Concorde (grusza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Concorde
Ilustracja
Owoce odmiany Bojniczanka w okresie zbioru
Rodzaj

Grusza (Pyrus)

Gatunek

Pyrus communis L., (Grusze zachodnie)

Grupa odmian

jesienne

Rodzice

'Konferencja' x 'Komisówka'

Data wyhodowania

1977[1]

Właściciel

East Malling Research Station

Data zarejestrowania

1984

Pochodzenie

Anglia, Maidstone

Concorde – odmiana uprawna (kultywar) gruszy należąca do grupy grusz zachodnich. Jesienna odmiana angielska, wyhodowana w stacji doświadczalnej w East Malling[2] w 1977, a w roku 1984 wpisana w Anglii na listę odmian. Krzyżówka odmian Konferencja i Komisówka.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Drzewo rośnie umiarkowanie silnie. Tworzy koronę wzniesioną, o konarach odchodzących od przewodnika pod ostrym kątem, konieczne jest odpowiednie formowanie przez przyginanie i klamerkowanie pędów. Wytwarza dużą ilość krótkopędów.
Owoce
Duże o kształcie butelkowatym, wydłużone. Zbliżone wyglądem do owoców Konferencji, lecz bardziej pękate. Skórka żółtawozielona, gładka, z delikatnym pomarańczowym rumieńcem. Czasem ordzawiona. Szypułka średniej długości, cienka. Kielich duży, otwarty, o działkach wzniesionych, osadzony w wąskim i dość płytkim zagłębieniu. Miąższ żółtobiały, kruchy, soczysty, lekko aromatyczny, kwaskowato-słodki.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Jesienna odmiana deserowa. Polecana zarówno do uprawy towarowej, jak i amatorskiej, jako odmiana uzupełniająca dla Konferencji.

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Wcześnie wchodzi w okres owocowania, owocuje obficie, corocznie. Kwitnie średnio wcześnie. Jest dobrym zapylaczem. Dla regularnego plonowania oraz uzyskiwania dobrej jakości owoców wymagane jest przerzedzanie zawiązków.

Podkładka i stanowisko[edytuj | edytuj kod]

Jako podkładki zaleca się siewki gruszy kaukaskiej, oraz wszystkie typy pigwy, z którą zrasta się bardzo dobrze.

Zdrowotność[edytuj | edytuj kod]

Na mróz odporna, na parcha dość odporna, na zarazę ogniową wrażliwa.

Zbiór i przechowywanie[edytuj | edytuj kod]

Zbiór owoców najczęściej przypada na trzecią dekadę września. Do spożycia nadają się w kilka dni po zbiorze. W chłodni zwykłej można je przechować przez 4 miesiące, w chłodni z kontrolowaną atmosferą nawet do pół roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Concorde, Dessert pear. National Fruit Collection. [dostęp 2016-08-16]. (ang.).
  2. East Malling Research. [dostęp 2010-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-04)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dorota Kruczyńska, Alojzy Czynczyk: Zeszyty Pomologiczne Grusza. Skierniewice: Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa, 2002. ISBN 83-88707-38-8.
  • Grzegorz Łysiak: Uprawa i odmiany gruszy. Warszawa: Hortpress, 2006. ISBN 83-89211-18-1.
  • Ireneusz Sosna: Uprawa gruszy. Kraków: Plantpress, 2007. ISBN 978-83-89874-51-1.