Przejdź do zawartości

Zabłocie (gmina Kodeń)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zabłocie
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

bialski

Gmina

Kodeń

Liczba ludności (2021)

183[2][3]

Strefa numeracyjna

83

Kod pocztowy

21-509[4]

Tablice rejestracyjne

LBI

SIMC

0014054[5]

Położenie na mapie gminy Kodeń
Mapa konturowa gminy Kodeń, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zabłocie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Zabłocie”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Zabłocie”
Położenie na mapie powiatu bialskiego
Mapa konturowa powiatu bialskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Zabłocie”
Ziemia51°50′52″N 23°33′26″E/51,847778 23,557222[1]

Zabłociewieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Kodeń[5][6]. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 816.

Wieś magnacka położona była w końcu XVIII wieku w hrabstwie kodeńskim w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego[7]. W latach 18091954 miejscowość była siedzibą gminy Zabłocie. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bialskopodlaskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Kodeń[8]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 252 mieszkańców i była trzecią co do wielkości miejscowością gminy Kodeń[9].

W centrum wsi znajduje się murowana cerkiew z początku XX wieku, należąca do parafii prawosławnej św. Mikołaja. W 1904 staraniem kupców rosyjskich i miejscowej ludności prawosławnej rozpoczęto budowę nowej cerkwi (poprzednia uległa zniszczeniu). Budowę ukończono w 1907. Cerkiew jest świątynią parafialną, a prawosławni stanowią większość mieszkańców wsi.

Mieszkańcy wyznania rzymskokatolickiego posiadają w Zabłociu kaplicę filialną podlegającą parafii św. Anny w Kodniu[10].

We wsi znajduje się cmentarz prawosławny z kaplicą z 2. połowy XIX w.[11] oraz mogiła żołnierzy Armii Radzieckiej[12].

Szkolnictwo

[edytuj | edytuj kod]

19 grudnia 1934 oddano do użytku nowy budynek szkoły powszechnej III stopnia. Nauka w nowej szkole rozpoczęła się dzień później. 18 marca 1935 szkoła otrzymała imię marszałka Józefa Piłsudskiego – blisko dwa miesiące przed jego śmiercią. Do szkoły uczęszczały dzieci i młodzież z Zabłocia, Szostak, Zalewsza i Wólki Zabłockiej (ta ostatnia w gminie Tuczna). W 2001 roku szkoła w Zabłociu została zlikwidowana z powodu niżu demograficznego i wysokich kosztów utrzymania. Wszyscy jej uczniowie zostali przeniesieni do Szkoły Podstawowej im. kpt. Michała Fijałki w Kodniu. Obecnie w jej budynku powstaje "filia wiejska" zakładu karnego w Białej Podlaskiej. Wcześniej miał powstać zakład poprawczy[potrzebny przypis].

Urodzeni w Zabłociu

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 154837
  2. Wieś Zabłocie w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-28], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-28].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1566 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 116.
  8. Strona gminy, sołectwa i sołtysi
  9. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  10. Monika Lipińska, Krzyż Świadectwem wiary [online], www.opoka.org.pl [dostęp 2017-06-27].
  11. J. Maraśkiewicz, Zabytkowe cmentarze i mogiły w Polsce. Województwo bialskopodlaskie, Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Warszawa 1995, ISBN 83-85548-40-8, s. 112.
  12. Mogiła żołnierzy radzieckich poległych w 1944 r.. [dostęp 2015-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-03)].