Lotnisko Kraków-Rakowice-Czyżyny
| |||
 | |||
| Państwo |  Polska
| ||
| Województwo |  małopolskie
| ||
| Miejscowość | Kraków | ||
| Typ | cywilne/muzealne (okazjonalne) | ||
| Właściciel | Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie | ||
| Kod ICAO | EPKC | ||
| Strefa czasowa | UTC +1 | ||
| Wysokość | 218,5 m n.p.m. | ||
| Drogi startowe | |||
| |||
| Częstotliwości radiowe | |||
| |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego   Lotnisko Kraków-Rakowice-Czyżyny | |||
Położenie na mapie Polski  Lotnisko Kraków-Rakowice-Czyżyny | |||
 50°04′56,13″N 19°59′56,00″E/50,082258 19,998889
| |||
| Strona internetowa | |||
| ||
 nr rej. A-1106[1]
| ||
 Widok z północnego wschodu oraz fragment dawnego pasa startowego używanego obecnie podczas pokazów | ||
| Państwo | Polska
| |
| Miejscowość | Kraków | |
| Adres | al. Jana Pawła II 39 | |
| Rozpoczęcie budowy | 1912 | |
| Pierwszy właściciel | Armia Austro-Węgier | |
| Strona internetowa | ||
Lotnisko Kraków-Rakowice-Czyżyny – dawne, rozformowane lotnisko znajdujące się w krakowskiej dzielnicy Czyżyny opodal dzielnicy Rakowice, od 2003 ponownie czynne okazjonalnie na części swojego pierwotnego obszaru jako lądowisko Rakowice-Czyżyny Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Lotnisko powstało w 1912 w związku z rozwojem lotnictwa Austro-Węgier. W 1917 roku stało się jednym z punktów etapowych pierwszej w Europie regularnej pocztowej linii lotniczej łączącej Wiedeń z Kijowem i Odessą. Początkowo zajmowało obszar 55 ha i zawierało bazę oddziału lotniczego: hangary, budynek oficerski, remizę pojazdów transportowych, skład paliwa. Później rozbudowano je o zespół koszar złożony z pięciu budynków, park z kortami tenisowymi, halę balonową i zaplecze techniczne.
Po odzyskaniu niepodległości i przejęciu obiektów lotniska przez polskie władze wojskowe zorganizowano pierwszą polską jednostkę bojową tzw. Eskadryllę Lotniczą (później 1 Eskadra). Następnie bazę rozbudowano tworząc warsztaty remontowo-produkcyjne, Niższą Szkołę Pilotów i kolejne eskadry. W 1921 powstał w oparciu o istniejące zaplecze techniczne 2 Pułk Lotniczy. W połowie lat 20. polskie władze wojskowe podjęły decyzję o rozbudowie lotniska. 18 lipca 1923 otwarto Cywilną Stację Lotniczą Kraków, czego efektem było powstanie drugiego co do wielkości lotniska w Polsce. W 1938 uruchomiono linię międzynarodową Warszawa-Kraków-Budapeszt.
W czasie kampanii wrześniowej stacjonowała tu 122 Eskadra Myśliwska.[2]
W czasie II wojny światowej lotnisko przejęli Niemcy, po odzyskaniu niepodległości straciło swoje znaczenie ze względu na zagęszczającą się zabudowę okolicznych terenów.
W latach 50. na wschód od lotniska wzniesiono Hutę im. Lenina oraz dzielnicę mieszkaniową Nowa Huta, których rozwój utrudniał eksploatację lotniska. Od 1953 zaczęto systematyczną likwidację lotniska przenosząc poszczególne działy w inne miejsca. W 1963 zlikwidowano lotnisko. W momencie likwidacji posiadało betonową drogę startową na kierunku 11/29 o rozmiarach 2200 × 60 metrów.
Pozostałościami infrastruktury lotniska na terenach Czyżyn są obiekty Muzeum Lotnictwa Polskiego, które zajęło część ocalałych zabudowań i Park Kultury i Wypoczynku utworzony w 1966 na niezabudowanych terenach polotniczych (obecnie Park Lotników Polskich).
W 2008 roku najstarsza część lotniska została z inicjatywy Rady Dzielnicy III wpisana do Rejestru Zabytków. Mimo to w styczniu 2013 roku deweloper, pomimo sprzeciwów lokalnej społeczności, zerwał betonową powierzchnię części zabytkowego pasa, w celu wykorzystania uzyskanej przestrzeni na tereny rekreacyjne dla budowanego osiedla mieszkaniowego[3][4].
Obecne lądowisko[edytuj | edytuj kod]
Muzeum rokrocznie, w czerwcu, organizuje Małopolski Piknik Lotniczy. W 2003 na potrzeby lotnicze muzeum i pikniku lotniczego ustanowiono ponownie czynne lądowisko na zachodnim fragmencie dawnej betonowej drogi startowej (obecnie przedzielonej ulicą; wschodnia część leży na terenie osiedla mieszkaniowego, mniej więcej w zachowanym stanie). Nowa droga startowa jest czynna zwykle na kierunku 29 (w czasie Pikników okazjonalnie również na kierunku 11) i posiada betonową nawierzchnię o wymiarach 720 × 60 m. Mogą z niej korzystać lekkie samoloty do 7500 kg i śmigłowce[5].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Pas startowy lotniska, widok na północny zachód, po prawej os. Dywizjonu 303
Hangar na os. II Pułku Lotniczego
Duży hangar, obecnie na terenie Muzeum Lotnictwa
Mały hangar, obecnie na terenie Muzeum Lotnictwa
Ruiny zburzonego hangaru na terenie Muzeum Lotnictwa
Widok na pas startowy na zachód - w tle "Quattro Business Park"
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie. 2018-09-30. [dostęp 2010-10-29].
- ↑ {{Cytuj książkę |nazwisko=Pawlak|imię=Jerzy|autor link=Jerzy Pawlak|tytuł= Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939|rok=1991| wydawca= Wydawnictwo Komunikacji i Łączności| miejsce= Warszawa| isbn = 8320607957|strony=71}
- ↑ Piotr Rąpalski: Zerwali pas lotniska w Czyżynach. Jego los jest przesądzony. 2013-02-12. [dostęp 2013-02-19].
- ↑ Co powstanie na pasie w Czyżynach? Budimex składa obietnicę mieszkańcom - Gazetakrakowska.pl, www.gazetakrakowska.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
- ↑ Informacje dla pilotów dotyczące czynnego lądowiska Rakowice-Czyżyny Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Historia Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie
- Remigiusz Kasprzycki: Rakowice-Czyżyny w latach 1921-1955. Krakowskie lotnisko w służbie wojskowej i cywilnej. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2010. ISBN 83-7188-448-1.
- Krzysztof Wielgus: Rakowice-Czyżyny lotnisko Krakowa. Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie, 2002. ISBN 83-915921-3-8.
