Zespół klasztorny kamedułów na Bielanach

	Zespół klasztorny kamedułów na Bielanach w Warszawie
	Zespół klasztorny kamedułów na Bielanach w Warszawie
	18/1 z dnia 1.07.1965 i 10.05.2008
	kościół pokamedulski, kolegiata, kościół parafialny
	; Kościół pokamedulski na Bielanach
Państwo	Polska
Miejscowość	Warszawa-Bielany
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	bł. Edwarda Detkensa
Wezwanie	Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, św. Józefa i św. Ambrożego
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1669
Data zakończenia budowy	1710
Dane świątyni
Styl	barok
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Wieża kościelna; • liczba wież	; 2
Liczba naw	1
	Położenie na mapie Warszawy Zespół klasztorny kamedułów na Bielanach w Warszawie
	Położenie na mapie Polski Zespół klasztorny kamedułów na Bielanach w Warszawie
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Zespół klasztorny kamedułów na Bielanach w Warszawie
	52°17′44″N 20°57′36″E/52,295556 20,960000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Główny gmach UKSW na warszawskich Bielanach, w głębi kościół pokamedulski

Zespół klasztorny kamedułów na Bielanach – zespół obiektów pokamedulskich, w skład którego wchodzą kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, św. Józefa i św. Ambrożego i zabudowania klasztorne. Znajduje się w parafii błogosławionego Edwarda Detkensa spośród 108 męczenników w Warszawie, przy ul. Dewajtis w Lesie Bielańskim, w dzielnicy Bielany.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Kościół, pierwotnie drewniany^[2], został wzniesiony w latach 1669–1710 dla zakonu kamedułów przybyłych tu z Bielan krakowskich. Prace wykończeniowe ciągnęły się jednak przez następne pół wieku. Kościół wzniesiony został w stylu późnobarokowym na planie wydłużonego ośmioboku z dwiema dużymi kaplicami. Wnętrze kościoła zdobi stiukowa dekoracja rokokowa oraz cenne obrazy. W zakrystii na sklepieniu znajdują się malowidła M. A. Palloniego z drugiej połowy XVII wieku. W kościele znajduje się serce Michała Korybuta Wiśniowieckiego oraz jego matki, a przy świątyni grób Stanisława Staszica^[3]. W pobliżu świątyni wzniesiono 13 eremów; w jednym z nich rekolekcje odprawiał król Jan Kazimierz^[2].

Oprócz kościoła zachowały się inne zabudowania klasztorne: refektarz, infirmeria, dom gościnny i 13 eremów. Kameduli zostali wypędzeni z Warszawy przez zaborców i nie wrócili już nigdy na warszawskie Bielany.

Siedziba Kampinosko-Bielańskiej Kapituły Kolegiackiej. Z zespołem klasztornym sąsiaduje dawna Akademia Teologii Katolickiej, obecnie Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Zespół został wpisany do rejestru zabytków^[1] jako zespół klasztorny kamedułów na Bielanach, ul. Dewajtis 3, nr rej: 18/1 z 1.07.1965 i z 10.05.2008:

kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, 1669, 1734–58, nr rej: 18/5 z 1.07.1965
13 eremów kamedulskich, 2 poł. XVII, nr rej: 18/2 z 1.07.1965
budynki poklasztorne, XVIII-XX, nr rej: 18/3 z 1.07.1965
grób Staszica, 1876, nr rej: B-261 z 1.07.1965
obudowa źródła, 1835, nr rej: 18/6 z 1.07.1965

Inne informacje[edytuj | edytuj kod]

„Najbardziej znanym kamedułą” dzięki powieści Henryka Sienkiewicza na warszawskich Bielanach był brat Jerzy czyli pułkownik Jerzy Michał Wołodyjowski – jego figura w habicie znajduje się w otworze wieży kościoła.
W maju 2001 w podziemiach kościoła zespół muzyczny Orkiestra Jednej Góry Matragona dokonał nagrań, które zostały wydane na albumie Tańce zmierzchu w 2002^[4].
W kościele kręcone były zdjęcia do serialu telewizyjnego „Plebania”.
Przy kościele znajduje się szopka ze zwierzętami^[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Kościół ojców kamedułów na Bielanach w Krakowie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – Warszawa. 2020-09-30. s. 2. [dostęp 2015-10-02].
↑ ^a ^b Franciszek Galiński: Gawędy o Warszawie. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska“, 1939, s. 284.
↑ Grzegorz Kalwarczyk: Przewodnik po parafiach i kościołach Archidiecezji Warszawskiej. Tom 2. Parafie warszawskie. Warszawa: Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „Adam”, 2015, s. 267. ISBN 978-83-7821-118-1.
↑ Płyty i recenzje. matragona.pl. [dostęp 10 czerwca 2014].
↑ Jakub Chełmiński: Nie żyje najbardziej znany osioł Warszawy. Jego następca to muł. W: Gazeta Stołeczna [on-line]. 18 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-19].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Strona parafii bł. Edwarda Detkensa w Lasku Bielańskim (pol.). [dostęp 23 maja 2009].
Kameduli (pol.). [dostęp 23 maja 2009]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 sierpnia 2020)].

[zabytek-1] Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – Warszawa. 2020-09-30. s. 2. [dostęp 2015-10-02].

[Galiński284-2] Franciszek Galiński: Gawędy o Warszawie. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska“, 1939, s. 284.

[3] Grzegorz Kalwarczyk: Przewodnik po parafiach i kościołach Archidiecezji Warszawskiej. Tom 2. Parafie warszawskie. Warszawa: Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „Adam”, 2015, s. 267. ISBN 978-83-7821-118-1.

[4] Płyty i recenzje. matragona.pl. [dostęp 10 czerwca 2014].

[5] Jakub Chełmiński: Nie żyje najbardziej znany osioł Warszawy. Jego następca to muł. W: Gazeta Stołeczna [on-line]. 18 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-19].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]