Ludvig Puusepp: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Życiorys: poprawa linków
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, źródła/przypisy
Linia 7: Linia 7:
Od 1894 studiował na [[Wojskowa Akademia Medyczna w Petersburgu|Cesarskiej Wojskowej Akademii Medycznej]] w Sankt Petersburgu i został jej absolwentem w 1899 roku. Jego nauczycielem neurologii był [[Władimir Biechtieriew]], który poznał talent Puusepa i wybrał go na swojego asystenta. Już w 1899 wykonał swoją pierwszą operację neurochirurgiczną. W 1900 roku odbył podróż po Europie, zwiedzając kliniki w Berlinie, Hamburgu, Kopenhadze, Londynie, Wiedniu i Paryżu. Uczestniczył w pokazach i demonstracjach [[Joseph Jules Dejerine|Dejerine'a]] i [[Fulgence Raymond|Raymonda]].
Od 1894 studiował na [[Wojskowa Akademia Medyczna w Petersburgu|Cesarskiej Wojskowej Akademii Medycznej]] w Sankt Petersburgu i został jej absolwentem w 1899 roku. Jego nauczycielem neurologii był [[Władimir Biechtieriew]], który poznał talent Puusepa i wybrał go na swojego asystenta. Już w 1899 wykonał swoją pierwszą operację neurochirurgiczną. W 1900 roku odbył podróż po Europie, zwiedzając kliniki w Berlinie, Hamburgu, Kopenhadze, Londynie, Wiedniu i Paryżu. Uczestniczył w pokazach i demonstracjach [[Joseph Jules Dejerine|Dejerine'a]] i [[Fulgence Raymond|Raymonda]].


W 1902 roku przedstawił dysertację doktorską poświęconą lokalizacji ośrodka zawiadującego [[erekcja (fizjologia)|erekcją]] i [[ejakulacja|ejakulacją]] u psów. Następnie został wykładowcą w Żeńskim Instytucie Medycznym w Sankt Petersburgu. W latach 1904-05 uczestniczył w [[wojna rosyjsko-japońska|wojnie rosyjsko-japońskiej]] i został ranny podczas walk o [[Shenyang|Mukden]]. Po powrocie został mianowany w 1907 [[Privatdozent]]em w Cesarskiej Wojskowej Akademii Medycznej, a od 1910 był profesorem w Instytucie Chirurgii Neurologicznej. W 1909 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie zwiedził kliniki w Nowym Jorku, Bostonie, Filadelfii i Waszyngtonie. W 1913 roku na XII Kongresie Rosyjskich Chirurgów przedstawił wyniki przeprowadzonych przez siebie 24 operacji guzów mózgu; w jedenastu przypadkach udało się usunąć guza, w sześciu przypadkach z pomyślnym wynikiem<ref>Roots and Routes of Russian Neurosurgery (from Surgical Neurology towards Neurological Surgery). Journal of the History of the Neurosciences 7 (2), ss. 125–135 (1998) {{doi|10.1076/jhin.7.2.125.1872 }}</ref>. Podczas I wojny światowej służył jako lekarz wojskowy, ale został ranny w nogę i zwolniony ze służby. Po wybuchu rewolucji październikowej jego życie było zagrożone. W grudniu 1920 wyemigrował do Estonii, 6 grudnia otrzymał estońskie obywatelstwo i zmienił nazwisko na Puusepp. Został też mianowany oficerem estońskiej armii w randze generała.
W 1902 roku przedstawił dysertację doktorską poświęconą lokalizacji ośrodka zawiadującego [[erekcja (fizjologia)|erekcją]] i [[ejakulacja|ejakulacją]] u psów. Następnie został wykładowcą w Żeńskim Instytucie Medycznym w Sankt Petersburgu. W latach 1904-05 uczestniczył w [[wojna rosyjsko-japońska|wojnie rosyjsko-japońskiej]] i został ranny podczas walk o [[Shenyang|Mukden]]. Po powrocie został mianowany w 1907 [[Privatdozent]]em w Cesarskiej Wojskowej Akademii Medycznej, a od 1910 był profesorem w Instytucie Chirurgii Neurologicznej. W 1909 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie zwiedził kliniki w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]], [[Boston]]ie, [[Filadelfia|Filadelfii]] i [[Waszyngton]]ie. W 1913 roku na XII Kongresie Rosyjskich Chirurgów przedstawił wyniki przeprowadzonych przez siebie 24 operacji guzów mózgu; w jedenastu przypadkach udało się usunąć guza, w sześciu przypadkach z pomyślnym wynikiem<ref name=lichterman1998>{{Cytuj pismo | nazwisko = Lichterman | imię = BL | tytuł = Roots and routes of Russian neurosurgery (from surgical neurology towards neurological surgery) | czasopismo = J Hist Neurosci | wolumin = 7 | numer = 2 | strony = 125-35 | rok = 1998 | doi =10.1076/jhin.7.2.125.1872 | pmid = 11620525 }}</ref>. Podczas I wojny światowej służył jako lekarz wojskowy, ale został ranny w nogę i zwolniony ze służby. Po wybuchu rewolucji październikowej jego życie było zagrożone. W grudniu 1920 wyemigrował do Estonii, 6 grudnia otrzymał estońskie obywatelstwo i zmienił nazwisko na Puusepp. Został też mianowany oficerem estońskiej armii w randze generała.


