Przejdź do zawartości

Wanda Jakubińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wanda Jakubińska
Ilustracja
Wanda Jakubińska (1935)
Imię i nazwisko

Wanda Jakubińska-Szacka

Data i miejsce urodzenia

6 lipca lub 15 lipca 1903[1]
Radom, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

31 maja 1987
Berlin Zachodni

Zawód

aktorka

Lata aktywności

1924–1970

Zespół artystyczny
Teatr Nowy w Łodzi
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej
Honorowa Odznaka Miasta Łodzi

Wanda Jakubińska, właśc. Wanda Jakubińska-Szacka (ur. 6 lipca[2] lub 15 lipca 1903[1] w Radomiu, zm. 31 maja 1987 w Berlinie Zachodnim) – polska aktorka teatralna i filmowa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 6 lub 15 lipca 1903[1] w Radomiu, ówcześnie na terenie Imperium Rosyjskiego, w rodzinie Edmunda Jakubińskiego, właściciela zakładu zegarmistrzowskiego w Warszawie, i Julii z domu Brusendorff. W Warszawie ukończyła Prywatne Gimnazjum Żeńskie Krystyny Malczewskiej (1921) i studia na Oddziale Dramatycznym przy Konserwatorium Muzycznym (1924). W latach 1924–1931 występowała na deskach Teatru Miejskiego w Łodzi, w sezonie 1925/26 także w Teatrze Perskie Oko” w Warszawie[3]. W latach 1931–1937 grała na scenach Teatru Wielkiego i Teatru Rozmaitości we Lwowie, gdzie współpracowała również z rozgłośnią Polskiego Radia. W latach 1937–1939 była w zespole Teatru Letniego w Warszawie.

Podczas okupacji niemieckiej występowała w kawiarni Sztuka” w Warszawie, później pracowała jako kelnerka, ekspedientka, modystka, otrzymywała też pomoc materialną z funduszy Tajnej Rady Teatralnej[4].

Po wojnie grała na scenach łódzkich: Teatru Kameralnego Domu Żołnierza (1945–1948), Teatru Osa (1948–1950) oraz Teatru Nowego (1950–1970), z którym związała się do przejścia na emeryturę 31 grudnia 1970.

Grała w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia. Wystąpiła również w spektaklach Teatru Telewizji: Przy trakcie Antoniego Czechowa w reż. Jerzego Antczaka (1959), Pan Puntilla i jego sługa Matti Bertolta Brechta w reż. Tadeusza Minca (1964) i Rewizor Mikołaja Gogola w reż. Witolda Zatorskiego (1969).

Od 1928 była żoną aktora Maksymiliana Szackiego.

Wanda Jakubińska i Jerzy Śliwiński w komedii Kłopoty Bourrachona w Teatrze Letnim w Warszawie (1938).

Zmarła 31 maja 1987 w Berlinie Zachodnim.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Barbara Drapińska (po lewej) i Wanda Jakubińska (w roli Fillipy) w sztuce Miasto w Dolinie (1948).

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Wanda Jakubińska-Szacka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-10].
  2. Wanda Jakubińska w bazie filmpolski.pl
  3. Teatr "Perskie Oko" : 2 akty w 15-tu obrazach, 1925 [dostęp 2023-09-25].
  4. Jakubińska Wanda – Artyści [online], 16 maja 2018 [dostęp 2023-09-25] (pol.).
  5. M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  6. M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 - Uchwała Rady Państwa z dnia 28 lutego 1955 r. nr 0/350 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]