Przejdź do zawartości

Wanda Nowicka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Elfhelm (dyskusja | edycje) o 14:04, 17 paź 2012. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Wanda Nowicka
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1956
Lublin

Wicemarszałek Sejmu VII kadencji
Okres

od 8 listopada 2011

Przynależność polityczna

Ruch Palikota

Wanda Hanna Nowicka (ur. 21 listopada 1956 w Lublinie[1]) – polska działaczka społeczna, feministka, polityk, z wykształcenia filolog klasyczna, przewodnicząca Federacji na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny, posłanka na Sejm i wicemarszałek Sejmu VII kadencji.

Życiorys

Działalność zawodowa i społeczna

Ukończyła studia z zakresu filologii klasycznej na Uniwersytecie Warszawskim[2]. W latach 1985–1993 pracowała jako nauczycielka łaciny i angielskiego w liceach ogólnokształcących w Warszawie.

W 1990 była współzałożycielką Stowarzyszenia na rzecz Państwa Neutralnego Światopoglądowo Neutrum[3]. W 1992 była wśród założycieli Federacji na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny, została przewodniczącą tej organizacji. Współpracowała z holenderską Fundacją Kobiety na Falach, w 2003 inicjowała wizytę statku Langenort (pełniącego rolę gabinetu aborcyjnego) we Władysławowie[4].

Brała udział w zakładaniu Społecznego Komitetu Organizacji Pozarządowych Pekin 1995. Pełniła funkcję koordynatorki sieci regionalnej ASTRA (Central and Eastern European Women's Network for Sexual and Reproductive Health and Rights). W latach 1995–2002 udzielała się jako ekspertka Światowej Organizacji Zdrowia (w ramach programu dotyczącego ludzkiej rozrodczości). Brała udział w różnych międzynarodowych konferencjach poświęconych prawom człowieka. Zaangażowała się także w działalność Kongresu Kobiet, została członkinią rady programowej stowarzyszenia zorganizowanego na bazie tego ruchu[5].

W 2009 Wanda Nowicka skierowała prywatny akt oskarżenia przeciwko działaczce katolickiej Joannie Najfeld, zarzucając jej pomówienie w związku z wypowiedzią: Organizacja pani Nowickiej jest częścią międzynarodowego koncernu, największego w ogóle, providerów aborcji i antykoncepcji. Pani po prostu jest na liście płac tego przemysłu[6]. W 2011 sąd rejonowy w pierwszej instancji uniewinnił Joannę Najfeld od popełnienia tego czynu[7]. W uzasadnieniu orzeczenia wskazano na fakt kierowania przez Wandę Nowicką organizacją otrzymującą dotacje od międzynarodowego koncernu farmaceutycznego produkującego środki antykoncepcyjne oraz międzynarodowej organizacji pozarządowej zajmującej się produkcją i dystrybucją przyrządów przeznaczonych do wykonywania zabiegów przerywania ciąży[8]. W 2012 sąd II instancji utrzymał w mocy zaskarżony przez Wandę Nowicką wyrok[9].

Działalność polityczna

W latach 1980–1981 była członkinią NSZZ „Solidarność”[10]. Po 1989 zaangażowała się w działalność polityczną, współpracując z ugrupowaniami lewicowymi, pozostając osobą bezpartyjną[10]. Kilkakrotnie bez powodzenia kandydowała w różnych wyborach parlamentarnych. W 1991 z listy Solidarności Pracy startowała do Sejmu, w 1997 ubiegała się o mandat senatora z poparciem Unii Pracy[11]. W 2001 i 2005 bezskutecznie kandydowała odpowiednio na na posła z listy SLD-UP[12] oraz na senatora z rekomendacji SLD[13]. W latach 1998–2002 piastowała mandat radnej sejmiku mazowieckiego I kadencji[14], była wybrana z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej jako przedstawicielka Polskiej Partii Socjalistycznej. Nie uzyskała reelekcji w kolejnych wyborach samorządowych. W 2006 startowała z ramienia Polskiej Partii Pracy ponownie do sejmiku wojewódzkiego oraz na urząd prezydenta Warszawy, uzyskując 0,28% poparcia (1211 głosów), co dało jej ósme miejsce wśród dziesięciu kandydatów[15].

W wyborach parlamentarnych w 2011 miała wystartować do Sejmu ponownie z listy SLD, ostatecznie została kandydatką z 2. miejsca na liście Ruchu Palikota w okręgu warszawskim[16]. Zdobyła mandat poselski, uzyskując 7065 głosów[17]. 8 listopada 2011 w drugim głosowaniu została wybrana na wicemarszałka Sejmu VII kadencji.

Życie prywatne

Jej mężem był Światosław Florian Nowicki. Wanda Nowicka ma trzech synów: Michał Nowicki jest aktywistą komunistycznym działającym w Lewicy bez Cenzury, Florian Nowicki jest politykiem Polskiej Partii Pracy, Tymoteusz Nowicki dwukrotnym zdobywcą Pucharu Świata w kick-boxingu.

Nagrody i wyróżnienia

W 1994 była laureatką polskiej edycji konkursu Kobieta Europy, w 2000 otrzymała wyróżnienie Tęczowego Lauru. W 2005 odebrała nagrodę 100 tysięcy funtów od Fundacji Sigrid Rausing dla sieci ASTRA za wyróżniające się przywództwo, a w 2008 Nagrodę Uniwersytetu na Wygnaniu (University-In-Exile Award) od nowojorskiej New School for Social Research.

  1. Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2011-12-05].
  2. Wanda Nowicka kandydatką Polskiej Partii Pracy na prezydentkę Warszawy. krytykapolityczna.pl, 9 października 2006. [dostęp 2011-10-21].
  3. Gabinet Cieni Kongresu Kobiet. stowarzyszeniekongreskobiet.pl. [dostęp 2011-10-21].
  4. Langenort" odpłynął do Holandii. wp.pl, 4 lipca 2003. [dostęp 2011-10-21].
  5. Rada Programowa. stowarzyszeniekongreskobiet.pl. [dostęp 2011-10-21].
  6. Nowicka jest na liście płac przemysłu aborcyjnego. wiara.pl, 12 września 2011. [dostęp 2011-10-21].
  7. Wyrok jawny, uzasadnienie tajne. dziennikpolski24.pl, 13 września 2011. [dostęp 2011-10-21].
  8. GN ujawnia wyrok w sprawie W. Nowickiej. gosc.pl, 9 listopada 2011. [dostęp 2011-11-10].
  9. Nowicka znów przegrała z Najfeld. gosc.pl, 30 stycznia 2012. [dostęp 2012-02-08].
  10. a b Wanda Nowicka: A jednak Palikot. lewica.pl, 30 września 2011. [dostęp 2011-10-21].
  11. M.P. z 1997 r. nr 64, poz. 621
  12. Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2011-10-21].
  13. Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2011-10-21].
  14. Informacje na stronie urzędu marszałkowskiego. [dostęp 2011-10-21].
  15. Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2011-10-21].
  16. Wybory 2011. Nowicka „dwójką” Ruchu Palikota w Warszawie. gazeta.pl, 22 sierpnia 2011. [dostęp 2011-10-21].
  17. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2011-10-21].

Linki zewnętrzne

Szablon:Wicemarszałkowie VII kadencji Sejmu