Przejdź do zawartości

Mysikrólik płomienny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
następna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
nowy mysikrólik
(Brak różnic)

Wersja z 15:07, 6 paź 2016

Mysikrólik płomienny
Regulus goodfellowi[1]
Ogilvie-Grant, 1906
Ilustracja
Ilustracja G.E Lodge'a z 1906 roku opublikowana w czasopiśmie The Ibis
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

mysikróliki

Rodzaj

Regulus

Gatunek

mysikrólik płomienny

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Mysikrólik płomienny[3] (Regulus goodfellowi) – gatunek ptaka z rodziny mysikrólików (Regulidae). Ptak ten występuje endemicznie na Tajwanie, nie jest zagrożony wyginięciem.

Zasięg występowania

Mysikrólik płomienny występuje endemicznie na terenie Tajwanu[4][5][2].

Taksonomia

Gatuenk ten po raz pierwszy opisał w 1906 roku brytyjski ornitolog Ogilvie-Grant na łamach Bulletin of the British Ornithologists’ Club[6]. Jako miejsce typowe Ogilvie-Grant wskazał Mount Morrison[a], w centralnej Formozie[b] na wysokości 9,000-10,000 stóp[6]. Holotyp (którym by dorosły samiec o numerze katalogowym 1907.12.12.20, przechowywany w Muzeum Brytyjskim)[7] został odłowiony przez brytyjskiego przyrodnika Waltera Goodfellowa[6].

Pokrewieństwo niepewne[8]. Często traktowany jest jako bliski krewny zniczka zwyczajnego (R. ignicapilla) ze względu na podobieństwa w strukturze upierzenia głowy i ogólnego koloru ciała[4]. Czynniki zoogeograficzne sugerują jednak, że gatunek ten oraz mysikrólik zwyczajny (R. regulus) mogą pochodzić od wspólnego przodka który przypuszczalnie pochodził z środkowej Azji; zarówno badania mitochondrialnego DNA jak również i śpiew wspierają tezę o ścisłym związku z R. regulus[9]. Takson monotypowy[5].

Etymologia

Nazwa rodzajowa: epitet gatunkowy Motacilla regulus Linnaeus, 1758 (łacińskie regulus – książę, królewiątko, od zdrobnienia rex, regis – król, od regere – rządzić)[10]. Epitet gatunkowy honoruje Walter Goodfellowa (1866-1953), brytyjskiego podróżnika, ornitologa, kolekcjonera z Kolumbii, Ekwadoru, Nowej Gwinei, Filipin i Tajwanu[10].

Morfologia

Długość ciała do 9 cm; masa ciała do 7 g[4]. Najbardziej kolorowy gatunek z rodziny mysikrólików. Samiec ma środkowy pasek ciemieniowy intensywnie pomarańczowy, boczny pasek ciemieniowy jest koloru czarnego; brew i policzek białe kontrastują z czarnymi piórami wokół oka. Podbródek biały kontrastujący z szerokim, czarnym paskiem policzkowym; upierzenie górnych części ciała intensywnie żółto-zielone, kuper jasnożółty, barkówki białe, żółte krawędzie na lotkach I rzędu, białawe brzegi lotek III rzędu. Piersi ziemisto szare, spód ciała szarawo-biały, podbrzusze jasnożółte. Tęczówki brązowe, cienki jak igła dziób koloru czarnego, nogi ciemnoszare. U samicy środkowy pasek ciemieniowy czysto żółty, a nie pomarańczowy jak u samca[4]. Młode ptaki nie zostały opisane[4].

Ekologia

Głos

Pieśń terytorialna to piskliwa seria „seeh”[c] o stałej częstotliwości i przypomina szybko powtarzane wołanie; pieśni jest prościej skonstruowana niż u jakiegokolwiek innego pokrewnego gatunku, najwyraźniej brakuje końcowej części repertuaru jak u mysikrólika złotogłowego (R. satrapa) i mysikrólika zwyczajnego i nie występuje z taką częstotliwością jak piosenki zniczka zwyczajnego[4]. Badaniom zostało poddanych tylko kilka nagrań mysikrólika płomiennego[4]. Porozumiewa się również spokojnym „seeeh”, podobnym do jak u innych mysikrólików[4].

