Anglity
Na mapach:
54°05′23″N 19°44′35″E/54,089722 19,743056

Artykuł |
54°5′23″N 19°44′35″E |
---|---|
- błąd |
38 m |
WD |
54°5'22.9"N, 19°44'35.2"E |
- błąd |
14 m |
Odległość |
0 m |
kolonia | |
Pałac w Anglitach | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo |
Anglity |
Liczba ludności (2022) |
56[1] |
Strefa numeracyjna |
55 |
Kod pocztowy |
14-400[2] |
Tablice rejestracyjne |
NEB |
SIMC |
0154140[3] |
Położenie na mapie gminy Pasłęk ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu elbląskiego ![]() | |
![]() |
Anglity (niem. Anglitten) – kolonia w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Pasłęk[3]. Wieś wchodzi w skład sołectwa Gulbity.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[4]:
- pałac, 1796; dawny majątek ziemski w XIX w. był własnością baronów von Minnigerode. Obiekt położony nad stawem, pochodzi z drugiej połowy XVIII w. Budynek jednopiętrowy, przykryty dachem naczółkowym. Od frontu dwukondygnacyjny ryzalit wsparty na czterech kolumnach, w przyziemiu otwarty.
Kościoły i Związki Wyznaniowe[edytuj | edytuj kod]
- Kościół Rzymskokatolicki
- Świecki Ruch Misyjny „Epifania” – zbór w Anglitach.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 5 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 14, 2013-02-13. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2013-04-19].brak numeru strony
- ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków - stan na 31.12.2017 woj. warmińsko-mazurskie
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Garniec Mirodław, Jackiewicz-Garniec Małgorzata: Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich : dobra utracone czy ocalone?. Olsztyn: ARTA, 2001, s. 398. ISBN 83-912840-2-6.