Wyganowo (województwo zachodniopomorskie)
Na mapach: 
54°08′03″N 15°53′25″E/54,134167 15,890278
54°08′03″N 15°53′25″E/54,134167 15,890278| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo | |
| Wysokość |
29 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2007) |
42 |
| Strefa numeracyjna |
94 |
| Kod pocztowy |
78-230[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ZBI |
| SIMC |
0307282 |
Położenie na mapie gminy Karlino  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu białogardzkiego  | |
| 54°08′03″N 15°53′25″E/54,134167 15,890278[1]
| |
Wyganowo (niem. Kuhhagen) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Karlino. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 42 mieszkańców. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Mierzyn. Najbardziej na północ położona miejscowość zarówno gminy jak i powiatu.
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Wieś leży ok. 3 km na północ od Mierzyna.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość powstała w 1804 r., w wyniku podzielenia dóbr w Mierzynie. Utworzono dobro ziemskie o powierzchni 1 355 mórg. Jednym z właścicieli majątku był Carl Wahrendorff[3].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[4]:
- park dworski z końca XIX wieku, o pow. 1,3 ha został założony w stylu eklektycznym i krajobrazowym, w bezpośrednim otoczeniu dworu. Tworzyły go drzewa rodzime rosnące w części wjazdowej z aleją kasztanowców. Wnętrze wykorzystano na sad i ogród warzywny. Około 1920 r. na obrzeżu dosadzono świerki, brzozy, kasztanowce, a na środku otwartej płaszczyzny buk pospolity i leszczynę, która obrastała altankę. Obecnie teren parku nie jest ani pielęgnowany, ani użytkowany – jest zdziczały.
inne zabytki:
- Dwór w Wyganowie został wzniesiony w pierwszej połowie XIX wieku w najwyższym punkcie lekkiego wzniesienia, poniżej dworu wybudowano budynki gospodarcze i czworaki chłopskie. W połowie XIX wieku mieszkało w nich 82 osoby. Po 1950 r. dwór został przebudowany.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 152439
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1570 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Historia. „UMiG”. Karlino.
- ↑ NID: Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków (księga A). nid.pl, 2022-12-21. [dostęp 2023-05-05]. (pol.).
