Świerk kaukaski

Świerk kaukaski
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	nagonasienne
Klasa	iglaste
Rząd	sosnowce
Rodzina	sosnowate
Rodzaj	świerk
Gatunek	świerk kaukaski
	Nazwa systematyczna
	Picea orientalis (L.) Peterm.; Pflanzenreich 235 1844.
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Świerk kaukaski t. świerk wschodni (Picea orientalis) — gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Pochodzi z Kaukazu i z Azji Mniejszej. W Polsce uprawiany i lokalnie zadomowiony jako kenofit^[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Drzewo w ojczyźnie osiąga 35–40 (50) m wysokości i 2 m pierśnicy, podobne z pokroju do świerka pospolitego.
Liście: Igły ma bardzo krótkie (najkrótsze ze świerków), długości do 1 cm, ciemnozielone i błyszczące, grube, wałeczkowate, tępo zakończone, gęsto ułożone na górnej stronie, skierowane do przodu. Zakrywają pęd.
Pędy: Pędy jasne, błyszczące, bardzo cienkie, drobno owłosione.
Szyszki: Szyszki wąskie, wydłużone (6–9 cm), jasnobrązowe. Łuski nasienne zaokrąglone i całobrzegie.
Nasiona: Nasiona małe (do 4 mm), ciemne, ze skrzydełkiem dwukrotnie dłuższym od nasienia.

Ulistnienie
Szyszki
Kwiatostany męskie odmiany 'Aurea'

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Zdolność kiełkowania nasion tego gatunku wynosi 90%.

Rośnie w zachodniej części Kaukazu i w Azji Mniejszej, gdzie tworzy drzewostany lite bądź mieszane z jodłą kaukaską (Abies nordmanniana). W górach występuje od 1350 do 2100 m n.p.m.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Do Europy sprowadzony w 1837 r., stosowany przede wszystkim jako drzewo parkowe. Jest jednym z najbardziej cienioznośnych gatunków świerka. Dobrze znosi klimat w Polsce, gdzie rośnie wolno i dorasta do wysokości 28 m.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Pinales : Pinaceae, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-28] (ang.).
↑ M.J.M.M.J.M. Christenhusz M.J.M.M.J.M. i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
↑ Picea orientalis. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2017-08-20]. (ang.).
↑ Picea orientalis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ B. Tokarska-Guzik, Z. Dajdok, M. Zając, A. Zając, A. Urbisz, W. Danielewicz: Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. Warszawa: Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, 2012. ISBN 978-83-62940-34-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Otwarta Encyklopedia Leśna

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Pinales : Pinaceae, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-28] (ang.).

[christenhusz2011-3] M.J.M.M.J.M. Christenhusz M.J.M.M.J.M. i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).

[tpl-4] Picea orientalis. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2017-08-20]. (ang.).

[iucn-5] Picea orientalis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Obce2012-6] B. Tokarska-Guzik, Z. Dajdok, M. Zając, A. Zając, A. Urbisz, W. Danielewicz: Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. Warszawa: Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, 2012. ISBN 978-83-62940-34-9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]