Zofia Lewinówna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zofia Lewinówna
Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1921
Warszawa

Data i miejsce śmierci

22 stycznia 1994
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

polonistka

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Grób Zofii Lewinówny na Cmentarzu Powązkowskim

Zofia Lewinówna (ur. 25 sierpnia 1921 w Warszawie, zm. 22 stycznia 1994 tamże) – polska polonistka, encyklopedystka i edytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była córką Maksymiliana Lewina – majora WP, żołnierza Legionów Polskich[1]. Ukończyła Państwowe Żeńskie Gimnazjum im. Marii Konopnickiej w Warszawie (1938) oraz filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim (po wojnie).

Zimą 1939/40 jej ojciec został zamordowany przez Niemców w Palmirach. Ona sama wraz z matką musiała ze względu na swoje żydowskie korzenie spędzić znaczną część okupacji w ukryciu. Początkowo ukrywała się w Warszawie, później w Hrubieszowie.

W latach 1951–1952 była więziona za przynależność do Związku Akademickich Sodalicji Mariańskich. Kilkukrotnie przesłuchiwał ją osobiście Józef Różański[1].

Pracowała jako redaktor: w latach 1949–1964 w Państwowym Instytucie Wydawniczym, od 1954 w Redakcji Literatury Polskiej Oświecenia i Romantyzmu, w latach 1964–1982 w Państwowym Wydawnictwie Naukowym, w redakcji wydawnictw encyklopedycznych.

Od lat 40. współpracowała z Tygodnikiem Powszechnym, publikując w nim recenzje książkowe. W stanie wojennym była pracownikiem Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i Ich Rodzinom i kierowała w nim jednym z magazynów paczek z pomocą humanitarną.

Pochowana na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera 329-1-17)[2].

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

Jej najbardziej znanym opracowaniem jest wydany w 1967 zbiór relacji Ten jest z Ojczyzny mojej. Polacy z pomocą Żydom. 1939–1945 (wspólnie z Władysławem Bartoszewskim)[a]. Opracowała także m.in. Pamiątki Soplicy Henryka Rzewuskiego, komentarz do Pamiętników, czyli Historii polskiej Jędrzeja Kitowicza. Była również encyklopedystką, autorką hasła do polskiej encyklopedii literackiej Literatury polskiej: przewodnika encyklopedycznego[3].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Ten jest z Ojczyzny mojej. Polacy z pomocą Żydom 1939–1945, wyd. 4., uzup. Oprac. Władysław Bartoszewski, Zofia Lewinówna, Kraków, Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2013. ISBN 978-83-240-2790-3.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Władysław Bartoszewski, Zofia Lewinówna: Ten jest z ojczyzny mojej. Polacy z pomocą Żydom 1939–1945. Warszawa: Świat Książki, 2007, s. VIII–IX. ISBN 978-83-247-0715-7.
  2. Cmentarz Stare Powązki: EUGENIA LEWINOWA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-19].
  3. Krzyżanowski 1985 ↓.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]