Žak Mogel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Žak Mogel
Ilustracja
Data urodzenia

2 marca 2001

Klub

SSK Ljubno BTC

Wzrost

182 cm[1]

Debiut w PŚ

24 listopada 2018 w Ruce (24. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

24 listopada 2018 w Ruce (24. miejsce)

Rekord życiowy

218,0 m na Letalnicy w Planicy (24 marca 2021)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Oberwiesenthal 2020 drużynowo
srebro Lahti 2021 drużynowo
brąz Lahti 2019 drużynowo
Letni Puchar Kontynentalny
srebro 2. miejsce
2018
Puchar Beskidów
brąz 3. miejsce
2018
Alpen Cup
brąz 3. miejsce
2019/2020

Žak Mogel (ur. 2 marca 2001) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SSK Ljubno BTC. Medalista mistrzostw świata juniorów. Drugi zawodnik Letniego Pucharu Kontynentalnego 2018. Medalista mistrzostw kraju.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2016 zadebiutował w zawodach Alpen Cup, plasując się w Seefeld w szóstej i czwartej dziesiątce. Pierwsze punkty tego cyklu zdobył 4 marca 2017, zajmując w Hinterzarten 22. lokatę. W grudniu 2017 w Seefeld po raz pierwszy zajął pozycje w czołowej dziesiątce zawodów tego cyklu (6. i 4. miejsce)[2].

20 stycznia 2018 w Planicy zadebiutował w zawodach FIS Cup, stając na drugim stopniu podium. Na początku lutego 2018 wystartował w mistrzostwach świata juniorów w Kanderstegu – w konkursie indywidualnym zajął 8. lokatę, w zawodach drużynowych 4. pozycję, a w zmaganiach zespołów mieszanych 5. miejsce. 17 lutego 2018 po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Alpen Cup, plasując się w Kranju na 2. lokacie[2]. Tydzień później zwyciężył w zmaganiach indywidualnych starszej kategorii wiekowej podczas OPA Games w Planicy[3]. 10 marca 2018 w Chaux-Neuve odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w konkursie Alpen Cupu[2].

17 sierpnia 2018, w ramach letniej edycji cyklu, zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Kontynentalnego, zajmując 11. lokatę w konkursie rozegranym w Szczyrku. Dzień później w Wiśle po raz pierwszy stanął na podium zawodów tej rangi (3. pozycja)[2]. Był trzeci w klasyfikacji końcowej Pucharu Beskidów 2018[4]. Latem 2018 jeszcze trzykrotnie stawał na podium zawodów LPK (2. w pierwszym konkursie w Oslo, 3. w drugich zawodach w Zakopanem i drugi w pierwszej części rywalizacji w Klingenthal), w sumie 8 razy plasując się w czołowej „dziesiątce” zawodów tej rangi[2]. W klasyfikacji końcowej cyklu, dzięki 513 zgromadzonym łącznie punktom, zajął 2. lokatę, przegrywając jedynie z Philippem Aschenwaldem[5]. W październiku 2018 po raz pierwszy przystąpił do rywalizacji w zawodach najwyższej rangi – w Letnim Grand Prix w Klingenthal był 21. w kwalifikacjach[2], jednak ostatecznie nie wystąpił w głównej części rywalizacji, gdyż konkurs główny został odwołany[6].

W listopadzie 2018 został powołany na zawody Pucharu Świata w Wiśle[7], jednak w kwalifikacjach zajął 52. lokatę i nie awansował do konkursu głównego[8]. Tydzień później w Ruce zadebiutował w głównej części zmagań, zajmując w konkursie rozgrywanym 24 listopada 24. lokatę, tym samym zdobywając pierwsze punkty do klasyfikacji generalnej cyklu. Dzień później po raz pierwszy uplasował się w czołowej „20” zawodów tej rangi (był 20.). W Pucharze Świata po raz ostatni wystąpił w połowie grudnia 2018, w ramach zawodów w Engelbergu i resztę sezonu 2018/2019 spędził w zawodach niższej rangi. 6 stycznia 2019 w Klingenthal pierwszy raz stanął na podium zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego, zajmując 2. miejsce. W sumie w sezonie 2018/2019 jeszcze trzykrotnie stawał na podium konkursów tego cyklu (był 3. w Iron Mountain, Brotterode i Zakopanem) i w klasyfikacji generalnej uplasował się na 13. pozycji. W styczniu 2019 wziął także udział w mistrzostwach świata juniorów – był 5. indywidualnie i w rywalizacji zespołów mieszanych, a w konkursie drużynowym ze słoweńską kadrą sięgnął po brązowy medal[2].