30 kwietnia 1921 wykonał pierwszą w Estonii operację neurochirurgiczną, usunięcie guza prawego kąta mostowo-móżdżkowego. Kierował katedrą neurologii i neurochirurgii [[Uniwersytet w Tartu|Uniwersytetu w Tartu]].
30 kwietnia 1921 wykonał pierwszą w Estonii operację neurochirurgiczną, usunięcie guza prawego kąta mostowo-móżdżkowego. Kierował katedrą neurologii i neurochirurgii [[Uniwersytet w Tartu|Uniwersytetu w Tartu]].
Linia 15: Linia 15:
W 1906 ożenił się z Marią Kotšubeiga, po jej śmierci w 1929 ożenił się powtórnie, z Marią Küppariga. Z drugiego małżeństwa urodziła się w 1932 jego jedyna córka, Liivia, która w przyszłości została neurochirurgiem.
W 1906 ożenił się z Marią Kotšubeiga, po jej śmierci w 1929 ożenił się powtórnie, z Marią Küppariga. Z drugiego małżeństwa urodziła się w 1932 jego jedyna córka, Liivia, która w przyszłości została neurochirurgiem.


W 1922 był jednym z członków założycieli Estońskiego Towarzystwa Neurologicznego (Eesti Neuroloogide Selts), którego został potem przewodniczącym. Był członkiem korespondentem [[Academia das Ciências de Lisboa]]. W 1922 został profesorem honoris causa [[Uniwersytet w Padwie|Uniwersytetu w Padwie]], w 1930 – [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytetu Stefana Batorego]] w [[Wilno|Wilnie]]<ref>http://www.bu.umk.pl/DZS/wilno10.htm</ref>. W 1938 został członkiem [[Estońska Akademia Nauk|Estońskiej Akademii Nauk]]. W 1940 roku, po przyłączeniu Estonii do ZSRR, władze radzieckie przyznały mu tytuł Zasłużonego Naukowca ZSRR.
W 1922 był jednym z członków założycieli Estońskiego Towarzystwa Neurologicznego (Eesti Neuroloogide Selts), którego został potem przewodniczącym. Był członkiem korespondentem [[Academia das Ciências de Lisboa]]. W 1922 został profesorem honoris causa [[Uniwersytet w Padwie|Uniwersytetu w Padwie]], w 1930 – [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytetu Stefana Batorego]] w [[Wilno|Wilnie]]<ref>{{Cytuj stronę | nazwisko = | imię = | tytuł = Biblioteka Uniwersytecka UMK. Dokumenty Życia Społecznego | url = http://www.bu.umk.pl/DZS/wilno10.htm | opublikowany = | data = | data dostępu = 2010-05-26 }}</ref>. W 1938 został członkiem [[Estońska Akademia Nauk|Estońskiej Akademii Nauk]]. W 1940 roku, po przyłączeniu Estonii do ZSRR, władze radzieckie przyznały mu tytuł Zasłużonego Naukowca ZSRR.


Archiwum Puuseppa jest przechowywane w bibliotece Uniwersytetu w Tartu<ref>http://tartu.ester.ee/record=b1193278~S1*est</ref>.
Archiwum Puuseppa jest przechowywane w bibliotece Uniwersytetu w Tartu<ref>{{Cytuj stronę | nazwisko = | imię = | tytuł = ESTER Tartu / | url = http://tartu.ester.ee/record=b1193278~S1*est | opublikowany = | data = | data dostępu = 2010-05-26 }}</ref>.


==Dorobek naukowy==
==Dorobek naukowy==
[[plik:Folia Neuropathologica Estoniana.JPG|Strona tytułowa 9. rocznika "Folia Neuropathologica Estoniana"|thumb]]
[[plik:Folia Neuropathologica Estoniana.JPG|Strona tytułowa 9. rocznika "Folia Neuropathologica Estoniana"|thumb]]
Puusepp był jednym z pionierów neurochirurgii w Rosji, w Estonii, a także na świecie. Uważany jest też za pioniera [[psychochirurgia|psychochirurgii]] – w latach 1906–1910 wykonał [[lobotomia|cięcia leukotomijne]] włókien kojarzeniowych w [[kora czołowa|korze czołowej]] u pacjentów z [[Zaburzenie afektywne dwubiegunowe|psychozą maniakalno-depresyjną]] i psychicznymi ekwiwalentami [[padaczka|padaczki]]<ref>Lichterman BL. On the history of psychosurgery in Russia. Acta Neurochir 125(1-4), 1-4 (1993) PMID 8122532</ref>.
Puusepp był jednym z pionierów neurochirurgii w Rosji, w Estonii, a także na świecie. Uważany jest też za pioniera [[psychochirurgia|psychochirurgii]] – w latach 1906–1910 wykonał [[lobotomia|cięcia leukotomijne]] włókien kojarzeniowych w [[kora czołowa|korze czołowej]] u pacjentów z [[Zaburzenie afektywne dwubiegunowe|psychozą maniakalno-depresyjną]] i psychicznymi ekwiwalentami [[padaczka|padaczki]]<ref name=lichterman1993>{{Cytuj pismo | nazwisko = Lichterman | imię = BL | tytuł = On the history of psychosurgery in Russia| czasopismo = Acta Neurochirurgica | wolumin = 125 | wydanie= 1-4 | strony = 1-4 | rok = 1993 | doi = 10.1007/BF01401819 | pmid = 8122532 }}</ref>.


Opisał odruch piramidowy, znany dziś jako odruch małego palca albo [[odruch Puuseppa]]. W 1931 wprowadził do medycyny termin arachnoiditis ossificans<ref>Puusepp L J Nerv Mental Dis 1931; 73: 119</ref><ref>THE ADHESIVE ARACHNOIDITIS SYNDROME [http://www.cofwa.org/AASYNDROME-10-03.pdf PDF]</ref>.
Opisał odruch piramidowy, znany dziś jako odruch małego palca albo [[odruch Puuseppa]]. W 1931 wprowadził do medycyny termin arachnoiditis ossificans<ref>{{cytuj pismo|autor=Puusepp L|url=http://journals.lww.com/jonmd/Citation/1931/01000/Surgical_Intervention_in_Four_Cases_of_Myelitis.1.aspx|tytuł= Surgical Intervention in Four Cases of Myelitis Compression Caused By Osseous Deposits in the Arachnoidea of the Spinal Cord (Arachnoiditis Ossificans)|czasopismo=Journal of Nervous and Mental Disease|wolumin=73|wydanie=1|strony=1-19|rok=1931}}</ref><ref>THE ADHESIVE ARACHNOIDITIS SYNDROME [http://www.cofwa.org/AASYNDROME-10-03.pdf PDF]</ref>.


