Wiskienica Górna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiskienica Górna
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

łowicki

Gmina

Zduny

Liczba ludności (2011)

222[2]

Strefa numeracyjna

46

Kod pocztowy

99-440[3]

Tablice rejestracyjne

ELC

SIMC

0740205

Położenie na mapie gminy Zduny
Mapa konturowa gminy Zduny, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wiskienica Górna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wiskienica Górna”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Wiskienica Górna”
Położenie na mapie powiatu łowickiego
Mapa konturowa powiatu łowickiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Wiskienica Górna”
Ziemia52°11′14″N 19°43′55″E/52,187222 19,731944[1]

Wiskienica Górnawieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Zduny.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa wsi wskazuje na jej odległy rodowód. Viskithnicza, Vyszkithnicza tak brzmią najstarsze zapisy nazwy tej wsi. W języku staropolskim „wyskitać się” oznacza „sterczeć, wystawać”, z kolei w czeskim „vyskyd” znaczy „wykroty, jamę po wywróconym drzewie”. Wieś powstała więc na miejscu wytrzebionego lasu. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego notuje dwie nazwy jako alternatywne Wiskienice oraz Wiskienica podaje również historyczne zapisy średniowieczny Wiskitnica oraz z XVI wieku Wyskythnycze i Vyskythnycze[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka pochodzi z roku 1418 gdzie wieś zapisana została w źródłach historycznych jako Wyskitnica. Nazwa ta pojawia się przy lokacji jej i Łaźnik na prawie średzkim[4]. Należała do tenuty zduńskiej. Prawdopodobnie powstała przed 1136 rokiem na co wskazują ustalenia archeologiczne.

Miejscowość jako folwark oraz wieś leżącą w gminie i parafii Bąków opisał XIX-wieczny Słownik geograficzny Królestwa Polskiego. W 1827 znajdowało się w niej 38 domów, w których mieszkało 175 mieszkańców. W 1864 roku mieszkańców było 388 oraz 46 osadników[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 148544
  2. Wiskienica Górna. [w:] Ludność w miejscowościach statystycznych według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r. [on-line]. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-07-02].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1472 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c Zduny, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 547.