- Dodatkowych instalacji regazyfikacyjnych - zwiększających nominalną moc regazyfikacyjną terminalu do 7,5 mld Nm3/rocznie.
- Trzeciego zbiornika LNG – zwiększającego elastyczność pracy instalacji terminalu LNG oraz zapewniającego optymalną zdolność procesową składowania surowca.
- Instalacji przeładunkowej LNG na kolej – rozszerzającej zakres świadczonych usług o możliwość załadunku kontenerów ISO i cystern kolejowych oraz umożliwiającą dotarcie do nowych potencjalnych klientów.
- Dodatkowego nabrzeże statkowego, które umożliwi załadunek i rozładunek zbiornikowców, przeładunek LNG (transshipment) oraz załadunek jednostek bunkrujących LNG i usługę bunkrowania.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Według danych z 2009 r. planowano inwestycję terminala gazu płynnego LNG na akwenie Zatoki Pomorskiej (na północy do 600 m od brzegu, na zachodzie falochron wschodni). Na lądzie miała objąć działkę o powierzchni 40 ha, m.in. z zaprojektowanymi dwoma zbiornikami o pojemności 160 000 m³ każdy. Przewidziano budowę falochronu osłonowego, obrotnicę dla statków, miejsca schronienia, nabrzeże dalbowe o długości 412 m, 10 wysp cumowniczych i stanowiska statkowe. Konieczna była zmiana planu zagospodarowania przestrzennego, modernizacja dróg dojazdowych i budowa wiaduktów do terminalu. Inwestycja miała być gotowa przed rokiem 2013[6].
W lipcu 2010 Polskie LNG SA, spółka zależna od Gaz-Systemu, powołana do budowy i eksploatacji terminalu LNG w Świnoujściu, zakończyła proces wyboru generalnego wykonawcy inwestycji. Podpisana została umowa z konsorcjum: Saipem S.p.A. (Włochy) – Saipem SA (Francja) – Techint Compagnia Technica Internazionale S.p.A. (Włochy) – Snamprogetti Canada Inc. (Kanada) – PBG SA (Polska) – PBG Export Sp. z o.o. (Polska). Zadaniem konsorcjum było wybudowanie terminalu LNG w Świnoujściu oraz przekazanie go do użytkowania – z ustalonym początkowo terminem 30 czerwca 2014[7]. Pod koniec 2010 zostały przeprowadzone prace geologiczne i geodezyjne[8]. 23 marca 2011 premier Donald Tusk dokonał oficjalnego położenia kamienia węgielnego pod budowę[9]. We wrześniu 2013 wcześniej ustalona data oddania została przesunięta na 30 grudnia 2014[10].
Wokół budowy gazoportu trwały spory dotyczące m.in. dotacji ze strony UE[11] oraz głębokości tras żeglugowych przecinanych przez budowany Gazociąg Północny[12].
Koszt gazoportu miał wynieść około 2,5 mld zł[13]. Przewidywano finansowanie z czterech źródeł[14]:
- wkład własny (kapitał spółki) – 670 mln zł (docelowo wyniesie 1 mld zł)
- dotacja z UE z Europejskiego programu energetycznego na rzecz naprawy gospodarczej (EPENG) – 55 mln €
- dotacja z Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko (POIŚ) – co najmniej 456 mln zł (UE zezwoliła do 925,5 mln[13])
- kredyt z Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju (przyznany 4 października 2012) – 300 mln złotych[15]
Ostatecznie wartość inwestycji sięgnęła 3 mld 638 mln zł, w tym dofinansowanie z UE ponad 888 mln zł[16].
20 listopada 2015 z katarskiego portu Ras Laffan do terminalu LNG w Świnoujściu wypłynął statek Al Nuaman z pierwszą dostawą 210 tys. m³ skroplonego gazu ziemnego[17]. Do celu statek dotarł 11 grudnia 2015[18]. Dostawcą pierwszych dwóch dostaw jest Qatargas Operating Company Limited[1].
18 czerwca 2016 terminal otrzymał imię prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego[19].
19 grudnia 2018 Polskie LNG oficjalnie poinformowało o rozpoczęciu postępowania przetargowego, które wyłoni wykonawcę trzech kluczowych elementów Programu Rozbudowy Terminalu LNG im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Świnoujściu. Są nimi: trzeci zbiornik, dodatkowe instalacje procesowe zwiększające moc regazyfikacyjną oraz instalacja przeładunkowa LNG wraz z bocznicą kolejową.[1]
4 stycznia 2019 spółka ogłosiła przetarg na wykonawcę drugiego nabrzeża dla statków w gazoporcie[20].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Pierwsza dostawa katarskiego LNG dotarła do Polski. Defence24.pl, 2015-12-11.
- ↑ Marcinkiewicz: Rząd zdecydował o budowie gazoportu. pb.pl. [dostęp 18.09.2015].
- ↑ Polskie LNG S.A.: Terminal LNG w Świnoujściu, www.polskielng.pl [dostęp 2019-01-31].
- ↑ Polskie LNG S.A.: Terminal LNG w Świnoujściu, www.polskielng.pl [dostęp 2019-01-31].
- ↑ Polskie LNG S.A.: Program Rozbudowy Terminalu LNG, www.polskielng.pl [dostęp 2019-01-31].
- ↑ Port zewnętrzny w Świnoujściu (pol.). Zarząd Portu Szczecin-Świnoujście. [dostęp 2009-03-18].
- ↑ Terminal LNG. wnp.pl. [dostęp 20.10.2010].
- ↑ Gazoport sfinansowany w 10 proc. (pol.). forbes.pl. [dostęp 26.03.2011].
- ↑ Andrzej Kublik. Gazoport startuje, czas odblokować przyszłość Świnoujścia. „Gazeta Wyborcza”, s. 24, 24.03.2011. Agora.
- ↑ Opóźnienie w budowie terminalu LNG oficjalnie zatwierdzone (pol.). szczecin.wyborcza.pl, 2013-09-10.
- ↑ Polska wygrała. Niemcy nie zablokują gazoportu. dziennik.pl. [dostęp 20.10.2010].
- ↑ Agnieszka Łakoma: Nord Stream budzi polskie obawy. [dostęp 20.10.2010].
- ↑ a b Andrzej Kublik. Szybka ścieżka dla gazoportu. „Gazeta Wyborcza”, s. 30, 2011-10-14 (pol.).
- ↑ Tomasz Popławski, zbigniew Rapciak. Terminal LNG zwiększa bezpieczeństwo energetyczne Polski. „Dziennik Gazeta Prawna”, dodatek „Forum Biznesu”, s. 1, 2011-08-30 (pol.).
- ↑ Gaz-System otrzyma z EBOiR 300 mln zł na budowę terminalu LNG (pol.).
- ↑ Największe inwestycje w Polsce, które powstały dzięki unijnym dotacjom, metrocafe.pl 6-8 maja 2016
- ↑ tm, pap: Statek z LNG z Kataru wypłynął do Polski. 2015-11-20.
- ↑ Historyczna chwila. Pierwszy statek wpłynął do gazoportu. tvn24bis.pl, 2015-12-11.
- ↑ Terminal LNG w Świnoujściu nosi od dziś imię Lecha Kaczyńskiego. polskieradio.pl, 2016-06-18.
- ↑ Gazoport w Świnoujściu doczeka się drugiego nabrzeża. Ruszył przetarg
