39 Batalion Łączności

39 Batalion Łączności
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1949
Rozformowanie	1957
	Tradycje
Rodowód	25 kompania łączności
	Organizacja
Numer	JW 3141
Dyslokacja	Międzyrzecz; Sulęcin
Rodzaj wojsk	Wojska łączności
Podległość	5 Saska Dywizja Piechoty

39 Batalion Łączności (39 bł) – pododdział łączności ludowego Wojska Polskiego.

Batalion sformowany został w 1949 na bazie 25 kompanii łączności^[2], w garnizonie Międzyrzecz, w składzie 5 Saskiej Dywizji Piechoty według etatu 2/89. Jesienią 1950 39 Batalion Łączności z Międzyrzecza przedyslokowano razem ze sztabem dywizji do Sulęcina do kompleksu koszarowego przy ul. Narutowicza^[a]. Rozformowany razem z dywizją.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

dowództwo
kompania dowodzenia (pluton telefoniczno-telegraficzny, pluton radiowy i drużyna ruchomych środków łączności)
kompania telefoniczno-kablowa (dwa plutony)
kompania szkolna
warsztaty i magazyn techniczny

Stan osobowy liczył 230 żołnierzy. Kompania miała być wyposażona w 11 radiostacji, 5 odbiorników i 4 aparaty telegraficzne (etat 2/89).

Dowódcy batalionu[edytuj | edytuj kod]

kpt. Stanisław Krajewski (był w 1956)^[3]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Dzisiaj (2010) mieszczą się tu widziały Starostwa Powiatowego i Urzędu Gminy w Sulęcinie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
↑ Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. s. 204.
↑ Nalepa 1992 ↓, s. 88.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Edward,Jan Nalepa: Pacyfikacja zbuntowanego miasta. Wojsko Polskie w czerwcu 1956 r. w Poznaniu w świetle dokumentów wojskowych. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992. ISBN 83-11-07959-5.
Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.

[3] Dzisiaj (2010) mieszczą się tu widziały Starostwa Powiatowego i Urzędu Gminy w Sulęcinie

[1] Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy

[2] Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. s. 204.

[CITEREFNalepa199288-4] Nalepa 1992 ↓, s. 88.

[1]

[2]

[a]

[3]

Brygady łączności	2 Brygada Łączności 15 Brygada Radioliniowo-Kablowa
Pułki łączności	1 pł 1 spł 2 zpł 2 pł WOW 5 pł pł MON
bataliony łączności	2 lbł 4 lbł 21 bł WOW 24 bł 28 bł 29 bł 39 bł 32 bł 34 bł 36 bł 39 bł 4 bł 41 bł 42 błs 44 bł 46 bł 48 bł 50 bł 51 bł 52 bł 53 bł 56 bł 58 bł 59 bł 63 bł 65 bł IOT 68 bł WOW 72 bł WOW 56 brdl-kabl

Rodowód	Związek Patriotów Polskich PSZ w ZSRR (1943–1944) Armia Ludowa
Instytucje centralne	Naczelne Dowództwo (1944) Sztab Główny ND Główny Sztab Formowania Szefostwo Mobilizacji i Uzupełnień Główny Zarząd Polityczno-Wychowawczy Główne Kwatermistrzostwo
Formacje	1 AWP 2 AWP piechota na froncie wsch. broń pancerna na froncie wsch. artyleria na froncie wsch. Wojska Ochrony Pogranicza Wojskowa Służba Wewnętrzna
Struktura organizacyjna	OdB 1 Korpusu PSZ w ZSRR OdB WP w 1949 OdB WP w okresie stalinizmu OdB WP na przełomie lat 50/60 XX w. WP w latach 80.
Działania wojsk	bitwa pod Lenino przyczółki pod Dęblinem i Puławami przyczółek warecko-magnuszewski przyczółki warszawskie Praga Warszawa przełamanie Wału Pomorskiego operacja pomorska bitwa o Kołobrzeg forsowanie Nysy operacja łużycka forsowanie Odry operacja berlińska GO Rzeszów akcja „Wisła” GO Wisła Poznański Czerwiec Operacja „Dunaj” Grudzień 1970 wzgórza Golan stan wojenny w Polsce
Stalinizm w wojsku	Główny Zarząd Informacji obława augustowska walka z partyzantką niepodległościową i antykomunistyczną proces Tatar-Utnik-Nowicki proces generałów Uroczysko Baran Wojskowy Korpus Górniczy Kwatera na Łączce
Szkolnictwo wojskowe	ASG WAP WAT WAM WSOWOP WSOWZ SOR TOSWLot COS WSW