W 1926 opisał operację jamistości rdzenia, znaną jako operacja Puuseppa lub operacja Elsberga-Puuseppa. Polega ona na laminektomii C7-Th1 i mielotomii podłużnej na tylnej powierzchni rdzenia z otwarciem jamy.
W 1926 opisał operację jamistości rdzenia, znaną jako operacja Puuseppa lub operacja Elsberga-Puuseppa. Polega ona na laminektomii C<sub>7</sub>-Th<sub>1</sub> i mielotomii podłużnej na tylnej powierzchni rdzenia z otwarciem jamy.


W 1929 wydał monografię poświęconą guzom mózgu, ''Die Tumoren des Gehirns''<ref>Puusepp L. Die Tumoren des Gehirns; ihre Symptomatologie, Diagnostik und operative Behandlung auf Grund eigener Beobachtungen. Tartu, 1929</ref>. W tym samym roku opisał wprowadzoną przez siebie modyfikację [[wentrykulografia|wentrykulografii]]. W 1931 ukazał się pierwszy tom monografii ''Die Neuropathologie chirurgische'', liczący 1400 stron. Całość pozostała nieukończona z powodu wybuchu II wojny i choroby autora.
W 1929 wydał monografię poświęconą guzom mózgu, ''Die Tumoren des Gehirns''<ref>{{cytuj książkę|autor=Puusepp L|tytuł=Die Tumoren des Gehirns; ihre Symptomatologie, Diagnostik und operative Behandlung auf Grund eigener Beobachtungen|miejsce=Tartu|rok=1929}}</ref>. W tym samym roku opisał wprowadzoną przez siebie modyfikację [[wentrykulografia|wentrykulografii]]. W 1931 ukazał się pierwszy tom monografii ''Die Neuropathologie chirurgische'', liczący 1400 stron. Całość pozostała nieukończona z powodu wybuchu II wojny i choroby autora.


W 1923 założył czasopismo "Folia Neuropathologica Estoniana", wydawane do 1939. Na jego łamach ukazała się większość jego prac, ale także prace [[Otto Marburg|Marburga]], [[Walter Freeman|Freemana]], Biechtieriewa, [[Andriej Polenow|Polenowa]], [[Grigorij Rossolimo|Rossolimo]], [[Walter Dandy|Dandy'ego]], [[Arthur Earl Walker|Walkera]], [[Ludo van Bogaert|Bogaerta]], [[Giovanni Mingazzini|Mingazziniego]], [[Gheorghe Marinescu|Marinescu]], [[Georges Charles Guillain|Guillain]] i [[Théophile Alajouanine|Alajouanine]]. Był też jednym z założycieli czasopisma "Eesti Arst". Utrzymywał kontakty z kolegami ze Związku Radzieckiego, m.in. z Pawłowem, Biechtieriewem, Polenowem i [[Nikołaj Burdenko|Burdenką]].
W 1923 założył czasopismo "Folia Neuropathologica Estoniana", wydawane do 1939. Na jego łamach ukazała się większość jego prac, ale także prace [[Otto Marburg|Marburga]], [[Walter Freeman|Freemana]], Biechtieriewa, [[Andriej Polenow|Polenowa]], [[Grigorij Rossolimo|Rossolimo]], [[Walter Dandy|Dandy'ego]], [[Arthur Earl Walker|Walkera]], [[Ludo van Bogaert|Bogaerta]], [[Giovanni Mingazzini|Mingazziniego]], [[Gheorghe Marinescu|Marinescu]], [[Georges Charles Guillain|Guillain]] i [[Théophile Alajouanine|Alajouanine]]. Był też jednym z założycieli czasopisma "Eesti Arst". Utrzymywał kontakty z kolegami ze Związku Radzieckiego, m.in. z Pawłowem, Biechtieriewem, Polenowem i [[Nikołaj Burdenko|Burdenką]].
Linia 34: Linia 34:


==Wspomnienia o Puuseppie==
==Wspomnienia o Puuseppie==
Pamiętany jest jako doskonały operator i nauczyciel. Zawsze wyrażał myśli w jasny sposób. W wolnych chwilach grał w tenisa, szachy i brydża lub zajmował się pracą w ogrodzie. Lubił zmiany, chętnie podróżował. Prowadził obfitą korespondencję, w jego archiwum znajdują się tysiące listów od ponad 750 osób, m.in. [[Herbert Olivecrona|Olivecrony]], [[Viggo Christensen|Christiansena]], [[Egas Moniz|Moniza]], [[Clovis Vincent|Vincenta]], [[Jean Sicard|Sicarda]], [[Otfrid Foerster|Foerstera]], [[Wilhelm Tönnis|Toennisa]], [[Harvey Cushing|Cushinga]], [[Wilder Penfield|Penfielda]], [[Alfred Washington Adson|Adsona]], [[Earl Walker|Walkera]], [[William Gibson Spiller|Spillera]], [[Percival Bailey|Baileya]]. Miał demokratyczne przekonania. Wakacje letnie spędzał z rodziną nad morzem w [[Narva-Jõesuu]]<ref>[http://journals.lww.com/neurosurgery-quarterly/Abstract/1998/12000/Ludvig_Puusepp_Founder_of_Estonian_Neurosurgery.2.aspx Ludvig Puusepp-Founder of Estonian Neurosurgery and Harvey Cushing's Eastern Hemisphere Counterpart]. Neurosurgery Quarterly 8, 4 (1998)</ref>.
Pamiętany jest jako doskonały operator i nauczyciel. Zawsze wyrażał myśli w jasny sposób. W wolnych chwilach grał w tenisa, szachy i brydża lub zajmował się pracą w ogrodzie. Lubił zmiany, chętnie podróżował. Prowadził obfitą korespondencję, w jego archiwum znajdują się tysiące listów od ponad 750 osób, m.in. [[Herbert Olivecrona|Olivecrony]], [[Viggo Christensen|Christiansena]], [[Egas Moniz|Moniza]], [[Clovis Vincent|Vincenta]], [[Jean Sicard|Sicarda]], [[Otfrid Foerster|Foerstera]], [[Wilhelm Tönnis|Toennisa]], [[Harvey Cushing|Cushinga]], [[Wilder Penfield|Penfielda]], [[Alfred Washington Adson|Adsona]], [[Earl Walker|Walkera]], [[William Gibson Spiller|Spillera]], [[Percival Bailey|Baileya]]. Miał demokratyczne przekonania. Wakacje letnie spędzał z rodziną nad morzem w [[Narva-Jõesuu]]<ref>{{cytuj pismo|autor=Ljunggren B, Bruyn G, Käbin I, Buchfelder M|url=http://journals.lww.com/neurosurgery-quarterly/Abstract/1998/12000/Ludvig_Puusepp_Founder_of_Estonian_Neurosurgery.2.aspx|tytuł=Ludvig Puusepp-Founder of Estonian Neurosurgery and Harvey Cushing's Eastern Hemisphere Counterpart|czasopismo=Neurosurgery Quarterly|wolumin=8|wydanie=4|rok=1998|strony=261–270}}</ref>.


