The Naked and Famous

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The Naked and Famous
Ilustracja
The Naked and Famous (2016)
Pochodzenie

Auckland, Nowa Zelandia

Gatunek

Indie electronic, post-punk revival, indie rock, synth pop, rock elektroniczny, noise pop, nowa fala

Aktywność

od 2007

Wydawnictwo

Somewhat Damaged, Fiction, Universal Republic, Island

Skład
Alisa Xayalith
Thom Powers
David Beadle
Luna Shadows
Byli członkowie
Ben Knapp
Jordan Clark
Aaron Short
Jesse Wood
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

The Naked and Famous – nowozelandzki zespół muzyczny wykonujący muzykę z gatunku indietronica oraz post-punk revival założony w 2007 roku. Tworzą go Alisa Xayalith, Thom Powers, David Beadle i Luna Shadows. Dotychczas wydali trzy albumy studyjne[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Alisa Xayalith, wokalistka zespołu urodziła się w 1986 roku w rodzinie laotańskich uchodźców. Jej rodzina uciekła z Laosu do Nowej Zelandii po wojnie domowej. Pochodzi z rodziny o muzycznych tradycjach. Jej ojciec był wokalistą w zespole ludowym jeszcze w czasach, gdy mieszkał w Laosie. W wieku 13 lat nauczyła się grać na gitarze. Zainspirowała ją wtedy Bic Runga[2][3].

Thom Powers pisze muzykę od 16 roku życia. Jego ojciec jest muzykiem folkowym, od niego nauczył się gry na gitarze. W czasie uczęszczania do szkoły grał w wielu zespołach rockowych. W 2006 w szkole muzycznej poznał Xayalith i Aarona Shorta[4].

2007–2009: początki[edytuj | edytuj kod]

Zespół został założony w 2008 roku. Jego nazwa nawiązuje do słów utworu „Tricky Kid” Tricky’ego[1]. Początkowo zespół podpisał kontrakt z niezależną wytwórnią Round Trip Mars z Auckland. Wkrótce wydali dwa minialbumy – This Machine i No Light. Zyskali fundusze od niezależnej agencji NZ On Air i wsparcie studenckich rozgłośni radiowych. Podczas występów na żywo Xayalith, Powersa i Shorta wspierali basista Ben Knapp i perkusista Jordan Clark[5]. W 2009 Knapp i Clark odeszli z zespołu, zastąpili ich David Beadle i Jesse Wood[6].

2010–2011: Passive Me, Aggressive You[edytuj | edytuj kod]

The Naked and Famous podczas festiwalu South by Southwest w 2011 r.

W 2010 grupa założyła własne wydawnictwo muzyczne Somewhat Damaged. Został im przyznany grant w wysokości 50 000 dolarów od NZ On Air na nagranie debiutanckiego albumu[5]. 6 października opublikowali album Passive Me, Aggressive You[7]. Płyta zadebiutowała na pierwszym miejscu nowozelandzkiej listy przebojów[8]. Znalazły się na niej single „All of This”, „Young Blood”, „Punching in a Dream” i „Girls Like You”. Drugi z nich zadebiutował na czele listy przebojów[9] jako pierwszy singel nowozelandzkiego artysty od trzech lat[10]. Singel ten pokrył się platyną w Nowej Zelandii[11], Australii[12] i Stanach Zjednoczonych[13].

We wrześniu 2010 zdobyli nagrodę APRA Silver Scroll za „Young Blood” przyznawaną dla za najlepszego tekst utworu w Nowej Zelandii[14]. Na początku grudnia BBC ogłosiło listę nominowanych w plebiscycie Sound of 2011, na której znalazł się zespół The Naked and Famous[15]. Nie zajął miejsca w czołowej piątce[16].

W lutym 2011 zespół otrzymał nagrodę NME Awards dla najlepszego nowego zespołu[17]. Nominowani byli także do Taite Music Prize za swój debiutancki album[18]. 4 listopada 2011 zespół zdobył pięć nagród na gali New Zealand Music Awards za album roku, najlepszy alternatywny album, singel roku, dla najlepszego zespołu i przełomowego artysty. Nominowani byli także do nagrody publiczności. Thom Powers, Aaron Short i Olly Harmer otrzymali także nagrody dla najlepszych producentów, ponadto Powers i Short wygrali w kategorii najlepszy inżynier[19].

Przez dwa lata zespół wykonał 250 koncertów w 24 krajach[5].

2012–2013: In Rolling Waves[edytuj | edytuj kod]

Thom Powers, 2013

W 2012 zespół przeniósł się z kraju kiwi do Los Angeles. W kwietniu 2013 wydali album kompilacyjny Passive Me, Aggressive You (Remixes & B-Sides) zawierający remiksy i strony B z debiutanckiego albumu studyjnego oraz nowy utwór „A Source of Light” nagrany wraz z rodakami z duetu Kids of 88[20][5]. W marcu opublikowali do bezpłatnego pobrania album wideo pt. One Temporary Escape, który został nakręcony w The Fillmore w San Francisco[21][22].

