Ulica Żytnia w Warszawie
Młynów | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ulica Żytnia przy Młynarskiej, widok w kierunku wschodnim. Po lewej mur cmentarza ewangelicko-reformowanego | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Długość |
1870 m[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
52°14′20,9″N 20°58′18,0″E/52,239139 20,971667 |
Ulica Żytnia – ulica w warszawskiej dzielnicy Wola.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Ulica Żytnia to dawna droga narolna biegnąca pomiędzy polami Starej Warszawy a polami należącymi do sióstr brygidek z Nowolipia. W 1770 została przecięta okopem Lubomirskiego, a jej część wschodnia leżąca w obrębie wałów, została uregulowana i stała się ulicą[2]. Nadana w tym samym roku nazwa pochodzi od sąsiednich pól obsianych żytem[3].
W 1792 na działce przy ulicy Żytniej róg Młynarskiej założono cmentarz ewangelicko-reformowany[4].
Po 1875 ulicę uregulowano od Okopowej do Młynarskiej[2].
W dwudziestoleciu międzywojennym ulicę dwukrotnie przedłużano w kierunku zachodnim: ok. 1928 od Młynarskiej do Tyszkiewicza, a ok. 1938 – do ulicy Płockiej[2].
W czasie powstania warszawskiego ulica była miejscem ciężkich walk obronnych zgrupowania „Parasol”. Została upamiętniona w tekście piosenki powstańczej Pałacyk Michla.
Większość zabudowy ulicy została zniszczona w 1944.
Po wojnie do 1979 przy ul. Żytniej 15/17[5] działał Centralny Dworzec Autobusowy PKS[6] (zastąpił go otwarty w styczniu 1980 Dworzec Zachodni PKS)[7].
Po 1956 ulicę przedłużono do ulicy Sokołowskiej[2]. Od 2020, w związku z rozszerzeniem strefy płatnego parkowania, na odcinku od ulicy Sokołowskiej do ulicy Syreny jest ulicą jednokierunkową[8].
Przy ulicy w bliskiej odległości od siebie działają trzy żeńskie zgromadzenia zakonne: Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi, Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia oraz Uczennice Boskiego Mistrza.
Ważniejsze obiekty
[edytuj | edytuj kod]- Pałacyk Bogusławskiego, siedziba Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi, w nim kaplica Matki Bożej Częstochowskiej (ul. Żelazna 97, wejście od strony ul. Żytniej)
- Kościół Miłosierdzia Bożego i św. Faustyny (nr 1)
- Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia (nr 3/5)
- Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji (skwer kard. Stefana Wyszyńskiego 9, róg Żytniej)
- Katolicka Agencja Informacyjna (skwer kard. Stefana Wyszyńskiego 9, róg Żytniej)
- Kaplica Sióstr Uczennic Boskiego Mistrza (nr 11)
- Komisariat Policji Warszawa-Wola (nr 36)
- Cmentarz ewangelicko-reformowany (nr 42/44)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mapa Warszawy [online], Urząd m.st. Warszawy [dostęp 2023-11-19] .
- ↑ a b c d Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 274–275.
- ↑ Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 181. ISBN 978-83-62189-08-3.
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 112. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Leszek Wysznacki, Edmund Grzybowski (red.): Poznaj Warszawę. Wola. Warszawa: Krajowe Wydawnictwo Czasopism RSW „Prasa”, 1971, s. 145.
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 1036. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Kronika wydarzeń w Warszawie 1 I–31 III 1980. „Kronika Warszawy”. 3(43). s. 198.
- ↑ Michał Wojtczuk. 13 ulic w jednym kierunku. „Gazeta Stołeczna”, s. 3, 21 sierpnia 2020.