Trzy kobiety (film 1956)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trzy kobiety
Gatunek

obyczajowy

Rok produkcji

1956

Data premiery

6 maja 1957

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

89 min

Reżyseria

Stanisław Różewicz

Scenariusz

Kornel Filipowicz
Tadeusz Różewicz

Główne role

Zofia Małynicz
Anna Ciepielewska
Elżbieta Święcicka

Muzyka

Andrzej Dobrowolski

Zdjęcia

Andrzej Ancuta

Scenografia

Anatol Radzinowicz

Kostiumy

Aniela Filarowa,
Jerzy Szeski

Montaż

Czesław Raniszewski

Produkcja

Zespół Realizatorów Filmowych Rytm

Wytwórnia

WFF w Łodzi

Trzy kobiety – polski film obyczajowy z 1956 roku w reż. Stanisława Różewicza, na podstawie opowiadania Kornela Filipowicza pt. Trzy kobiety z obozu.

Plenery: Paczków i okolice Otmuchowa (województwo opolskie), Złoty Stok (województwo dolnośląskie)[1].

Opis fabuly[edytuj | edytuj kod]

Tytułowe trzy kobiety to trzy byłe więźniarki obozu koncentracyjnego: Helena, Celina i Maria. Po wyzwoleniu wracają do Polski i osiadają na Ziemiach Odzyskanych, próbując powrócić do normalnego życia i zapomnieć o bolesnych doświadczeniach czasu wojny w oparciu o przyjaźń łączącą je w obozie. Jednak w nowych warunkach nie jest to łatwe – jak się okazuje są to trzy różne osobowości. Atrakcyjna Maria wkrótce poznaje dobrze usytuowanego inżyniera i opuszcza swoje przyjaciółki wyjeżdżając do Krakowa. Celina zakochuje się z wzajemnością we Władysławie – miejscowym pracowniku starostwa i postanawia się usamodzielnić. Najstarsza z nich – Helena – nieformalna liderka grupy, pozostaje sama.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

i inni.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e M. Hendrykowski, Stanisław Różewicz, Poznań 1999, s. 165.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maria Oleksiewicz. Trzy kobiety i tysiąc kłopotów. „Film”. 29(399), s. 4-5, 1956-07-22. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. 
  • Czesław Michalski. Prywatna sprawa trzech kobiet. „Film”. 22(444), s. 10, 1957-06-02. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]