==Uznanie==
==Uznanie==
Linia 127: Linia 127:
==Bibliografia==
==Bibliografia==
* {{Cytuj pismo | autor=Lichterman B | tytuł=Emergence and early development of Russian neurosurgery (1890s-1930s) | rok=2007 | czasopismo= Journal of the History of the Neurosciences | doi=10.1080/09647040600700245 | wydanie=1-2 | wolumin=16 | pmid= 17365558 | strony=123-37}}
* {{Cytuj pismo | autor=Lichterman B | tytuł=Emergence and early development of Russian neurosurgery (1890s-1930s) | rok=2007 | czasopismo= Journal of the History of the Neurosciences | doi=10.1080/09647040600700245 | wydanie=1-2 | wolumin=16 | pmid= 17365558 | strony=123-37}}
* Roots and Routes of Russian Neurosurgery (from Surgical Neurology towards Neurological Surgery). Journal of the History of the Neurosciences 7 (2), ss. 125–135 (1998) {{doi|10.1076/jhin.7.2.125.1872 }}
* {{cytuj książkę|inni=Hrsg. von [[Isidor Fischer]]|tytuł=Biographisches Lexikon der hervorragenden Ärzte der letzten fünfzig Jahre, Bd. 2|miejsce=München-Berlin|wydawca=Urban & Schwarzenberg|rok=1962|strony=1258}}
* {{cytuj książkę|inni=Hrsg. von [[Isidor Fischer]]|tytuł=Biographisches Lexikon der hervorragenden Ärzte der letzten fünfzig Jahre, Bd. 2|miejsce=München-Berlin|wydawca=Urban & Schwarzenberg|rok=1962|strony=1258}}
* [http://personen.digitale-sammlungen.de/baltlex/Blatt_bsb00000352,00498.html?prozent= Puusep, (Puusepp) Ludwig] W: [[Izidor Brennsohn|Brennsohn I]]: ''Die Aerzte Estlands vom Beginn der historischen Zeit bis zur Gegenwart ein biographisches Lexikon ; nebst einer historischen Einleitung über das Medizinalwesen Estlands''. Riga, 1922 ss. 497–499
* [http://personen.digitale-sammlungen.de/baltlex/Blatt_bsb00000352,00498.html?prozent= Puusep, (Puusepp) Ludwig] W: [[Izidor Brennsohn|Brennsohn I]]: ''Die Aerzte Estlands vom Beginn der historischen Zeit bis zur Gegenwart ein biographisches Lexikon ; nebst einer historischen Einleitung über das Medizinalwesen Estlands''. Riga, 1922 ss. 497–499
* [http://journals.lww.com/neurosurgery-quarterly/Abstract/1998/12000/Ludvig_Puusepp_Founder_of_Estonian_Neurosurgery.2.aspx Ludvig Puusepp-Founder of Estonian Neurosurgery and Harvey Cushing's Eastern Hemisphere Counterpart]. Neurosurgery Quarterly 8, 4 (1998)
* [http://journals.lww.com/neurosurgery-quarterly/Abstract/1998/09000/Ludvig_Puusepp_and_the_Birth_of_Neurosurgery_in.7.aspx Ludvig Puusepp and the Birth of Neurosurgery in Russia]. Neurosurgery Quarterly 8, 3 (1998)
* [http://journals.lww.com/neurosurgery-quarterly/Abstract/1998/09000/Ludvig_Puusepp_and_the_Birth_of_Neurosurgery_in.7.aspx Ludvig Puusepp and the Birth of Neurosurgery in Russia]. Neurosurgery Quarterly 8, 3 (1998)
* Skoromets AA, Akimenko MA. The History of Neurology in St. Petersburg. Journal of the History of the Neurosciences 16 (1-2), ss. 90-99 (2007) {{doi|10.1080/09647040500539644 }}
* Skoromets AA, Akimenko MA. The History of Neurology in St. Petersburg. Journal of the History of the Neurosciences 16 (1-2), ss. 90-99 (2007) {{doi|10.1080/09647040500539644 }}

Wersja z 00:26, 27 maj 2010

Ludvig Puusepp

Ludvig Puusepp (Ludwig Martynowicz Pussep, ros. Людвиг Мартынович Пуссеп, ur. 21 listopada [3 grudnia ss] 1875 w Kijowie, zm. 19 października 1942 w Tartu) – estoński lekarz neurochirurg.

