Komisówka
_-_Doyenne_du_Comice.jpg) Owoce odmiany 'Komisówka' | |
| Rodzaj |
Grusza (Pyrus) |
|---|---|
| Gatunek | |
| Mutanty |
'Red Comice', 'Doyenne du Comice 4n' (tetraploid)[1], 'Sweet Sensation'[2]. |
| Rodzice |
siewka nieznanego pochodzenia |
| Inne nazwy |
'Comise', 'Doyenné du Comise', 'Vereinsdechantsbirne' |
| Hodowca |
Société d'horticulture d'Angers et du département du Maine-et-Loire |
| Data wyhodowania |
przed 1849 r. |
| Data zarejestrowania |
1858, 1990[3] (PL) |
| Pochodzenie | |
Grusza 'Komisówka' – odmiana uprawna (kultywar) gruszy należąca do grupy grusz zachodnich o późnej porze dojrzewania (odmiana zimowa). Odmiana bardzo stara, otrzymana w ogrodzie Związku Ogrodniczego (Société d'horticulture d'Angers et du département du Maine-et-Loire) w Angers we Francji. Po raz pierwszy owocowała w 1849 roku[1]. Do uprawy w Europie Zachodniej weszła bardzo szybko i zyskała uznanie. W wielu krajach jest podstawową odmianą, po najpopularniejszej Konferencji. W Polsce znana od bardzo dawna, lecz nigdy nie była uprawiana na szeroką skalę, choć można ją spotkać w każdym typie sadu i w uprawie amatorskiej. Do Rejestru Odmian prowadzonego przez Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych[3] wpisana w 1990 roku.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Drzewo rośnie silnie, czasem nawet bardzo. Tworzy koronę wzniesioną, o gałęziach długich i grubych, ze średnią liczbą rozgałęzień drugiego i trzeciego rzędu. Owocuje głównie na krótkopędach.
- Owoce
- Najczęściej są duże, czasem średniej wielkości i często niewyrównane pod względem rozmiaru. Na podkładkach karłowych owoce zwykle są większe. Kształt jest szerokojajowaty, o pofalowanej powierzchni. Skórka gładka, zielonożółta, matowa lub lekko błyszcząca, ze słabym, pomarańczowym rumieńcem. Szypułka jest krótka i gruba. Zagłębienie szypułkowe jest płytkie i nieregularne. Zagłębienie kielichowe jest głębokie (jedna z cech pomagających w identyfikacji) o brzegach lekko pofałdowanych. Kielich jest mały i zamknięty. Miąższ ma barwę białokremową, jest bardzo soczysty, nieco aromatyczny, wybitnie deserowy, winnosłodki i bardzo smaczny. Wokół gniazda nasiennego jest cienki pierścień komórek kamiennych.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- Roślina uprawna. W okres owocowania wchodzi średnio późno, w 4-5 roku po posadzeniu, na podkładkach gruszy kaukaskiej może wchodzić w okres owocowania bardzo późno, nawet po 10 latach. Plonuje umiarkowanie obficie i corocznie. W warunkach słabego zapylenia część owoców może powstać partenokarpicznie.
- W wielu krajach (m.in. Stany Zjednoczone, Francja, Holandia), gdzie odmiana jest popularną w uprawie, wyróżnia się szereg barwnych sportów, czasem całkowicie pokrytych czerwonym rumieńcem[4][1].
- Jest odmianą zalecaną do uprawy w Polsce zarówno w sadach towarowych, jak i w uprawie amatorskiej.
- W szkółkarstwie sadowniczym Komisówkę ze względu na dobre zrastanie się z innymi odmianami stosuje się jako pośrednią, a siewki sporadycznie jako podkładki.
Uprawa[edytuj | edytuj kod]
Podkładka i stanowisko[edytuj | edytuj kod]
Odmiana powinna być uprawiana wyłącznie podkładkach słabo rosnących. Najczęściej stosowana powinna być pigwa S1. Wymaga gleb żyznych, głębokich i ciepłych, zacisznych stanowisk.
Zapylenie[edytuj | edytuj kod]
Jest odmianą triploidalną, przez co nie nadaje się do uprawy jako zapylacz, a sama do dobrego owocowania wymaga zapylenia pyłkiem innej odmiany. Dobrymi zapylaczami są między innymi Faworytka, Konferencja, Bera Hardy, Bonkreta Williamsa. Kwitnie dość późno i długo, lecz kwiaty są wrażliwe na przymrozki.
Zdrowotność[edytuj | edytuj kod]
Komisówka jest odmianą średnio wytrzymałą na mróz. Jest dość odporna na parcha gruszy, lecz wrażliwa na zarazę ogniową. Jest odporna na choroby kory i drewna.
Zbiór i przechowywanie[edytuj | edytuj kod]
W warunkach polskich w zależności od rejonu i typu gleby dojrzałość zbiorczą osiąga od początku do połowy października. Przechowuje się dość dobrze, w przechowalni do grudnia a w chłodni zwykłej można ją przechować do końca stycznia, natomiast w chłodni z kontrolowaną atmosferą nawet do kwietnia.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Doyenne du Comice, Dessert pear. National Fruit Collection. [dostęp 2016-08-26]. (ang.).
- ↑ Sweet Sensation. The Belgische Fruitveiling. [dostęp 2016-08-29]. (ang.).
- ↑ a b Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych: Lista Odmian Roślin Sadowniczych wpisanych do Krajowego Rejestru w Polsce. [dostęp 2013-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-29)].
- ↑ Pear varieties, Comice. USA Pears. [dostęp 2016-08-29]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aleksander Rejman: Pomologia. Warszawa: PWRiL, 1994. ISBN 83-09-01612-3.
- Grzegorz Łysiak: Uprawa i odmiany gruszy. Warszawa: Hortpress, 2006, s. 156. ISBN 83-89211-18-1.