Przejdź do zawartości

Ś

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ś ś

Ś () – dwudziesta piąta litera alfabetu polskiego służąca do zapisu spółgłoski szczelinowej[1]. Jest także w użyciu w języku dolnołużyckim i w języku wilamowskim, jest obecna w łacince białoruskiej oraz zalecana w odmianie czarnogórskiej języka serbsko-chorwackiego[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Język polski. Warszawa: Rada Języka Polskiego przy Prezydium PAN, 2007, s. 2, 4. [dostęp 2023-02-24].
  2. Dva nova slova u pravopisu [online], RTCG, 10 lipca 2009 [dostęp 2025-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-22] (ang.).