Fiolka Najdenowicz
Imię i nazwisko |
Violetta Stefania Najdenowicz[1] |
---|---|
Pseudonim |
Fiolka |
Data i miejsce urodzenia |
25 grudnia 1963 |
Gatunki | |
Zawód | |
Wydawnictwo |
Sony Music |
Zespoły | |
Balkan Electrique |
Fiolka Najdenowicz, właśc. Wioletta Stefania Najdenowicz (ur. 25 grudnia 1963[2] w Nowej Dębie) – polska wokalistka pochodzenia bułgarskiego. Członkini Akademii Fonograficznej ZPAV[3]. Była nazywaną „polską Björk”[4].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się w Nowej Dębie[5] jako córka Polki i Bułgara[6]. Dzieciństwo spędziła w Bułgarii. Do Polski powróciła w wieku 11 lat, dopiero po przyjeździe nauczyła się poprawnie mówić po polsku pod kierunkiem ciotki w Tarnobrzegu[7].
Przed rozpoczęciem kariery muzycznej pracowała w radiowej Trójce w audycji Zapraszamy do Trójki, to wówczas Marek Niedźwiecki wymyślił dla niej pseudonim „Fiolka”[8]. Była też redaktorką naczelną magazynu erotycznego „Wamp”[9].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]W 1985 zaśpiewała utwór „Zatoka spokojnych głów” w duecie z Wojciechem Waglewskim i zespołem Voo Voo, z którym odbyła także trasę koncertową po Związku Radzieckim i Szwecji. W 1988 wraz ze Sławomirem Starostą założyła zespół Balkan Electrique, grający elektroniczny pop z elementami folkloru bułgarskiego. Pierwsze koncerty duetu odbyły się w Niemczech, a ich oprawa plastyczna została opracowana przez Kaina Maya.
Współpracowała ze szwedzką formacją Army of Lovers, a także zespołami muzycznymi – Tubylcy Betonu, Closterkeller i Wilki[10]. Można ją także było zobaczyć w teledysku grupy Golden Life, poświęconego ofiarom tragicznego pożaru w hali Stoczni Gdańskiej.
W 2000 nagrała pierwszy album solowy, zatytułowany po prostu Fiolka, który na rynku ukazał się 12 marca 2001. Producentem i autorem muzyki z tej płyty był Leszek Biolik z zespołu Republika, teksty pisali m.in. Grzegorz Ciechowski i Lech Janerka, a na płycie gościnnie zaśpiewali Renata Przemyk i Wojciech Seweryn. Płyta zapewniła piosenkarce Fryderka 2001 w kategorii „Album roku – techno/elektronika/dance”[11].
Wspólnie z Michałem Bajorem i Małgorzatą Walewską nagrała utwór „Dove Vai” do ekranizacji powieści Henryka Sienkiewicza Quo Vadis? (2001) w reżyserii Jerzego Kawalerowicza. Wykonała piosenkę „Dziewczyna hakera” do komedii sensacyjnej Janusza Zaorskiego Operacja „Koza” (2002)[12]. Z kolei w komedii fantastycznonaukowej Jerzego Gruzy Yyyreek!!! Kosmiczna nominacja (2002) zaśpiewała utwór „Komu ja”[12].
W 2004 zakończyła karierę muzyczną. Zarabiała jako opiekunka do zwierząt, zarobkowo dbała o ogrody[13], poza tym pracowała jako agentka ubezpieczeniowa, była pomocą domową i kelnerką. W 2013 zamieszkała w Londynie, gdzie podjęła pracę w restauracji jako kelnerka[14]. W 2015 wydała autobiografię pt. Głośny śmiech. Byłam gwiazdą, zostałam bezdomną wolontariuszką. Rok potem ukazała się druga książka o jej życiu pt. Trup w szparagach, w której opisała swoje dwuletnie doświadczenie jako wolontariuszka Workaway.
