Witów (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artykuł

50°24′6″N 16°19′29″E

- błąd

39 m

WD

50°24'6"N, 16°19'42"E

- błąd

39 m

Odległość

270 m

Witów
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Lewin Kłodzki

Wysokość

590-610[1] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

0[2]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-343[3]

Tablice rejestracyjne

DKL

SIMC

0853292

Położenie na mapie gminy Lewin Kłodzki
Mapa konturowa gminy Lewin Kłodzki, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Witów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Witów”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Witów”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Witów”
Ziemia50°24′06″N 16°19′29″E/50,401667 16,324722

Witówwieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Lewin Kłodzki. Wcześniej nosiła nazwę Nerbotin, a od 29 lutego 1937 do 1945 nazwę Markrode.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Witów powstał najprawdopodobniej w XV wieku, w obrębie państewka homolskiego[1]. W 1574 roku mieszkało tu 8 zagrodników, a w 1635 roku 5 zagrodników uprawiających 3 pręty gruntu[1]. W 1787 roku w miejscowości mieszkało 20 zagrodników i chałupników, w tym 16 płócienników i 2 innych rzemieślników[1]. Witów nigdy nie rozwinął się w dużą wieś, w 1840 roku było tu 15 budynków i 15 warsztatów tkackich[1]. Po upadku tkactwa chałupniczego miejscowość zaczęła się wyludniać. Proces ten trwał po 1945 roku i obecnie pozostał tam tylko 1 dom[1].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

W roku 2002 miejscowość zamieszkiwało 16 osób. Dziewięć lat później (III 2011 r.), według Narodowego Spisu Powszechnego liczba stałych mieszkańców spadła do zera[2]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 271, 272. ISBN 83-7005-340-8.
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1475 [zarchiwizowane 2022-10-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]