Życiorys

Urodził się w 1875 roku w Kijowie jako syn szewca Martina Puusepa i Victorii-Stephanii z domu Goebel. Ojciec pochodził z Rakvere w Estonii, w Sankt Petersburgu poznał żonę, która miała korzenie czeskie i polskie. Ludwig Puusep w domu mówił po niemiecku, w szkole po rosyjsku; dopiero po 40. roku życia nauczył się estońskiego.

Od 1894 studiował na Cesarskiej Wojskowej Akademii Medycznej w Sankt Petersburgu i został jej absolwentem w 1899 roku. Jego nauczycielem neurologii był Władimir Biechtieriew, który poznał talent Puusepa i wybrał go na swojego asystenta. Już w 1899 wykonał swoją pierwszą operację neurochirurgiczną. W 1900 roku odbył podróż po Europie, zwiedzając kliniki w Berlinie, Hamburgu, Kopenhadze, Londynie, Wiedniu i Paryżu. Uczestniczył w pokazach i demonstracjach Dejerine'a i Raymonda.

W 1902 roku przedstawił dysertację doktorską poświęconą lokalizacji ośrodka zawiadującego erekcją i ejakulacją u psów. Następnie został wykładowcą w Żeńskim Instytucie Medycznym w Sankt Petersburgu. W latach 1904-05 uczestniczył w wojnie rosyjsko-japońskiej i został ranny podczas walk o Mukden. Po powrocie został mianowany w 1907 Privatdozentem w Cesarskiej Wojskowej Akademii Medycznej, a od 1910 był profesorem w Instytucie Chirurgii Neurologicznej. W 1909 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie zwiedził kliniki w Nowym Jorku, Bostonie, Filadelfii i Waszyngtonie. W 1913 roku na XII Kongresie Rosyjskich Chirurgów przedstawił wyniki przeprowadzonych przez siebie 24 operacji guzów mózgu; w jedenastu przypadkach udało się usunąć guza, w sześciu przypadkach z pomyślnym wynikiem[1]. Podczas I wojny światowej służył jako lekarz wojskowy, ale został ranny w nogę i zwolniony ze służby. Po wybuchu rewolucji październikowej jego życie było zagrożone. W grudniu 1920 wyemigrował do Estonii, 6 grudnia otrzymał estońskie obywatelstwo i zmienił nazwisko na Puusepp. Został też mianowany oficerem estońskiej armii w randze generała.

30 kwietnia 1921 wykonał pierwszą w Estonii operację neurochirurgiczną, usunięcie guza prawego kąta mostowo-móżdżkowego. Kierował katedrą neurologii i neurochirurgii Uniwersytetu w Tartu.

Od 1940 roku jego zdrowie uległo pogorszeniu. W ostatnich miesiącach życia był świadkiem nazistowskiej okupacji Tartu. Większa część kliniki została przeznaczona na lazaret. Jeden z jego asystentów, Schmul Zlaff (1903–1941), został zamordowany przez Sonderkommando. Puusepp zmarł na raka żołądka 19 października 1942. Pochowany jest na cmentarzu Raadi.

W 1906 ożenił się z Marią Kotšubeiga, po jej śmierci w 1929 ożenił się powtórnie, z Marią Küppariga. Z drugiego małżeństwa urodziła się w 1932 jego jedyna córka, Liivia, która w przyszłości została neurochirurgiem.

W 1922 był jednym z członków założycieli Estońskiego Towarzystwa Neurologicznego (Eesti Neuroloogide Selts), którego został potem przewodniczącym. Był członkiem korespondentem Academia das Ciências de Lisboa. W 1922 został profesorem honoris causa Uniwersytetu w Padwie, w 1930 – Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie[2]. W 1938 został członkiem Estońskiej Akademii Nauk. W 1940 roku, po przyłączeniu Estonii do ZSRR, władze radzieckie przyznały mu tytuł Zasłużonego Naukowca ZSRR.

Archiwum Puuseppa jest przechowywane w bibliotece Uniwersytetu w Tartu[3].

Dorobek naukowy

Strona tytułowa 9. rocznika "Folia Neuropathologica Estoniana"

Puusepp był jednym z pionierów neurochirurgii w Rosji, w Estonii, a także na świecie. Uważany jest też za pioniera psychochirurgii – w latach 1906–1910 wykonał cięcia leukotomijne włókien kojarzeniowych w korze czołowej u pacjentów z psychozą maniakalno-depresyjną i psychicznymi ekwiwalentami padaczki[4].

Opisał odruch piramidowy, znany dziś jako odruch małego palca albo odruch Puuseppa. W 1931 wprowadził do medycyny termin arachnoiditis ossificans[5][6].

W 1926 opisał operację jamistości rdzenia, znaną jako operacja Puuseppa lub operacja Elsberga-Puuseppa. Polega ona na laminektomii C7-Th1 i mielotomii podłużnej na tylnej powierzchni rdzenia z otwarciem jamy.

W 1929 wydał monografię poświęconą guzom mózgu, Die Tumoren des Gehirns[7]. W tym samym roku opisał wprowadzoną przez siebie modyfikację wentrykulografii. W 1931 ukazał się pierwszy tom monografii Die Neuropathologie chirurgische, liczący 1400 stron. Całość pozostała nieukończona z powodu wybuchu II wojny i choroby autora.

W 1923 założył czasopismo "Folia Neuropathologica Estoniana", wydawane do 1939. Na jego łamach ukazała się większość jego prac, ale także prace Marburga, Freemana, Biechtieriewa, Polenowa, Rossolimo, Dandy'ego, Walkera, Bogaerta, Mingazziniego, Marinescu, Guillain i Alajouanine. Był też jednym z założycieli czasopisma "Eesti Arst". Utrzymywał kontakty z kolegami ze Związku Radzieckiego, m.in. z Pawłowem, Biechtieriewem, Polenowem i Burdenką.