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy solowe
[edytuj | edytuj kod]Rok | Tytuł | Pozycja na liście |
---|---|---|
POL | ||
2001 | Fiolka
|
19[16] |
- Single
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
LP3 | |||||||||
1999 | „Fiolkah” | — | |||||||
2001 | „Głośny śmiech” | 18[17] | |||||||
„Nie ma nic” | 28[18] | ||||||||
2003 | „Proszę kłam” | 41[19] | |||||||
2008 | „Paparuga” (projekt Sanja Ilić & Balkanika)[20] | — | |||||||
"—" pozycja nie była notowana. |
Z Balkan Electrique
[edytuj | edytuj kod]- Sexmix (EP) (1990)
- Balkan Electrique (1991)
- Piosenki o miłości (1994)
- Piosenki (2004)
Gościnnie
[edytuj | edytuj kod]- Voo Voo – Muzyka do filmu Seszele (1990)
- Formacja Nieżywych Schabuff – Schaby (1991)
- Closterkeller – Violet (1993)
- Wilki – Acousticus Rockus (1994)
- Robert Gawliński / Wilki – Największe przeboje (2000)[21]
- Renata Przemyk – The Best Of (2003)
- Marcin Rozynek – Księga urodzaju (2003)
- Sanja Ilić & Balkanika – Balkan Koncept, w utworze „Paparuga” (2008)
Książki
[edytuj | edytuj kod]- Fiolka Najdenowicz: Głośny śmiech. Byłam gwiazdą, zostałam bezdomną wolontariuszką. Sophisti Books, 2015, s. 280. ISBN 978-83-92-904-98-4.
- Fiolka Najdenowicz: Trup w szparagach. Sophisti Books, 2016. ISBN 978-83-94-254-73-5.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Fiolka Najdenowicz w bazie Discogs.com (ang.)
- ↑ Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia Polskiego Rocka. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 51. ISBN 83-7129-570-7. OCLC 43868642.
- ↑ ZPAV: Akademia Fonograficzna (Sekcja Muzyki Rozrywkowej). zpav.pl. [dostęp 2021-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-03)]. (pol.).
- ↑ MK: Fiolka Najdenowicz pracuje w Londynie. Goniec.com, 14 sierpnia 2017. [dostęp 2021-05-08]. (pol.).
- ↑ Fiolka Najdenowicz: Głośny śmiech. Warszawa: Wydawnictwo Sophisti BOOKS, 2015, s. 24. ISBN 978-83-929049-8-4.
- ↑ Fiolka: Zapomniana gwiazda kończy 55 lat. interia.pl, 21 grudnia 2018. [dostęp 2021-05-08]. (pol.).
- ↑ Anna Rączkowska: Fiolka Najdenowicz: Jestem wadliwa. grazia.pl. [dostęp 2015-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-09)]. (pol.).
- ↑ Fiolka – Śmieję się głośno. Eduseek – Interklasa. [dostęp 2015-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)]. (pol.).
- ↑ Anna Nicz: Od Wampa do PornHuba. Spider's Web, 18 lutego 2021. [dostęp 2021-05-08]. (pol.).
- ↑ Magdalena Kuszewska: Nie ośmieliłabym się napisać książki! (WYWIAD). Onet.pl, 2015-05-18. [dostęp 2015-08-11]. (pol.).
- ↑ Anna Dryjańska: Laureatka Fryderyka nie żałuje emigracji na zmywaku. „Kanalia ze zdradziecką mordą ma się wyśmienicie”. NaTemat.pl, 13 sierpnia 2017. [dostęp 2021-05-08]. (pol.).
- ↑ a b Fiolka Najdenowicz w bazie filmpolski.pl
- ↑ Gabriela Czernecka: Fiolka Najdenowicz: „Byłam gwiazdą, zostałam bezdomną wolontariuszką, ale jestem szczęśliwa”. „Viva!”, 27 marca 2018. [dostęp 2021-05-08]. (pol.).
- ↑ Polska piosenkarka pracuje fizycznie w Londynie. Fakt.pl, 13 sierpnia 2017. [dostęp 2021-05-08]. (pol.).
- ↑ Fiolka – „Fiolka”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2010-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-14)]. (pol.).
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 12.03.2001 – 18.03.2001. olis.onyx.pl. [dostęp 2010-10-19]. (pol.).
- ↑ Archiwum Listy Przebojów Programu Trzeciego. Głośny śmiech. [dostęp 2010-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-21)].
- ↑ Archiwum Listy Przebojów Programu Trzeciego. Nie ma nic. [dostęp 2010-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)].
- ↑ Archiwum Listy Przebojów Programu Trzeciego. Proszę kłam
- ↑ Balkanika [online], discogs.com [dostęp 2022-10-23] (ang.).
- ↑ Violka Najdenowicz Credits. AllMusic. [dostęp 2021-05-08]. (ang.).