Siedlisko i pokarm

Ptak osiadły, preferujący lasy iglaste, zdominowane przez jodły z gatunku Abies kawakamii, choiny z gatunku Tsuga formosana i świerki z gatunkui Picea morrisonicola; występuje również w borach mieszano-liściastych[4]. Ogranicza się do środkowego i górnego pasa górskiego w środkowym Tajwanie, występując do wysokości 3700 m n.p.m.[4]. Poza sezonem lęgowym obserwowany również wśród roślinności na niższych wysokościach[4].

Skład diety jest słabo zbadany[4]. Jest gatunkiem owadożernym, zapewne z podobnym spektrum ofiar jaki występuje u jego krewniaków; podczas zimy zjada również nasiona jodły i jałowca (Juniperus)[4]. Często dołącza do stad innych gatunków (np. sosnówka tajwańska (Periparus ater ptilosus))[11] żerujących poza sezonem lęgowym[4].

Lęgi

Nie ma żadnych informacji na temat sezonu lęgowego[4].

Status i ochrona

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (ang. Least Concern – najmniejszej troski[2]. Populację szacuje się na 10,000-100,000 par lęgowych[12]. Mysikrólik płomienny jest gatunkiem o ograniczonym zasięgu: obecny tylko w Tajwanie[4]. Górskie lasy w których występuje są w dużej części chronionej jako rezerwaty[4]. Populacja wydaje się być stabilna ze względu na brak dowodów na spadek lub istotne zagrożenie[13].

  1. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie a
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie b
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie c
    BŁĄD PRZYPISÓW
Błąd w przypisach: Znacznik <ref> o nazwie „uwagi”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
BŁĄD PRZYPISÓW
  1. ↑ Regulus goodfellowi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ a b c d Regulus goodfellowi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2016-1 (ang.).
  3. ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Regulidae Vigors, 1825 - mysikróliki - Goldcrests or kinglets (wersja: 2016-09-17). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2016-10-06].
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q J. Martens, M. Päckert: Flamecrest (Regulus goodfellowi). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2016. [dostęp 2016-10-06]. (ang.).
  5. ↑ a b F. Gill, D. Donsker: Dapple-throats, sugarbirds, fairy-bluebirds, kinglets, hyliotas, wrens & gnatcatchers. IOC World Bird List: Version 6.1. [dostęp 2016-03-30]. (ang.).
  6. ↑ a b c W.R. Ogilvie-Grant. (Descriptions of new species of birds which had been collected in the highlands of Central Formosa by Mr. Walter Goodfellow). „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 16, s. 122, 1906. (ang.). 
  7. ↑ C.J.O. Harrison, R.L.M. Warren: Type-specimens of birds in the British Museum (Natural History). Cz. 2: Passerines. London: Trustees of the Britis Museum (Natural History), 1971, s. 209. (ang.).
  8. ↑ M. Päckert, J. Martens, J. Kosuch, A.A. Nazarenko, M. Veith. Phylogenetic signal in the song of crests and kinglets (Aves: Regulus). „Evolution”. 57 (3), s. 616-629, 2003. DOI: 10.1554/0014-3820(2003)057[0616:PSITSO]2.0.CO;2. (ang.). 
  9. ↑ M. Päckert, J. Martens, L.L. Severinghaus. The Taiwan Firecrest (Regulus goodfellowi) belongs to the Goldcrest assemblage (Regulus regulus s. l.): evidence from mitochondrial DNA and the territorial song of the Regulidae. „Journal of Ornithology”. 150 (1), s. 205–220, 2009. DOI: 10.1007/s10336-008-0335-5. (ang.). 
  10. ↑ a b J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2016. [dostęp 2016-10-06]. (ang.).
  11. ↑ W.R. Ogilvie-Grant. Further Notes on the Birds of the Island of Formosa. „The Ibis”. Ninth Series. 6, s. 646, 1912. (ang.). 
  12. ↑ M. Brazil: Birds of East Asia: China, Taiwan, Korea, Japan, and Russia. London: Christopher Helm, 2009, s. 388. ISBN 978-0-7136-7040-0. (ang.).
  13. ↑ J. Ekstrom, S. Butchart: Flamecrest Regulus goodfellowi. BirdLife International. [dostęp 2016-10-06].
  14. ↑ Obecna nazwa Yu Shan.
  15. ↑ Formoza (port. Formosa) – dawna nazwa Tajwanu.
  16. ↑ Pisownia angielska.
{{Przypisy}} Nieprawidłowe pola: przypisy.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mysikrólik_płomienny&oldid=47085226”