Zamek w Radzyniu Chełmińskim
 nr rej. A/61 z 18.10.1934[1]
| |
 Ruiny zamku widziane od południowego wschodu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
zamek |
| Styl architektoniczny | |
| Rozpoczęcie budowy |
1310 |
| Ukończenie budowy |
1340 |
| Zniszczono |
1622 |
| Rozebrano |
1772–1837 |
| Pierwszy właściciel | |
| Kolejni właściciele | |
Plan budynku
| |
Położenie na mapie Radzynia Chełmińskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu grudziądzkiego  | |
Położenie na mapie gminy Radzyń Chełmiński  | |
 53°23′18,02″N 18°56′08,08″E/53,388339 18,935578
| |
Zamek krzyżacki w Radzyniu Chełmińskim (niem. Rehden) – czteroskrzydłowy krzyżacki zamek komturski z lat 1310-1340, wzniesiony nad brzegiem Jeziora Zamkowego na północ od miasta Radzyń Chełmiński. Obecnie w stanie trwałej ruiny.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1234 r. z inicjatywy Hermanna von Balka wzniesiono tu prowizoryczną fortyfikację drewniano-ziemną, która obroniła się w czasie pierwszego powstania Prusów w latach 1242–1249. W latach 1270–1285 konstrukcję drewnianą zastąpiono kolejną, tym razem murowaną. Podczas budowy nieukończona druga warownia została opanowana przez Prusów w 1278 roku. Z tej fazy budowli pozostały do dzisiaj nieliczne relikty w postaci murów parchamu, piwnic pod kaplicą oraz przedzamcza. W latach 1310–1330 zbudowano zamek w znanej dziś czworobocznej formie z narożną wieżą bergfriedem, który został zaprojektowany prawdopodobnie przez tego samego architekta, który wcześniej zbudował zamek w Gniewie i prezbiterium kościoła św. Jakuba w Toruniu[2]. Był to ówcześnie jeden z najmocniejszych zamków na południowych rubieżach państwa zakonnego w Prusach[3]. Od 1251 r. znajdowała się tu siedziba komturii. Po bitwie pod Grunwaldem zamek zdobyły wracające spod Malborka wojska polskie 21 września 1410 r. Według Jana Długosza Władysław II Jagiełło dał w dzierżawę zamek Radzyń Jaśkowi Sokołowi (Jan Sokol z Lamberka, dowódca oddziałów czeskich walczących po stronie polskiej), a w zamku pozostała polsko-czeska załoga, m.in. Jan Žižka[4]. Jednak po I pokoju toruńskim w 1411 r. zamek powrócił w ręce Krzyżaków. Po wojnie trzynastoletniej znalazł się w granicach Prus Królewskich, będąc już od 1454 r. siedzibą polskich starostów. W czasie wojny polsko-szwedzkiej w 1628 roku został poważnie zniszczony w trakcie oblężenia przez Szwedów, a następnie opuszczony.
Po I rozbiorze Polski w 1772 r. zaczął być stopniowo rozbierany przez władze pruskie. Z pozyskanego materiału budowlanego wzniesiono wiele domów w Radzyniu. W 1837 r. na skutek protestów przerwano rozbiórkę, a w dwa lata później rozpoczęto pierwsze prace zabezpieczające. Ruiny były poddawane dalszym zabiegom konserwatorskim w ciągu XIX i XX w. (m.in. odgruzowanie terenu zamku, zabezpieczenie sklepień w piwnicach, zadaszenie kaplicy, następnie w latach 60. XX wieku budowa żelbetowego przekrycia kaplicy).
_(cropped).jpg)
W 1989 roku odkryto mur obwodowy przedbramia.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Zamek składa się z zamku wysokiego założonego na planie kwadratu o boku 49,4 x 49,6 m, z dziedzińcem z dwukondygnacyjnym krużgankiem, wielką wolno stojącą ośmioboczną wieżą (bergfriedem) w narożu północno-zachodnim oraz mniejszymi czworobocznymi wieżami we wszystkich narożach. Skrzydło południowe akcentowane było przez ozdobne szczyty. W nim też znajdowała się brama wjazdowa, refektarz ze sklepieniem gwiaździstym[6] i kościół. We wschodnim skrzydle znajdował się kapitularz i dormitorium. Na południe od zamku znajdowało się trapezoidalne przedzamcze otoczone murem obwodowym. Być może na wschód od zamku wysokiego znajdowało się drugie przedzamcze.
Zamek współcześnie[edytuj | edytuj kod]
Do dzisiaj częściowo zachowało się skrzydło południowe z kaplicą (bez sklepienia), fasada w prawie pełnej wysokości, dwie narożne wieżyczki, przyległa do niego część skrzydła wschodniego, partie murów pozostałych skrzydeł oraz piwnice. Z przedzamcza zachowały się prawie w całości dolne partie murów południowego i zachodniego. Ruiny zamku są udostępnione zwiedzającym. Jest możliwość wejścia na obie narożne wieże, z których roztacza się rozległy widok na okolicę. W piwnicach znajdują się wystawy m.in. makiet budowli średniowiecznych i narzędzi tortur.
