Zygmunt Halka
Data i miejsce urodzenia |
6 lutego 1933 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 stycznia 2008 |
Zawód, zajęcie |
elektronik, tłumacz, fotografik, dziennikarz, podróżnik i żeglarz |
Uczelnia |
Zygmunt Juliusz Halka (ur. 6 lutego 1933 w Poznaniu, zm. 9 stycznia 2008 w Józefowie koło Otwocka) – polski fotografik, tłumacz, podróżnik i żeglarz, pionier wykorzystania elektroniki w muzealnictwie.
Był synem Juliana (1886–1959) h. Szaława, inżyniera i oficera, i Ludmiły (1905–1983) z domu Gajewskiej, lekarki[1]. Maturę uzyskał w 1950 w Liceum Ogólnokształcącym im. Michała Kosmowskiego w Trzemesznie[2]. Był absolwentem Politechniki Warszawskiej (1960), po studiach pracował jako starszy asystent w Katedrze Fizyki Ogólnej Politechniki Warszawskiej[3]. Później ukończył Studium Dziennikarskie Uniwersytetu Warszawskiego (1970)[4]. Wieloletni działacz Spółdzielni Mieszkaniowej „Nowe Miasto”. W latach 1950–1954 był lekkoatletą (skok wzwyż) w barwach AZS Poznań, następnie w AZS Warszawa (1955–1960)[5].
Tłumaczył literaturę piękną z języka angielskiego (autorzy: Mario Puzo, James Patterson, Tess Gerritsen i inni). Zajmował się też fotografiką i dziennikarstwem[6][7]. Po pierwszych studiach, od 1960 pracował jako realizator oświetlenia i członek zespołu w Studenckim Teatrze Satyryków w Warszawie[8][9]. Był autorem pierwszych widowisk typu „światło i dźwięk” w Wilanowie i Malborku[10]. W 1976 opracował widowisko Powrót do Wilanowa w reżyserii Piotra Wojciechowskiego[11]. Wystąpił w epizodycznych rolach w filmach „Iluminacja” Krzysztofa Zanussiego, „Popioły” Andrzeja Wajdy i w kultowej komedii Stanisława Barei „Miś”[4][a].
Był filozofem, mistrzem życia ryzykownego. Samą swoją obecnością przekonywał, że świat jest barwny i wspaniały, że warto żyć, że wystarczy odrobina wysiłku i fantazji, a otworzą się wspaniałe perspektywy. Stwarzał wokół siebie strefę bezpieczeństwa. Ci, którzy znaleźli się w jego towarzystwie czuli się wybrani, nadzwyczajni, obdarzeni. Wierzyli, że nie będzie nudno, ale wyjdą z przygód ocaleni – przez siłę, zręczność, inteligencję kapitana. Był dżentelmenem i sportowcem, jego życie nadawało stary, prawdziwy sens tym określeniom. (...) Całe życie czekałem na wspaniałą powieść, jaką napisze Zygmunt Halka. Przetłumaczył wiele książek, napisał wiele kapitalnych krótkich tekstów. Dopiero teraz pojąłem, że napisał jednak wielką powieść. Dramatyczną powieść swojego życia
Pochowany został 16 stycznia 2008 na cmentarzu w Józefowie. Był spokrewniony z kardynałem Mieczysławem Ledóchowskim[13].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W podobnym stylu napisał w 1983 podanie do władz o zezwolenie na działalność rolniczą, po zawieszeniu go w stanie wojennym w pracy dziennikarza w tygodniku „Radar”[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zygmunt Halka , Ludmiła Halka, dr med. (1905–1983), (tekst przeznaczony dla miesięcznika „List do Pani”), trzemeszno24.info, 1983 [dostęp 2024-11-01] (pol.).
- ↑ Sławni absolwenci i wychowankowie liceum [online], Zespół Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych w Trzemesznie [dostęp 2024-11-01] (ang.).
- ↑ Jerzy E. Garbarczyk (red.), Fizyka na Politechnice Warszawskiej, Warszawa: Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej, 2015, s. 227, ISBN 978-83-7814-447-2 [dostęp 2024-11-04] (pol.).
- ↑ a b c Zygmunt Nowaczyk , Pochodził z Trzemeszna, zagrał u Barei – Trzemeszno24.info [online], trzemeszno24.info, 6 lutego 2021 [dostęp 2024-10-31] (pol.).
- ↑ Halka, Zygmunt – Ludzie AZS [online], Akademicki Związek Sportowy, s. 17 [dostęp 2024-11-01] (pol.).
- ↑ Zygmunt Halka tłumacz – Lubimyczytać.pl [online], lubimyczytac.pl [dostęp 2024-10-31] (pol.).
- ↑ Zygmunt Halka – ebooki i audiobooki [online], Publio.pl [dostęp 2024-10-31] (pol.).
- ↑ Program (20), Teatr STS (Studencki Teatr Satyryków) w Warszawie, 3 czerwca 1960 [dostęp 2024-11-04] (pol.).
- ↑ Piotr Wojciechowski - Snobizm jako nadzieja [online], Polska Canada, 24 marca 2015 [dostęp 2024-11-04] (ang.).
- ↑ Zygmunt Halka , Narodziny i rozwój widowisk „Światło i dźwięk”, „Muzea Walki”, 8, 1975, s. 23, ISSN 0077-2577 (pol.).
- ↑ Piotr Wojciechowski – CIEMNOŚCI NAD WILANOWEM [online], Pisarze.pl, 6 lutego 2024 [dostęp 2024-10-31] (pol.).
- ↑ Zygmunt Halka , Życiorys, trzemeszno24.info, 20 października 1983 [dostęp 2024-11-01] (pol.).
- ↑ 1.000 lat historii europejskiej Rodzina Halka Ledóchowskich, z Rusi kijowskiej do Polski i Austrii [online], www.ledochowski.eu [dostęp 2024-11-01] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- nekrologi „Gazeta Wyborcza” 12–13 i 14 stycznia 2008 r.
- Odeszli w 2008 roku. Kronika Sportu Polskiego. [dostęp 2015-03-08].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Lista tłumaczeń Zygmunta Halki w Katalogu WebOPAC Biblioteki Narodowej w Warszawie. alpha.bn.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-06)].