Do Tartu przyjeżdżali zainteresowani neurochirurgią lekarze z wielu krajów, m.in. Związku Radzieckiego, Czech, Jugosławii, Polski, Hiszpanii, Palestyny. Uczniami Puuseppa byli m.in. Johannes Riives, Aadu Lüüs, Valter Lindeberg, Ernst Veinberg, Karl Schlossmann, Voldemar Üprus, Karl Willemi, Selma Brunnow, z Polski Jerzy Borysowicz, z Hiszpanii Adolfo Ley Gracia.

Wspomnienia o Puuseppie

Pamiętany jest jako doskonały operator i nauczyciel. Zawsze wyrażał myśli w jasny sposób. W wolnych chwilach grał w tenisa, szachy i brydża lub zajmował się pracą w ogrodzie. Lubił zmiany, chętnie podróżował. Prowadził obfitą korespondencję, w jego archiwum znajdują się tysiące listów od ponad 750 osób, m.in. Olivecrony, Christiansena, Moniza, Vincenta, Sicarda, Foerstera, Toennisa, Cushinga, Penfielda, Adsona, Walkera, Spillera, Baileya. Miał demokratyczne przekonania. Wakacje letnie spędzał z rodziną nad morzem w Narva-Jõesuu[8].

Uznanie

17 września 1982 roku odsłonięto w Tartu pomnik Puuseppa dłuta Endela Taniloo[9]. W Tartu jest też ulica jego imienia, znajduje się przy niej Klinika Neurologiczna (TÜ Kliinikum Närvikliinik).

