Życica wielokwiatowa

Życica wielokwiatowa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	życica
Gatunek	życica wielokwiatowa
	Nazwa systematyczna
	Lolium multiflorum Lam.
Synonimy
	Lolium perenne L. var. multiflorum (Lam.) Parn.;
	Lolium perenne L. var. multiflorum (Lam.) Parn.;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Życica wielokwiatowa, rajgras włoski, kąkolnica (Lolium multiflorum) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Naturalne obszary jej występowania to północna Afryka, południowa Europa i południowo-zachodnia Azja. W Polsce jest gatunkiem introdukowanym, sprowadzona została w drugiej połowie XIX w. na Pojezierzu Pomorskim do uprawy, jako roślina łąkowa. Samorzutnie rozprzestrzeniła się w środowisku naturalnym. Jest rośliną w Polsce dość rzadką, nie wywiera większego wpływu na roślinność rodzimą^[3]. Status gatunku we florze Polski: kenofit.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Roślina gęstokępkowa. Przeważnie jest byliną, czasami rośliną jednoroczną lub dwuletnią. Nie wytwarza podczas kwitnienia pędów płonych.
Łodyga: Dorasta do wysokości 60–80 cm. Źdźbło koloru żywozielonego, w górnej części szorstkie.
Liście: Jasnozielone, bruzdkowane, na spodniej stronie błyszczące, o szorstkich pochwach. Młode liście są przeważnie zwinięte.
Kwiaty: Zebrane w kłosy złożone, składające się z 11–22 kwiatowych kłosków odstających od zagłębień głównej osi. Szczytowy kłosek ma 2 plewy, pozostałe 1 plewę. Plewy te są nie dłuższe niż 1/2 długości kłoska. Dolne plewki mają długość 7–8 mm, a ich ość do 15 mm. Kwitnie od czerwca do lipca.
Owoce: Ziarniak o długości ok. trzykrotnie większej od szerokości.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie na miedzach, łąkach, pastwiskach. W uprawach koniczyny jest chwastem.

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Tworzy mieszańce z życicą lnowa, ż. roczną, ż. sztywna, ż. trwałą oraz kostrzewą łąkową i k. trzcinowatą^[4].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Ceniony gatunek paszowy. Znajduje się w rejestrze roślin uprawnych Unii Europejskiej.^{[potrzebny przypis]}

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-01-02] (ang.).
↑ IOP PAN, Kraków. Gatunki obce w Polsce. [dostęp 2008-04-08].
↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-01-02] (ang.).

[3] IOP PAN, Kraków. Gatunki obce w Polsce. [dostęp 2008-04-08].

[4] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[1]

[2]

[3]

[4]