Ś
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Ś ś
Ś – dwudziesta piąta litera alfabetu polskiego. Jest także w użyciu w odmianie czarnogórskiej języka serbsko-chorwackiego, w białoruskiej łacince, języku dolnołużyckim i w języku wilamowskim. W tym ostatnim oznacza dźwięk /ɕ/.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
|