W lipcu wydali „Hearts Like Ours”, pierwszy singiel z ich drugiego albumu studyjnego In Rolling Waves[5]. Podobnie jak podczas nagrywania debiutanckiego albumu przy inżynierii i produkcji zespół wspierał Billy Bush[23]. Za mixing odpowiadał Alan Moulder. Ostatecznie płyta została wydana 13 września[24].

od 2014: Simple Forms[edytuj | edytuj kod]

Alisa Xayalith, 2014

W czerwcu 2014 The Naked and Famous wystąpili na festiwalu Coachella[25]. 21 listopada ponownie odebrali nagrody New Zealand Music Awards dla najlepszego zespołu i za najlepszy teledysk – do utworu „Hearts Like Ours”. Zdobyli również nominacje w kategorii singel roku i album roku, a Powers w kategorii najlepszy producent[26][27]. Pod koniec listopada ujawnili, że pracują nad trzecim albumem studyjnym[28].

11 września 2015 został wydany charytatywny singel „Team Ball Player Thing”, w nagraniu którego uczestniczyli nowozelandzcy muzycy, aktorzy, komicy, zawodnicy reprezentacji rugby i grupa 6-latków. Wśród nich byli m.in. Powers, Xayalith, Lorde, Kimbra, Brooke Fraser, Taika Waititi, Jemaine Clement i Peter Jackson. Celem nagrania było zebranie funduszy na pomoc w leczeniu choroby Battena. Utwór był również hymnem kibiców All Blacks na Puchar Świata w Rugby 2015[29][30].

Na początku marca 2016 The Naked and Famous wystąpił na festiwalu Wanderland na Filipinach[31]. 8 lipca zespół wydał „Higher”[32], pierwszy singel z trzeciego albumu studyjnego Simple Forms. 14 października opublikowali cały album[33]. Na płycie znalazły się jeszcze single „Laid Low” i „The Runners” wydane kolejno 25 sierpnia i 30 września[34][35]. W sumie było na niej dziesięć utworów[36]. Jesienią zespół wyruszył w trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych[33].

Wiosną i latem 2017 The Naked and Famous wraz z zespołem Wavves występowali jako support podczas trasy koncertowej Blink-182, podczas której występowali głównie na południu USA[37]. W tym samym roku Powers jako producent i tekściarz oraz Xayalith jako wokalistka w jednym z utworów uczestniczyli w nagrywaniu albumu studyjnego The Chain Gang of 1974 pt. Felt[38].

2 marca 2018 zespół wydał album kompilacyjny zatytułowany A Still Heart. Zawiera akustyczne wersje najbardziej rozpoznawalnych utworów TNAF nagrane podczas ich dziesięcioletniej kariery oraz nowy „A Still Heart”[39]. Wiosną wyruszyli w trasę koncertową po Ameryce Północnej nazwaną Stripped[40]. W marcu dwaj członkowie założyciele, Aaron Short i Jesse Wood opuścili zespół[41]. Po ich odejściu do zespołu dołączyła pianistka Luna Shadows[42]. 8 czerwca grupa opublikowała album koncertowy A Still Heart (Live)[43].

Członkowie zespołu[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Dyskografia The Naked and Famous.

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

Rok Organizacja Nominowane dzieło Nagroda Rezultat
2010 APRA Silver Scroll[14] „Young Blood” Wygrana
New Zealand Music Awards[44] Passive Me, Aggressive You Nagroda krytyków Nominacja
Sound of...[15][16] The Naked and Famous Sound of 2011 Nominacja
2011 New Zealand Music Awards[19] Passive Me, Aggressive You Najlepszy producent[a] Wygrana
Passive Me, Aggressive You Najlepszy inżynier[b] Wygrana
Passive Me, Aggressive You Album roku Wygrana
Passive Me, Aggressive You Najlepszy alternatywny album Wygrana
„Young Blood” Singel roku Wygrana
The Naked and Famous Najlepszy zespół Wygrana
The Naked and Famous Przełomowy artysta Wygrana
The Naked and Famous Nagroda publiczności Nominacja
Taite Music Prize[18][45] Passive Me, Aggressive You Nominacja
NME Awards[17] The Naked & Famous Philip Hall Radar Award
dla najlepszego nowego zespołu 		Wygrana
2014 New Zealand Music Awards[26][27] In Rolling Waves Album roku Nominacja
„Hearts Like Ours” Singel roku Nominacja
„Hearts Like Ours” Najlepszy teledysk Wygrana
The Naked & Famous Najlepszy zespół Wygrana
In Rolling Waves Najlepszy producent[c] Nominacja

