Poczernino (województwo zachodniopomorskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Poczernino
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

białogardzki

Gmina

Karlino

Sołectwo

Syrkowice

Wysokość

30 m n.p.m.

Liczba ludności (2007)

26

Strefa numeracyjna

94

Kod pocztowy

78-230[2]

Tablice rejestracyjne

ZBI

SIMC

0307081

Położenie na mapie gminy Karlino
Mapa konturowa gminy Karlino, u góry znajduje się punkt z opisem „Poczernino”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Poczernino”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Poczernino”
Położenie na mapie powiatu białogardzkiego
Mapa konturowa powiatu białogardzkiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Poczernino”
Ziemia54°05′28″N 15°50′24″E/54,091111 15,840000[1]

Poczernino, do 1945 niem. Putzernin – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Karlino. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 26 mieszkańców. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Syrkowice.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Wieś leży ok. 1,5 km na zachód od Syrkowic, ok. 400 m na zachód od drogi wojewódzkiej nr 163, w pobliżu rzeki Parsęty.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość była wymieniona w dokumentach historycznych już w XIV wieku. Była własnością rodu von Damitz, a w końcu XIV wieku weszła w skład dóbr klasztoru cysterek w Koszalinie i ponownie po procesie przed biskupem kamieńskim, wróciła do rodziny von Damitz. W XVIII wieku i w 1. połowie XIX wieku należała do rodu Scheunemann. Od 1851 r. majątek należał do rodu Mühlenbruch. Ostatnim właścicielem był Martin Mühlenbruch[3].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest:

  • park pałacowy (dworski)[4] z aleją dojazdową lipową, z drugiej połowy XIX i początku XX wieku, o pow. 3,5 ha został założony w najbliższym otoczeniu dworu. Obsadzony został drzewami rodzimymi, takimi jak (buki, dęby, lipy). W 1913 r. park powiększono i przekształcono. Dobudowano nowy budynek mieszkalny w stylu neoklasycystycznym z elementami secesyjnymi. W jego otoczeniu posadzono drzewa egzotyczne: choinę kanadyjską i daglezję. Park znajduje się też na stromej skarpie prowadzącej do rzeki Parsęty. Aleje grabów, świerków, lip prowadziły do polany, na której znajdował się grób. W parku widoczne są wyraźnie trzy części: aleja wjazdowa (obsadzona lipami), park ozdobny z sadem w otoczeniu budynku i park na zboczu doliny Parsęty. Najciekawszy drzewostan rośnie w parku ozdobnym. Przemieszczając się ścieżką wzdłuż granicy parku i pól można dojść do owalnego tarasu, na którym postawiono krzyż. Ta część parku przechodzi w naturalny las mieszany.

inne zabytki:

  • Dwór w Poczerninie został zbudowany w stylu neoklasycystycznym w 1909 r. Budynek dwukondygnacyjny został wzniesiony na planie prostokąta z prostokątnym ryzalitem wejściowym, w czwartej osi fasady. Budynek, w dużej części podpiwniczony, wybudowano na wysokim fundamencie. Wnętrze dwutraktowe z klatką schodową znajdującą się w drugim trakcie. Fasada ośmioosiowa z ryzalitem tworzącym rodzaj wieży, przewyższającym budynek o jedną kondygnację. Kondygnacje oddzielone są profilowanymi gzymsami kordonowymi. Otwory okienne i drzwiowe w fasadzie otoczone są profilowanymi opaskami wykonanymi w tynku. Od II wojny światowej do roku 1947 we dworze stacjonowały wojska radzieckie, w 1947 r. dwór przejął PGR. Kubatura obiektu to 2900 m³, pow. użytkowa wynosi 550 m².

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 102966
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 954 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Historia. „UMiG”. Karlino. 
  4. NID: Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków (księga A). nid.pl, 2022-12-21. [dostęp 2023-05-05]. (pol.).