Wołcza Dolna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wołcza Dolna
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

starosamborski

Wysokość

330 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności


523

Nr kierunkowy

+ 380 3238

Kod pocztowy

82024

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Wołcza Dolna”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wołcza Dolna”
Ziemia49°34′17″N 22°54′03″E/49,571389 22,900833

Wołcza Dolna (ukr. Нижня Вовча) – wieś w rejonie starosamborskim obwodu lwowskiego Ukrainy. Wieś liczy około 523 mieszkańców. Podlega błozewskiej silskiej radzie.

Szlachecka wieś prywatna Wolcza własność Herburtów[1] położona była na przełomie XVI i XVII wieku w powiecie przemyskim ziemi przemyskiej województwa ruskiego[2]. Wieś będąca własnością Mikołaja Daniłowicza, została spustoszona w czasie najazdu tatarskiego w 1672 roku[3]. W 1846 we wsi urodził się Aital Witoszyński.

W 1921 r. liczyła około 907 mieszkańców. W II Rzeczypospolitej wieś należała najpierw do powiatu starosamborskiego, a od 1934 r. do powiatu dobromilskiego województwa lwowskiego[4]. W 1943 r. nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 6 Polaków[5].

Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]

  • Cerkiew greckokatolicka

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mapa WIG Sambor Pas 50 Słup 36 Warszawa 1937.
  • Księga adresowa Polski (wraz z W.M. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej Warszawa 1928 s. 827.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. Cz. 1, Warszawa 1901, s. 6.
  2. Atlas historyczny Rzeczypospolitej Polskiej wydany z zasiłkiem Akademii Umiejętności w Krakowie, [T. 1] , Epoka przełomu z wieku XVI-ego na XVII-sty. Dział II-gi. "Ziemie Ruskie" Rzeczypospolitej, Dział opracowany przez Aleksandra Jabłonowskiego [...], k. 2.
  3. Andrzej Gliwa, Wykaz zniszczeń we wsiach i miastach ziemi przemyskiej po najeździe tatarskim z 1672 roku : (cz. I), w: Prace Historyczno-Archiwalne, Tom 13 (2003), Rzeszów 2003, s. 181.
  4. Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 541
  5. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Wydawnictwo Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 145, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]