Wolnomyślicielstwo
Wolnomyślicielstwo (ang. free-thinking) – ideologia, ruch społeczny zapoczątkowany w dobie Oświecenia przeciwny wszelkim dogmatom, zasadzający się na poglądzie, iż sądy należy formułować na podstawie wiedzy naukowej i rozumowania logicznego, bez odwoływania się do argumentów religijnych czy tradycji[1]; określenie wolnomyśliciel bywa traktowane jako synonim określenia ateista[2], chociaż wolnomyśliciel niekoniecznie jest ateistą[3].
Według wolnomyślicielstwa stanowiska dotyczące prawdy należy formować wyłącznie na podstawie logiki, rozumu i empiryzmu, a nie autorytetu, tradycji, objawienia lub dogmatu. Według Oxford English Dictionary wolnomyśliciel to „osoba, która kształtuje własne idee i opinie, a nie akceptuje poglądy innych ludzi, szczególnie w nauczaniu religii”. W szczególności w niektórych współczesnych myślach wolnomyślicielstwo jest silnie związane z odrzuceniem tradycyjnych systemów przekonań społecznych lub religijnych[4][5].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wolnomyślicielstwo rozpowszechniło się w XIX w. jako wielopostaciowy ruch społeczny wyrosły z niejednolitych założeń filozoficznych i ideowych. Ruch miał charakter antyklerykalny, charakteryzujący się różnorodnością stanowisk, zwłaszcza odmian religijnego racjonalizmu, sceptycyzmu, a nawet deizmu. Wolnomyślicielstwo ujawniało postawy religii bez boga lub religii bezwyznaniowej. W końcu XIX i na początkach XX stulecia Wolnomyślicielstwo funkcjonowało głównie w kręgach liberalnej, racjonalistycznie i scjentystycznie nastawionej inteligencji.
Określenia wolnomyśliciel użył po raz pierwszy filozof angielski John Toland (1670-1762), nazywając tak postawę człowieka kierującego się rozumem w odniesieniu do istniejących tradycji religijnych i odrzucającego wszelkie występujące w nich nieracjonalne elementy.
Wolnomyślicielstwo w Polsce[edytuj | edytuj kod]
Pierwszą polską organizacją wolnomyślicielską była Polska Liga Wolnej Myśli, powstała w lipcu 1908 r. w Paryżu. 8 grudnia 1907 utworzono w Warszawie Stowarzyszenie Wolnomyślicieli Polskich, na czele m. in. z Leo Belmontem, Ludwikiem Krzywickim, Andrzejem Niemojewskim, J. Radlińskim i P. Weyhertem. Na skutek represji po rewolucji 1905-1907 rozwinęło ono działalność dopiero w Polsce niepodległej (8 listopada 1921 wyłoniło zarząd, wydawało „Myśl Wolną”). W Stowarzyszeniu Wolnomyślicieli Polskich orientacja dążąca do związania go z rewolucyjnym ruchem robotniczym (Jan Hempel) zdobyła przewagę nad orientacją liberalno-burżuazyjną (Jan Niecisław Baudouin de Courtenay). 12 czerwca 1928 władze państwowe zawiesiły działalność SWP, zarzucając mu akcję antypaństwową. Zwolennicy orientacji liberalno-burżuazyjnej, którzy w 1925 opuścili SWP, wydawali od 1928 „Wolnomyśliciela Polskiego” i „Błyski Wolnomyślicielskie”, a w grudniu 1929 założyli Polski Związek Myśli Wolnej. Do utworzonego PZMW w czerwcu 1930 pod kierownictwem Tadeusza Kotarbińskiego koła intelektualistów (wydawało „Racjonalistę”) należeli m. in. Stefan Czarnowski, Kazimierz Czapliński, Ludwik Krzywicki, Adam Próchnik, Z. Szymanowski. W 1936 pod naciskiem Kościoła i środowisk klerykalnych PZMW został rozwiązany przez władze państwowe. 9 grudnia 1945 z inicjatywy działaczy dawnego PZMW powołano do życia Stowarzyszenie Myśli Wolnej. Wydawało ono „Myśl Wolną”. Na jego czele stali m. in. Teofil Jaśkiewicz, Józef Kobyłecki, R. Kryspin, Kazimierz Rusinek. W 1949 zawiesiło działalność. W styczniu 1957 powstało Stowarzyszenie Ateistów i Wolnomyślicieli. Poprzez akcję odczytową i wydawniczą propagowało ono laickie poglądy na świat, popularyzowało świeckie i postępowe tradycje w kulturze polskiej. Wydawało ono m. in. „Argumenty”, „Fakty i Myśli” oraz „Rocznik Myśli Wolnej”. Jego czołowymi działaczami byli m. in. Andrzej Nowicki, T. Pasierbiński, Bożena Krzywobłocka. Na krajowym zjeździe Stowarzyszenia Ateistów i Wolnomyślicieli oraz Towarzystwa Szkoły Świeckiej 27 kwietnia 1969 nastąpiło połączenie obu organizacji w Towarzystwo Krzewienia Kultury Świeckiej. Przewodniczył mu Jerzy Sztachelski. Wydawało ono pisma: „Argumenty”, „Fakty i Myśli”, „Wychowanie” i inne[6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Oświecenie (epoka)
- Thomas Aikenhead
- Kazimierz Łyszczyński
- Polskie Stowarzyszenie Racjonalistów
- Ruch racjonalistyczny
- Unia Racjonalistyczna
- Fundacja Wolnej Myśli
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Poniatowski 1969 ↓, s. 463,.
- ↑ The Religion of the Freethinkers. W: Freethinkers of Medieval Islam.
- ↑ Harper's New Monthly Magazine, Volume 43. 1871, s. 461.
- ↑ Glossary, International Humanist and Ethical Union, 17 stycznia 2013 [dostęp 2020-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2013-01-17] (ang.).
- ↑ Definition of FREETHINKER, www.merriam-webster.com [dostęp 2020-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-06] (ang.).
- ↑ wolnomyślicielstwo, [w:] Józef Czyżewski (red.), Słownik historii Polski, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1973, s. 551, 552.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zygmunt Poniatowski: Mały słownik religioznawczy. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1969.