Zarówno w letniej, jak i zimowej części sezonu 2019/2020 ani razu nie przystąpił do międzynarodowej rywalizacji w zawodach najwyższej rangi (zarówno w Letnim Grand Prix, jak i w Pucharze Świata), biorąc udział w konkursach niższych cyklów. W Pucharze Kontynentalnym tylko raz zajął miejsce w czołowej dziesiątce (był 9. w pierwszym konkursie w Predazzo w lutym 2020). W sezonie 2019/2020 dwukrotnie stał na podium zawodów Alpen Cup (zwycięstwo w pierwszym konkursie w Seefeld w grudniu 2019 i 2. lokata w Predazzo we wrześniu 2019)[2] i zajął 3. miejsce w klasyfikacji generalnej tego cyklu, o 5 punktów wyprzedzając Jana Bombka[9]. W marcu 2020 w Oberwiesenthal wystartował na mistrzostwach świata juniorów[2] – w konkursie indywidualnym był czwarty (po 1. serii był trzeci), przegrywając z trzecim Markiem Hafnarem o 4,2 punktu[10], a w zmaganiach drużynowych ze słoweńską kadrą zdobył złoty medal[2].

Latem 2020 dwukrotnie plasował się pod koniec trzeciej dziesiątki zawodów Letniego Pucharu Kontynentalnego w Wiśle. W lutym 2021 w Lahti wystąpił na mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie był 10., a w konkursie drużynowym zdobył srebrny medal. Kilka dni wcześniej w tej samej miejscowości zajął 3. lokatę w konkursie FIS Cupu. W sezonie 2020/2021 stawał jeszcze na podium zawodów Alpen Cup, plasując się 1. i 2. miejscu rozegranych we wrześniu 2020 konkursów w Berchtesgaden. W sezonie zimowym nie punktował w Pucharze Kontynentalnym ani Pucharze Świata, w zawodach najwyższej rangi przystępując do rywalizacji tylko w konkursach w Planicy (odpadł w kwalifikacjach do pierwszego z nich, a w drugim był 54.)[2].

Latem 2021 ponownie w Letnim Pucharze Kontynentalnym plasował się najwyżej w trzeciej dziesiątce. W sezonie zimowym 2021/2022 uzyskiwał lepsze rezultaty niż latem: startował głównie w Pucharze Kontynentalnym, gdzie punktował w większości konkursów (13. miejsce w klasyfikacji generalnej cyklu), ośmiokrotnie plasując się w czołowej dziesiątce poszczególnych zawodów (najwyżej na 4. pozycji). W Pucharze Świata czterokrotnie przystępował do rywalizacji indywidualnej, awansując do konkursu głównego tylko w austriackiej części 70. Turnieju Czterech Skoczni, gdzie w obu zawodach plasował się pod koniec piątej dziesiątki[2].

Jest medalistą mistrzostw Słowenii – w grudniu 2017 zdobył srebrny medal Mistrzostw Słowenii w Skokach Narciarskich 2018 w konkursie drużynowym na skoczni dużej[11], w październiku 2018 zdobył taki sam krążek letnich mistrzostw kraju w zawodach indywidualnych na obiekcie normalnym[12], w grudniu 2018 zwyciężył w konkursie drużynowym Mistrzostw Słowenii w Skokach Narciarskich 2019[13], w grudniu 2019 zdobył srebrny medal w rywalizacji drużynowej zimowych mistrzostw kraju[14], wynik ten powtarzając w grudniu 2020 podczas konkursu drużynowego Mistrzostw Słowenii w Skokach Narciarskich 2021[15], a w grudniu 2021 zdobył brązowy medal z zmaganiach drużynowych podczas zimowych mistrzostw kraju[16].