Wybrane prace

  • О мозговых центрах, управляющих эрекцией полового члена и семяотделением. S.-Peterburg, 1902 180 ss., 3 pl., 4 diag.
  • Кровообращение в головном мозгу во время совокупления. Обозрение Психиатрии 10 (1902)
  • Экспериментальное психологическое исследование умственной работы школьников-онанистов по сравнению с нормальными. Юбилейный сборник Трудов по психиатрии и невропатологии, посвящённый В.М. Бехтереву. Том второй. Спб, 1903
  • Perevozochnîya sredstva dlya ranenîkh i bolnîkh v minuvshuyu Russko-Yaponskuyu voynu. Russk. Vrach. S.-Peterb. 5, ss. 870-876 (1906)
  • Vliyaniye tabachnavo dîma i nikotina na mozgovoye krovoobrashtsheniye. Obozr. psichiat., nevrol. 11, ss. 123; 241 (1906)
  • Vpechatl eniya vracha na peredov kh pozitsiyakh v minuvshuyu russkoyaponskuyu voynu. Russk. Vrach. S.-Peterb. v, 1479-1483 (1906)
  • Ognestr elnîye yaponskiye snaryadî i puli v minuvshuyu russko-yaponskuyu vo nu s khirurgichesko tochki zr eniya. Russk. Vrach 6, ss. 85-88 (1907)
  • Из воспоминаний врача об отступлении от Мукдена: Этюд. - В кн.: Пуссеп Л. М. Из наблюдений и впечатлений в русско - японскую войну 1904 - 1905 г. Спб., 1907, с. 49 - 54.
  • Nervno-sosudistîy ostrîy otyok kozhi. V. S. Ettinger, S.-Peterburg 1907 23 ss.
  • Ueber die Behandlung von Neuralgien mittels Einspritzungen von Alkohol in den Nervenstamm. Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten 48 (2), ss. 691-720 (1911) Szablon:Doi
  • Drei Fälle von Totalexstirpation des Ganglion Gasseri bei besonderer Kopflage (überhängendem Kopf). Deutsche Zeitschrift für Chirurgie 118 (1-2), ss. 157-171 Szablon:Doi
  • Resektion des Ganglion Gasseri wegen Neuralgie des N. trigeminus unter Beleuchtung der Wundhöhle. Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 8 (1), ss. 81-84 (1912) Szablon:Doi
  • Успехи хирургии нервной системы за 10 лет. Обозрение психиатрии 2 (1913)
  • Радикальное и паллиативное оперативное вмешательство при опухолях головного мозга на основании собственных 24 случаев. W: Отчет 12-го съезда хирургов. - 1913. - С. 85.
  • Die operative Entfernung einer Zyste der Glandula pinealis. Neurol Zentralbl 33, ss. 560-563 (1914)
  • 1линичeс0ий отчeт Пeтроградс0ого воeнного мeстного пазарeта имeни Н.И.Пирогова за 6 мeсяцeв eго дeятeльности (c 6 фeвраля по 6 августа 1915 г.) (1915)
  • Основы хирургической невропатологии в 4-х частях. Петроград 1917
  • Т. 1: Периферическая нервная система. 225 ss.
  • 1 симптоматологии, диагности0e и опeративномy лeчeнию опухолeй мосто-мозжeч0ового угла. B 0н.: Юбuлeuныu сборнu0 в чecmb XXV-лemuя врачeбно-научноuбeяmeльносmu npoфeссора И.И.Грekова. Petersburg, Gosizdat, ss. 354-374 (1921)
  • Sur un nouveau réflexe du petit orteit. Presse Med 31, s. 1003 (1921)
  • Sur la transplantation des racines de la moelle epineiere chez des paralysies laches. Eesti Arst 10, ss. 442-443 (1922)
  • Encephalitis epidemica (lethargica). Eesti Arst 1, ss. 19-28 i 2, ss. 94-101 (1922)
  • Der Blutkreislauf im Gehirn beim Koitus. Dorpat, 1922?
  • O спеціальном образованіи военных врачей. Eesti Arst 10, ss. 454–457 (1922)
  • Die Chirurgische Behandlung der Epilepsie. Nach zwanzigjährigen eigenen Beobachtungen. Klinische Wochenschrift 1 (43), ss. 2142-2145 (1922) Szablon:Doi
  • Ein operativer Eingriff bei Myelitis e compressione, hervorgerufen durch knöeherne Ablagerungen in der Arachnoidea des Rückenmarks. Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 74 (1), ss. 415-419 (1922) Szablon:Doi
  • Akute aufsteigende Myelitis als Komplikation der Influenza. Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 87 (4/5) (1923)
  • Die Geschwülste der Regio sellae turcicae und ihre operative Behandlung nach der neuen Frontoorbital-Methode. Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 87 (1), ss. 388-427 (1923) Szablon:Doi
  • De la symptomatologie et du traitement opératoire des affections inflammatoires de la queue de cheval (d'après des observations personnelles). Arch. fr. belg. chir. 26, ss. 848-63 (1923)
  • Traumatische Kriegsneurose. Folia Neuropathologica Estoniana 1, ss. 11-65 (1923)
  • Puusepp L, Levin. Zur Frage der Störungen des Schluckens von apraktischem Charakter (Aphagopraxie). Folia Neuropathologica Estoniana 1, ss. 211-20 (1923)
  • Puusep L, Levin. Zur Frage der Störungen des Schluckens von apraktischem Charakter (Aphagopraxie). Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 87, ss. 441-50 (1923) Szablon:Doi
  • Die Geschwülste der Regio sellae turcicae und ihre operative Behandlung nach der neuen Frontoorbital-Methode. Folia Neuropathologica Estoniana 1, ss. 158-197 (1923)
  • Tumeur du III. ventricule avec dystrophie adiposo-génitale. Folia Neuropathologica Estoniana 1, ss. 5-10 (1923)
  • Akute aufsteigende Myelitis als Komplikation der Influenza. Folia Neuropathologica Estoniana 1, ss. 147-57 (1923)
  • Contribution aux recherches sur la localisation de l'Aphasie visuelle. La presse médicale 50 (1923)
  • Die Innervation der Prostata (experimentelle Untersuchung). Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 87 (1), ss. 428-440 (1923) Szablon:Doi
  • Studien über das Subcommissuralorgan; das Subcommissuralorgan beim Menschen. Folia Neuropathologica Estoniana 2, ss. 13-21, 3 pl. (1924)
  • Die Symptomatologie, die Diagnostik und die operative Behandlung der Tumoren des Corpus Striatum. Folia Neuropathologica Estoniana 2, ss. 149-70 (1924)
  • La question de la localisation du signe du petit orteil par les cas de tumeurs du corps strid. Revue Neurologique 41, ss. 812-813 (1924)
  • Symptomatologie et traitement chirurgical des lésions de la moelle épinière (1926)
  • Puusepp L, Brunnow S. Beitrag zur Kenntnis der neuralen Form der progressiven Muskelatrophie. Folia Neuropathologica Estoniana 5, ss. 99-115 (1926)
  • Encephalitis epidemica mit Tumor-Symptomen (Pseudotumor encephaliticus). Folia Neuropathologica Estoniana 6, ss. 49-56 (1926)
  • Pseudo-Tumoren des Gehirns. Folia Neuropathologica Estoniana 6, ss. 31-48 (1926)
  • Die Operationstechnik der Hirntumoren (nach eigenen Erfahrungen). Folia Neuropathologica Estoniana 6, ss. 127-49 (1926)
  • Puusepp L, Lüüs A, Brunnow S. Zur Symptomatologie und operativen Behandlung der Encephalocystomeningocele und Cystomeningocele. Folia Neuropathologica Estoniana 5, ss. 144-51 (1926)
  • Tumoren der Parietallappen. Folia Neuropathologica Estoniana 7, ss. 73-109 (1927)
