Władysław Konopka

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Konopka
Ilustracja
kapitan pilot kapitan pilot
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1892
Kraków

Data śmierci

nieznana

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier,
Wojsko Polskie

Formacja

K.u.k. Luftfahrtruppen,
Lotnictwo

Jednostki

7 eskadra myśliwska
6 pułk lotniczy

Stanowiska

dowódca eskadry

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Polowa Odznaka Pilota
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941)
Multimedia w Wikimedia Commons

Władysław Konopka (ur. 11 maja 1892 w Krakowie, data i miejsce śmierci nieznane) – kapitan pilot Wojska Polskiego, żołnierz c. i k. armii podczas I wojny światowej, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Marcina i Olimpii z Zacharyaszów[1]. Zdał maturę w gimnazjum i rozpoczął studia prawnicze, które przerwał po czterech semestrach. Po wybuchu I wojny światowej został 1 sierpnia 1914 roku powołany do odbycia służby w armii austro-węgierskiej[2]. Otrzymał przydział do 12 pułku armat polowych, a 1 września 1917 roku został przeniesiony do 8 pułku artylerii ciężkiej. W marcu 1918 roku został skierowany na kurs obserwatorów do Wiener Neustadt, po ukończeniu szkolenia został przydzielony do Fliegerkompanie 36 (FliK 36) i walczył na froncie włoskim i serbskim[3].

14 listopada 1918 roku wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego[2]. W połowie listopada zgłosił się do służby w nowo formowanej na lotnisku rakowieckim Eskadrylli Lotniczej[4][5]. 17 grudnia 1918 roku otrzymał przydział do Sekcji Żeglugi Napowietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych[6]. Następnie, z racji swego doświadczenia lotniczego, został skierowany na kurs pilotażu w I Niższej Szkole Pilotów w Krakowie[7][8] oraz Szkoły Lotniczej na Ławicy. Po zakończeniu szkolenia został 1 września 1919 roku przydzielony do 7 eskadry myśliwskiej i w jej składzie wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej[2]. Po uzupełnieniu składu eskadry amerykańskimi pilotami-ochotnikami został przydzielony do grupy „Kościuszko” dowodzonej przez kapitana Edwarda Corsiego[9]. Podczas operacji kijowskiej wspierał działania polskich oddziałów. 15 kwietnia, na skutek awarii synchronizatora karabinu maszynowego, przestrzelił śmigło swego Albatrosa D.III[10]. 25 kwietnia, podczas lotu z por. obs. Carlem Clarkiem, zaatakował nieprzyjacielski pociąg pancerny w rejonie Cudnowa[3]. 26 kwietnia wyróżnił się podczas ataków na oddziały nieprzyjaciela w rejonie Berdyczowa, zwłaszcza jego tylną straż[11]. Wykorzystywał swe doświadczenie obserwatora z czasów I wojny światowej i po każdym locie dostarczał cennych informacji rozpoznawczych o oddziałach Armii Czerwonej[12][13].

Władysław Konopka por. pilot (1920)

12 czerwca w rejonie Żytomierza atakował oddziały 1 Armii Konnej Siemiona Budionnego[14]. Podczas ataku grupowego samolotów 7 eskadry, przeprowadzonego wspólnie z kpt. Merianem Cooperem, kpt. Edwardem Corsim i por. Jerzym Weberem, jego samolot został uszkodzony i pilot lądował przymusowo półtora kilometra przed lotniskiem. Uszkodzenia samolotu spowodowały, że rozpadł się on przy przyziemieniu[15]. 16 lipca, wspólnie z Corsim, Weberem i Chessem, po raz kolejny zaatakował kolumny kawalerii Armii Czerwonej[16]. 9 sierpnia wykonał lot łącznikowy z zadaniem zrzucenia rozkazów. Po wykonaniu zadania powrócił na lotnisko w Korczowie, ale źle obliczył podejście do lądowania i zatrzymał się dopiero na wagonie kolejowym mieszczącym kuchnię eskadry[17][12]. W wyniku wypadku odniósł poważne obrażenia i trafił do szpitala na leczenie[18].

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w zawodowej służbie wojskowej. W marcu 1921 roku wyznaczony został na stanowisko dowódcy 7 eskadry myśliwskiej[2], ale już 18 sierpnia został urlopowany z wojska w celu dokończenia studiów prawniczych na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po ukończeniu studiów pracował początkowo w Międzymiastowych Gazociągach we Lwowie, a od 1926 roku był szefem działu handlowego WWS „Samolot” w Poznaniu[2]. W grudniu 1925 roku został przeniesiony w rezerwie z 2. do 6 pułku lotniczego we Lwowie[19]. W 1928 roku został członkiem komisji organizującej Polskie Linie Lotnicze „LOT”[2] i pracował w nich jako szef działu eksploatacyjnego do 1931 roku. Dalsze jego losy są nieznane[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Za swą służbę otrzymał odznaczenia[20]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kolekcja VM ↓, s. 1.
  2. ↑ a b c d e f Kolekcja VM ↓, s. 4.
  3. ↑ a b c Zieliński i Wójcik 2005 ↓, s. 93.
  4. ↑ Romeyko 1933 ↓, s. 38.
  5. ↑ Niestrawski 2017a ↓, s. 54.
  6. ↑ Konopka Władysław kpt. pil.. bequickorbedead.com. [dostęp 2020-04-13]. (pol.).
  7. ↑ Niestrawski 2017a ↓, s. 115.
  8. ↑ Romeyko 1933 ↓, s. 98.
  9. ↑ Karolevitz 2005 ↓, s. 66.
  10. ↑ Mordawski 2009 ↓, s. 208.
  11. ↑ Tarkowski 1991 ↓, s. 56.
  12. ↑ a b Karolevitz 2005 ↓, s. 102.
  13. ↑ Niestrawski 2017b ↓, s. 122.
  14. ↑ Niestrawski 2017b ↓, s. 155.
  15. ↑ Karolevitz 2005 ↓, s. 156.
  16. ↑ Niestrawski 2017b ↓, s. 160.
  17. ↑ Romeyko 1933 ↓, s. 164.
  18. ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 57.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 136 z 23 grudnia 1925 roku, s. 738.
  20. ↑ Niestrawski 2017a ↓, s. 244,249,255.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 9 kwietnia 1921 roku, s. 654.
  22. ↑ Kolekcja VM ↓, s. 3.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 436.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władysław_Konopka&oldid=71636519”