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2018 Szwajcaria Kandersteg 8. miejsce
2019 Finlandia Lahti 5. miejsce
2020 Niemcy Oberwiesenthal 4. miejsce
2021 Finlandia Lahti 10. miejsce

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2018 Szwajcaria Kandersteg 4. miejsce[a], 5. miejsce (drużyna mieszana)[b]
2019 Finlandia Lahti brązowy medal[c], 5. miejsce (drużyna mieszana)[d]
2020 Niemcy Oberwiesenthal złoty medal[e]
2021 Finlandia Lahti srebrny medal[f]

Starty Ž. Mogela na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
8. 1 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 94,5 m 97,5 m 256,1 pkt 35,3 pkt Marius Lindvik
4. 3 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[a] 102,0 m 101,0 m 1021,7 pkt (266,2 pkt) 46,8 pkt Niemcy
5. 4 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż. miesz.[b] 91,0 m 86,5 m 750,0 pkt (175,1 pkt) 119,3 pkt Norwegia
5. 24 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 95,5 m 95,0 m 244,7 pkt 7,4 pkt Thomas Aasen Markeng
3.brąz 26 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[c] 90,0 m 91,5 m 952,6 pkt (240,1 pkt) 27,1 pkt Niemcy
5. 28 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[d] 90,5 m 94,0 m 944,4 pkt (246,1 pkt) 40,0 pkt Rosja
4. 5 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 106,0 m 97,0 m 224,3 pkt 14,0 pkt Peter Resinger
1.złoto 7 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[e] 91,5 m 99,0 m 900,3 pkt (208,3 pkt)
10. 11 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 89,5 m 92,0 m 243,3 pkt 20,6 pkt Niklas Bachlinger
2.srebro 12 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[f] 88,0 m 88,0 m 914,7 pkt (218,9 pkt) 71,5 pkt Austria

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[17]
2018/2019 51.
2022/2023 51.
2023/2024 51.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
q 24 20 50 q 38 q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 18
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q 54 - 0
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - 50 49 q - - - - - - - - - - - - q - 0
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - - q 10 40 29 35 30 q - - 38 - - - - - - - q - 29
Sezon 2023/2024
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS98 Lillehammer HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Wisła HS134 Zakopane HS140 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Lahti HS130 Oslo HS134 Oslo HS134 Trondheim HS105 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - q - 25 24 42 22 50 40 31 27 29 33 - - - - - - 33 - 28
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan na 2 marca 2024

Sezon
2023/2024
Wisła HS134 (duety) Zakopane HS140 Lake Placid HS128 (duety) Oberstdorf HS235 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- - - - 7
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[17]
2021/2022 56.

Planica 7[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce Źr.
2021 56. [18]
2022 52. [19]
2023 52. [20]
2024 36. [21]

Puchar Świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[17]
2022/2023 49.
2023/2024 40.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2023

2022
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - 35 - - - 0
2023
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - - - 42 41 - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[22]
2018/2019 13.
2019/2020 57.
2021/2022 13.
2022/2023 9.
2023/2024 7.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 7 stycznia 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 130,5 m 136,5 m 283,6 pkt
2. 9 marca 2024 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 126,0 m 126,5 m 269,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 6 stycznia 2019 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 139,5 m 117,1 pkt 2. 1,6 pkt Moritz Baer
2. 10 lutego 2019 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump K-120 HS-133 129,0 m 132,5 m 267,3 pkt 3. 4,3 pkt Marius Lindvik
3. 24 lutego 2019 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 115,0 m 118,0 m 275,6 pkt 3. 2,6 pkt Marius Lindvik
4. 17 marca 2019 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 131,5 m 131,5 m 234,5 pkt 3. 25,1 pkt Aleksander Zniszczoł
5. 7 stycznia 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 130,5 m 136,5 m 283,6 pkt 1.
6. 15 stycznia 2023 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 130,0 m 122,0 m 214,8 pkt 3. 23,7 pkt Joacim Ødegård Bjøreng
7. 10 grudnia 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 130,5 m 135,0 m 262,3 pkt 3. 6,6 pkt Clemens Aigner
8. 6 stycznia 2024 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-142 136,0 m 130,5 m 251,9 pkt 2. 7,1 pkt Robin Pedersen
9. 9 marca 2024 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 126,0 m 126,5 m 269,7 pkt 1.
10. 17 marca 2024 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 126,0 m 141,5 m 278,3 pkt 3. 21,2 pkt Paweł Wąsek