Na terenie zamku kręcone były sceny do filmu Samochodzik i templariusze[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2012-12-26].
- ↑ Tomasz Torbus, Zamki konwentualne państwa krzyżackiego w Prusach, Gdańsk 2014, wyd. słowo/obraz/terytoria, s.185
- ↑ Piotr Derdej: Koronowo 1410. Warszawa: Bellona, 2008, s. 101. ISBN 978-83-11-11110-3.
- ↑ Piotr Derdej: Koronowo 1410. Warszawa: Bellona, 2008, s. 99-102. ISBN 978-83-11-11110-3.
- ↑ Napoleon Orda, Album widoków historycznych Polski : poswięcony rodakom. Seria 5, Album widoków przedstawiających miejsca historyczne Księstwa Poznańskiego i Prus Zachodnich, W Warszawie: lit. M. Fajansa, 1880.
- ↑ Tomasz Torbus, Zamki konwentualne państwa krzyżackiego w Prusach, Gdańsk 2014, wyd. słowo/obraz/terytoria, s.182
- ↑ Szymon Spandowski „Kraina otwartych zamków”, Express Bydgoski, 27 października 2011 https://web.archive.org/web/20140527230134/http://express.bydgoski.pl/215749,Kraina-otwartych-zamkow.html
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Włodzimierz Antkowiak: Zamki i strażnice krzyżackie ziemi chełmińskiej: (historia, plany, tajemnice). Toruń: Graffiti BC, 1999, s. 85-91. ISBN 83-900784-5-7.
- Leszek Kajzer, Jan Salm, Stanisław Kołodziejski, Leksykon zamków w Polsce, Warszawa, Arkady, 2012, ISBN 978-83-213-4158-3
- Karolina Wiktowska, Badania nad średniowiecznymi materiałami budowlanymi z zamku w Radzyniu Chełmińskim, AUNC: Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo XLVIII: 2017
- Karolina Witkowska i Jadwiga W. Łukaszewicz, Comparative Studies on Masonry Bricks and Bedding Mortars of the Fortress Masonry of the Teutonic Order State in Prussia: Malbork, Toruń and Radzyń Chełmiński Castles, [w:] Science and Art: A Future for Stone: Proceedings of the 13th International Congress on the Deterioration and Conservation of Stone, t. 1, red. John J. Hughes i Torsten Howind, 621–629. Paisley: University of the West of Scotland Press, 2016.
- Bartz, Wojciech, Raport z badań mineralogiczno-petrograficznych: zaprawy i cegły z zamków w Toruniu i Radzyniu Chełmińskim, Raport z badań, maszynopis, Wrocław 2016.
- Brochwicz, Zbigniew, Zaprawa wapienna jako tworzywo elementów architektonicznych na przykładzie służek w kaplicy zamkowej w Radzyniu Chełmińskim, AUNC. Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo 4 (1971): 127–139.
- Sławiński, Ireneusz, Z badań nad zamkami w Golubiu, Radzyniu i Brodnicy, [w:] Komunikaty na sesję naukową poświęconą dziełom sztuki Pomorza zorganizowaną w 500-lecie pokoju toruńskiego, Toruń: s.n., 1966
- Tomasz Torbus, Zamki konwentualne państwa krzyżackiego w Prusach, Gdańsk: Fundacja Terytoria Książki: Słowo/Obraz Terytoria, 2014.
- Wasik, Bogusz, Budownictwo zamkowe ziemi chełmińskiej (od XIII do XV wieku), Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2016.
- Wasik, Bogusz, Początki krzyżackich zamków na ziemi chełmińskiej. Pierwsze warownie i obiekty murowane, Archaeologia Historica Polona, 24 (2016): 233–260.
- Wasik, Bogusz, Zamek w Radzyniu Chełmińskim: technika i etapy budowy siedziby krzyżackich komturów i konwentu, Ochrona Zabytków 1 (2015): 165–178.
- Arszyński, Marian, Z badań nad zamkiem pokrzyżackim w Radzynie, Rocznik Grudziądzki 2 (1961): 39-77.
- Herrmann, Christofer, Mittelalterliche Architektur im Preussenland: Untersuchungen zur Frage der Kunstlandschaft und- geographie, Petersberg, Olsztyn: Michael Imhof Verlag, 2007
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Radzyń Chełmiński. Oficjalny portal turystyczny Województwa Kujawsko-Pomorskiego. [dostęp 2010-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-19)].
- Zamek w Radzyniu Chełmińskim na zamkipolskie.com
- Archiwalne widoki zamku w bibliotece Polona