  • Tumoren der Occipitallappen. Folia Neuropathologica Estoniana 7, ss. 150-77 (1927)
  • Tumoren der Schläfenlappen. Folia Neuropathologica Estoniana 7, ss. 113-37 (1927)
  • Tumoren der Zentralwindungen. Folia Neuropathologica Estoniana 7, ss. 15-72 (1927)
  • Zur Frage der Alkoholikerbehandlung. W: Bericht XVIII Internat. Kongr. Alkoholismus. Tartu, 1927 ss. 390-397
  • Die Tumoren des Vermis cerebelli. Folia Neuropathologica Estoniana 8, ss, ss. 128-59 (1928)
  • [In memory od Vladimir Bekhterev]. Eesti Arst 7, s. 1 (1928)
  • Eine neue Methode der Ventrikulographie. Folia Neuropathologica Estoniana 9, ss. 183-6 (1929)
  • Die Tumoren der Kleinbirnhemisphären. Folia Neuropathologica Estoniana 9, ss. 1-43 (1929)
  • Die Tumoren des Gehirns; ihre Symptomatologie, Diagnostik und operative Behandlung auf Grund eigener Beobachtungen. Tartu, 1929
  • Die Tumoren der Medulla oblongata. Folia Neuropathologica Estoniana 9, ss. 156-68 (1929)
  • Eine neue Methode der Ventrikulographie. Folia Neuropathologica Estoniana 9, ss. 183-6 (1929)
  • Die Kleinhirn-Brückenwinkel-Tumoren. Folia Neuropathologica Estoniana 9, ss. 51-146, 4 pl. (1929)
  • Case of a III ventricle bottom tumour with relaxation of tonus, amyotrophy and a general quick emaciation. W: Księga Pamiątkowa Edwarda Flatau. Gebethner i Wolff, Warszawa 1929 ss. 191-198
  • Puusepp L, Riwes J, Perk J. Haematomyelitis tubularis w przebiegu ostrego zapalenia wstępującego rdzenia kręgowego. Polska Gazeta lekarska 9 (44-45), ss. 845-848 (1930)
  • Experimentelle Daten zur Frage über den Einfluss von Hirnextrakten auf den intracraniellen Blutkreislauf. Folia Neuropathologica Estoniana 10, ss. 106-28 (1931)
  • Symptoms and treatment of tumors of the parietal region. Rev. neur. psychiat. 28, ss. 534-40 (1931)
  • Surgical Intervention in Four Cases of Myelitis Compression Caused By Osseous Deposits in the Arachnoidea of the Spinal Cord (Arachnoiditis Ossificans). Journal of Nervous and Mental Disease 73 (1), ss. 1-19 (1931)
  • Los tumores del cerebro : Su sintomatologia, diagnóstico y tratamiento operatorio. Barcelona : Salvat Editores, 1931, 661 ss.
  • Chirurgische Neuropathologie. Bd. 1, Die peripherischen Nerven. Tartu (Dorpt): Krüger, 1932
  • Kompression der Cauda equina durch das verdickte Ligamentum flavum; Tumorsymptome, Operation, Heilung. Folia Neuropathologica Estoniana 12, ss. 38-48 (1932)
  • Résultats éloignés du traitement chirurgical de l'épilepsie. Rev. neur. 39: pt 2, 1385 (1932)
  • Über die Entwicklung der chirurgischen Neuropathologie während der letzten 10 Jahre, nach den Daten der Nervenklinik der Universität Tartu-Dorpat. Folia Neuropathologica Estoniana 12 (1932)
  • Über die Entwicklung der chirurgischen Neuropathologie während der letzten 10 Jahre, nach den Daten der Nervenklinik der Universität Tartu-Dorpat. [Tartu], [1932]
  • Puusepp L, Rives I. Traitement opératoire de la maladie de Ménière. W: Marinesco Festschr., Bucar., 1933, ss. 563-72 (1933)
  • Zur Klinik und Therapie der Hirnabszesse Folia Neuropathologica Estoniana 13, ss. 66-166 (1933)
  • Chirurgische Neuropathologie. Bd. 2, Das Rückenmark. Tartu (Dorpat): Krüger, 1933
  • Ueber Hirnmeningiome in Einzeldarstellungen; Symptomatologie, Diagnostik und operative Behandlung auf Grund eigener Beobachtungen. Folia Neuropathologica Estoniana 14, ss. 1-92 (1934)
  • La symptomatologie des calcifications des cartilages intervertébraux (spondylo-chondritis ossificans). W: Comptes Rendus: Congrès des médecins aliénistes et neurologistes de France et des pays de langue française. XXXIXe session (Bruxelles, 22-28 juillet 1935). ss. 529-39
  • Über Hirnmeningiome in Einzeldarstellungen : (Symptomatologie, Diagnostik und operative Behandlung auf Grund eigener Beobachtungen). Tartu: J. Mällo, 1935
  • Alcune considerazioni sugli interventi chirurgici nelle mallattie mentali. Giornale Accademia Medica Torino 100, ss. 3-16 (1937)
  • Tentativi di terapia chirurgica dell'epilessia essenziale. La Riforma Medica 54, ss. 411-4 (1938)
  • Zur Frage der Varices spinales und ihrer operativen Therapie. Zentralblatt für Neurochirurgie 3 (3), ss. 158-169, 2 Abb. (1938)
  • Chirurgische Neuropathologie. Bd. 3. T. 1, Das Gehirn. Tartu: Krüger, 1939
  • Die Entwicklungsanomalien und Erkrankungen des Septum pellucidum. Zentralblatt für Neurochirurgie 7, ss. 145–160 (1942)
  1. BL Lichterman. Roots and routes of Russian neurosurgery (from surgical neurology towards neurological surgery). „J Hist Neurosci”. 7 (2), s. 125-35, 1998. DOI: 10.1076/jhin.7.2.125.1872. PMID: 11620525. 
  2. Biblioteka Uniwersytecka UMK. Dokumenty Życia Społecznego. [dostęp 2010-05-26].
  3. ESTER Tartu /. [dostęp 2010-05-26].
  4. BL Lichterman. On the history of psychosurgery in Russia. „Acta Neurochirurgica”. 125 (1-4), s. 1-4, 1993. DOI: 10.1007/BF01401819. PMID: 8122532. 
  5. Puusepp L. Surgical Intervention in Four Cases of Myelitis Compression Caused By Osseous Deposits in the Arachnoidea of the Spinal Cord (Arachnoiditis Ossificans). „Journal of Nervous and Mental Disease”. 73 (1), s. 1-19, 1931. 
  6. THE ADHESIVE ARACHNOIDITIS SYNDROME PDF
  7. Puusepp L: Die Tumoren des Gehirns; ihre Symptomatologie, Diagnostik und operative Behandlung auf Grund eigener Beobachtungen. Tartu: 1929.
  8. Ljunggren B, Bruyn G, Käbin I, Buchfelder M. Ludvig Puusepp-Founder of Estonian Neurosurgery and Harvey Cushing's Eastern Hemisphere Counterpart. „Neurosurgery Quarterly”. 8 (4), s. 261–270, 1998. 
  9. Tere tulemast Tartusse!. [dostęp 2010-05-22].

Bibliografia

  • Lichterman B. Emergence and early development of Russian neurosurgery (1890s-1930s). „Journal of the History of the Neurosciences”. 16 (1-2), s. 123-37, 2007. DOI: 10.1080/09647040600700245. PMID: 17365558. 
  • Biographisches Lexikon der hervorragenden Ärzte der letzten fünfzig Jahre, Bd. 2. Hrsg. von Isidor Fischer. München-Berlin: Urban & Schwarzenberg, 1962, s. 1258.
  • Puusep, (Puusepp) Ludwig W: Brennsohn I: Die Aerzte Estlands vom Beginn der historischen Zeit bis zur Gegenwart ein biographisches Lexikon ; nebst einer historischen Einleitung über das Medizinalwesen Estlands. Riga, 1922 ss. 497–499
  • Ludvig Puusepp and the Birth of Neurosurgery in Russia. Neurosurgery Quarterly 8, 3 (1998)
  • Skoromets AA, Akimenko MA. The History of Neurology in St. Petersburg. Journal of the History of the Neurosciences 16 (1-2), ss. 90-99 (2007) Szablon:Doi