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2018/2019
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS102 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - 39 8 47 2 - - - - - - - 4 10 3 18 17 17 3 4 6 11 3 8 18 568
Sezon 2019/2020
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Rena HS139 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
24 27 dq 45 - - - - - - - - - - - - 9 12 - - - 62
Sezon 2020/2021
Ruka HS142 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - 37 dq - - - - 0
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou HS140 Zhangjiakou HS140 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Planica HS138 Planica HS138 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - 4 5 33 10 26 7 22 10 7 5 31 8 23 14 17 14 28 26 29 4 27 45 9 29 463
Sezon 2022/2023
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Planica HS138 Planica HS138 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
11 9 29 5 29 37 1 10 5 3 6 - - 12 17 - - 4 21 19 8 37 18 6 10 592
Sezon 2023/2024
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Garmisch-Partenkirchen HS142 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS147 Willingen HS147 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Kranj HS109 Kranj HS109 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
9 3 5 4 11 12 7 2 - - 24 6 11 11 4 - - - - - - - - 1 6 4 3 741
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[22]
2018 2.
2019 114.
2020 31.
2021 77.
2022 9.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 17 sierpnia 2018 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 129,5 m 129,5 m 268,9 pkt 3. 13,1 pkt Philipp Aschenwald
2. 15 września 2018 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 104,0 m 103,5 m 246,4 pkt 2. 17,0 pkt Philipp Aschenwald
3. 23 września 2018 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 132,0 m 139,0 m 248,4 pkt 3. 15,6 pkt Philipp Aschenwald
4. 29 września 2018 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 127,0 m 137,5 m 275,3 pkt 2. 3,4 pkt Dmitrij Wasiljew

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2023

2018
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- dq 11 3 5 27 7 2 4 4 3 2 11 513
2019
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczuczyńsk HS140 Szczuczyńsk HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - 26 dq 5
2020
Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
29 29 4
2021
Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - 28 24 48 27 - - - - 41 dq 14
2022
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS100 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
19 12 20 18 14 10 7 5 16 198
2023
Oslo HS106 Oslo HS106 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS100 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
- - 44 43 - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2018 3.

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[23]
2017/2018 54.
2018/2019 44.
2019/2020 29.
2020/2021 20.
2021/2022 42.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 20 stycznia 2018 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-95 HS-102 97,0 m 103,5 m 243,0 pkt 2. 3,5 pkt Markus Schiffner
2. 7 lipca 2018 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 96,5 m 93,5 m 249,5 pkt 3. 6,0 pkt Justin Nietzel
3. 7 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 92,5 m 97,0 m 251,7 pkt 3. 5,4 pkt Dominik Peter

