Trewinka
| Rodzaj |
Grusza (Pyrus) |
|---|---|
| Gatunek | |
| Grupa odmian |
odmiany letnie |
| Mutanty | |
| Rodzice |
przypadkowa siewka |
| Inne nazwy |
Souvenir de Madame Treyve[1] |
| Najstarsza nazwa |
Madame Treyve |
| Hodowca |
M. Treyve[1] |
| Data wyhodowania |
1848[1] |
| Pochodzenie |
Grusza ‘Trewinka’ – odmiana uprawna (kultywar) gruszy należąca do grupy grusz zachodnich letnia odmiana francuska znaleziona w 1848 roku, przez Treyve jako przypadkowa siewka.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Drzewo rośnie początkowo średnio silnie, później słabo. Korona szerokostożkowa, z tendencją do zagęszczania się. W starszym wieku gałęzie charakterystycznie zwisają. Tworzy dużą liczbę krótkopędów.
- Owoce
- Średniej wielkości, kształtu dzwonkowatego. Skórka żółtozielona ze słabym marmurkowo-paskowanym rumieńcem, pokrywającym około 30% owocu. Szypułka krótka i gruba. Miąższ biały, drobnoziarnistej konsystencji, masłowy, soczysty, winno-słodki o słabym aromacie, prawie pozbawiony komórek kamiennych.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Odmiana deserowa i przerobowa. Polecana uprawy amatorskiej.
Uprawa[edytuj | edytuj kod]
Średnio wcześnie wchodzi w okres owocowania (4-5 rok po posadzeniu), plonując obficie i dość regularnie. Kwitnie wcześnie.
Podkładka i stanowisko[edytuj | edytuj kod]
Lepszą podkładką są siewki gruszy kaukaskiej, Przy szczepieniu na pigwie powinno stosować się pośrednią. Wymaga stanowisk ciepłych i zacisznych.
Zdrowotność[edytuj | edytuj kod]
Drzewo na mróz średnio odporne, pąki kwiatowe są wrażliwe na przymrozki. Na parcha odporna.
Zbiór i przechowywanie[edytuj | edytuj kod]
Zbiór przypada na koniec pierwszej dekady sierpnia. Owoce łatwo przejrzewają, a ich konsystencja zmienia się na mączystą. Owoce przed zbiorem nie opadają. Do spożycia nadają się w kilka dni po zbiorze. Można ją przetrzymać w przechowalni przez około 3 tygodnie, w chłodni przechowują się do 3 miesięcy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Madame Treyve, Guide des Poires. Lescrets fruits et Pomologie. [dostęp 2016-09-07]. (fr.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grzegorz Łysiak: Uprawa i odmiany gruszy. Warszawa: Hortpress, 2006. ISBN 83-89211-18-1.
- Bolesław Sękowski: Pomologia systematyczna. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993. ISBN 83-01-10859-2.