Ś
Ś ś
Ś (eś) – dwudziesta piąta litera alfabetu polskiego służąca do zapisu spółgłoski szczelinowej[1]. Jest także w użyciu w języku dolnołużyckim i w języku wilamowskim, jest obecna w łacince białoruskiej oraz zalecana w odmianie czarnogórskiej języka serbsko-chorwackiego[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Język polski. Warszawa: Rada Języka Polskiego przy Prezydium PAN, 2007, s. 2, 4. [dostęp 2023-02-24].
- ↑ Dva nova slova u pravopisu [online], RTCG, 10 lipca 2009 [dostęp 2025-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-22] (ang.).