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2017/2018
Villach HS98 Villach HS98 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Whistler HS104 Whistler HS104 Notodden HS100 Notodden HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Planica HS102 Planica HS102 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 Falun HS100 punkty
- - - - - - - - - - - - - - 2 32 - - - - - 80
Sezon 2018/2019
Villach HS98 Villach HS98 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Notodden HS100 Notodden HS100 Park City HS100 Park City HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Planica HS102 Planica HS102 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
3 - 49 7 - - - - - - - - - - - - - - 96
Sezon 2019/2020
Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Pjongczang HS109 Pjongczang HS109 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Oberwiesenthal HS105 Oberwiesenthal HS105 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
- - - - - - - - - - 12 8 - - - - 27 11 - - 7 7 154
Sezon 2020/2021
Râșnov HS97 Râșnov HS97 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Lahti HS100 Lahti HS100 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
- - - - 20 36 - - 10 3 - - 11 12 143
Sezon 2021/2022
Otepää HS97 Otepää HS97 Kuopio HS100 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Villach HS98 Villach HS98 Lahti HS100 Lahti HS100 Falun HS100 Falun HS100 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS105 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
- - - - - - 11 6 16 8 - - - - - - - - - - - - - 111
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Skład zespołu: Bor Pavlovčič, Domen Prevc, Žak Mogel, Aljaž Osterc
  2. a b Skład zespołu: Katra Komar, Domen Prevc, Jerneja Brecl, Žak Mogel
  3. a b Skład zespołu: Aljaž Osterc, Jan Bombek, Jernej Presečnik, Žak Mogel
  4. a b Skład zespołu: Katra Komar, Aljaž Osterc, Jerneja Brecl, Žak Mogel
  5. a b Skład zespołu: Žak Mogel, Jan Bombek, Jernej Presečnik, Mark Hafnar
  6. a b Skład zespołu: Žak Mogel, Jan Bombek, Rok Masle i Jernej Presečnik

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Extended Start List Qualification. berkutschi.com. [dostęp 2023-01-24]. (ang.).
  2. a b c d e f g h i j k l Athlete : MOGEL Zak. fis-ski.com. [dostęp 2018-02-02]. (ang.).
  3. OPA Games Ski Jumping Youth - Men Planica (SLO) NORMAL HILL INDIVIDUAL OFFICIAL RESULTS. fis-ski.com, 2018-02-24. [dostęp 2018-02-24]. (ang.).
  4. Klasyfikacja Pucharu Beskidów w sezonie 2018/2019. skijumping.pl. [dostęp 2018-08-19].
  5. Dominik Formela: LPK w Klingenthal: Zniszczoł wygrywa finałowy konkurs, Kantyka piąty. skijumping.pl, 2018-09-30. [dostęp 2018-11-02].
  6. Adam Bucholz: LGP w Klingenthal: Pogoda storpedowała finał sezonu, konkurs odwołany!. skijumping.pl, 2018-10-03. [dostęp 2018-11-02].
  7. Dominik Formela: Słoweński debiutant w składzie na Wisłę. skijumping.pl, 2018-11-08. [dostęp 2018-11-18].
  8. Adam Bucholz: PŚ w Wiśle: Klimow wygrywa kwalifikacje, Kubacki drugi, połowa Polaków z awansem. skijumping.pl, 2018-11-16. [dostęp 2018-11-18].
  9. Alpen Cup 2019/2020. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2020-05-05].
  10. FIS Nordic Junior World Ski Championships Ski Jumping Men Oberwiesenthal (GER) NORMAL HILL INDIVIDUAL OFFICIAL RESULTS. fis-ski.com. [dostęp 2020-05-05]. (ang.).
  11. Dominik Formela: Juniorzy mistrzami Słowenii. skijumping.pl, 2017-12-23. [dostęp 2018-02-02].
  12. Dominik Formela: Klinec i Justin letnimi mistrzami Słowenii. skijumping.pl, 2018-10-13. [dostęp 2018-11-02].
  13. Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2019-10-31]. (słoweń.).
  14. Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-05-05]. (słoweń.).
  15. Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si, 2020-12-23. [dostęp 2021-01-05]. (słoweń.).
  16. Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2021-12-22. [dostęp 2022-06-21]. (słoweń.).
  17. a b c MOGEL Zak - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  18. Season 2020/2021 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2023-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  19. Season 2021/2022 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2022-03-27. [dostęp 2023-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-28)]. (ang.).
  20. Season 2022/2023 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2023-04-02. [dostęp 2023-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (ang.).
  21. Season 2023/2024 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2024-03-24. [dostęp 2024-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-24)]. (ang.).
  22. a b MOGEL Zak - Athlete Information - Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-17]. (ang.).
  23. MOGEL Zak - Athlete Information - FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-09]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]