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nominowani byli Thom Powers, Aaron Short i Olly Harmer.
  2. ↑ Nominowani byli Thom Powers i Aaron Short.
  3. ↑ Nominowani był Thom Powers.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b The Naked And Famous. discogs.com. [dostęp 2018-09-25]. (ang.).
  2. ↑ How The Naked And Famous Will Make It In America. buzzfeed.com. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  3. ↑ The Naked and Famous Frontwoman Alisa Xayalith Isn't an Asshole, Okay?. elle.com. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  4. ↑ The Naked and Famous truth. stuff.co.nz. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  5. ↑ a b c d e The Naked And Famous: Gone Where the Weather’s Always Good. nzmusician.co.nz. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  6. ↑ The Naked and Famous home to Auckland. theherald.com.au. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  7. ↑ Passive Me Aggressive You. itunes.apple.com. [dostęp 2018-09-27]. (ang.).
  8. ↑ The Naked and Famous – Passive Me – Aggressive You (album). charts.nz. [dostęp 2018-09-27]. (ang.).
  9. ↑ The Naked and Famous – Young Blood (song). charts.nz. [dostęp 2018-09-27]. (ang.).
  10. ↑ Naked and Famous album set for August release. 3news.co.nz. [dostęp 2018-09-27]. (ang.).
  11. ↑ Latest Gold / Platinum Singles. radioscope.net.nz. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  12. ↑ ARIA Charts – Accreditations – 2012 Singles. aria.com. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  13. ↑ Gold & Platinum. riaa.com. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  14. ↑ a b The Naked and Famous win APRA Silver Scroll. nzherald.co.nz. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  15. ↑ a b BBC Sound of 2011 list revealed. bbc.com. [dostęp 2018-09-27]. (ang.).
  16. ↑ a b Jessie J tops BBC Sound of 2011 list. bbc.com. [dostęp 2018-09-27]. (ang.).
  17. ↑ a b The Naked And Famous win Philip Hall Radar Award at the Shockwaves NME Awards. nme.com. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  18. ↑ a b Finalists Announced for Taite Music Prize 2011. nzmusic.org.nz. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  19. ↑ a b Vodafone New Zealand Music Awards 2011 Winners. scoop.co.nz. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  20. ↑ The Naked And Famous – Passive Me • Aggressive You (Remixes + B-Sides). discogs.com. [dostęp 2018-09-28]. (ang.).
  21. ↑ The Naked And Famous – One Temporary Escape. discogs.com. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  22. ↑ Download: The Naked and Famous – One Temporary Escape (Live Concert Film). nessymon.com. [dostęp 2018-09-28]. (ang.).
  23. ↑ Billy Bush. allmusic.com. [dostęp 2018-09-28]. (ang.).
  24. ↑ The Naked And Famous – In Rolling Waves. discogs.com. [dostęp 2018-09-28]. (ang.).
  25. ↑ 15 minutes ... with The Naked and Famous. stuff.co.nz. [dostęp 2018-09-27]. (ang.).
  26. ↑ a b 'Holy crap, thank you!' – Lorde wins all the Tuis at New Zealand Music Awards. nzherald.co.nz. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  27. ↑ a b New Zealand Music Awards 2014 Finalists + Technical Award Winners Announced. undertheradar.co.nz. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  28. ↑ The Naked And Famous. contactmusic.com. [dostęp 2018-09-27]. (ang.).
  29. ↑ All Blacks combine with musicians and celebrities for charity song. stuff.co.nz. [dostęp 2018-09-28]. (ang.).
  30. ↑ All-Star Kiwi Cast Release #KiwisCureBatten “Team Ball Player Thing” Charity Song. thehits.co.nz. [dostęp 2018-09-28]. (ang.).
  31. ↑ The Naked and Famous’ Alisa Xayalith on travel, fans, and a new album. gmanetwork.com. [dostęp 2018-09-27]. (ang.).
  32. ↑ T/N/A/F* – Higher. discogs.com. [dostęp 2018-09-28]. (ang.).
  33. ↑ a b The Naked and Famous announce new album, Simple Forms, premiere “Higher” – listen. consequenceofsound.net. [dostęp 2018-09-28]. (ang.).
  34. ↑ The Runners (2016) | The Naked And Famous. us.7digital.com. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  35. ↑ Laid Low (2016) | The Naked And Famous. us.7digital.com. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  36. ↑ T/N/A/F* – Simple Forms. discogs.com. [dostęp 2018-09-28]. (ang.).
  37. ↑ Blink-182 reveal 2017 U.S. tour dates with The Naked and Famous + Waaves. loudwire.com. [dostęp 2018-09-28]. (ang.).
  38. ↑ Chain Gang Of 1974* – Felt. discogs.com. [dostęp 2018-09-27]. (ang.).
  39. ↑ A Still Heart. itunes.apple.com. [dostęp 2018-09-27]. (ang.).
  40. ↑ The Naked and Famous Announce New Album A Still Heart. pastemagazine.com. [dostęp 2018-09-27]. (ang.).
  41. ↑ The Naked and Famous Reveal Departure of Two Members, Drop Nostalgia-Filled Video For Stripped Version of 'Young Blood'. billboard.com. [dostęp 2018-09-27]. (ang.).
  42. ↑ The Naked and Famous chat procrastination, sexism and 10 years in the industry. nme.com. [dostęp 2018-09-27]. (ang.).
  43. ↑ A Still Heart (Live). itunes.apple.com. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  44. ↑ Winner found. nzmusicawards.co.nz. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
  45. ↑ The Taite Music Prize: In Search of the Year's Finest New Zealand Album. eventfinda.co.nz. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Naked_and_Famous&oldid=68089057”