Abu Jusuf Jakub (Marynidzi)
| Sułtan Maroka | |
| Okres |
od 1259 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce śmierci |
1286 |
Abu Jusuf Jakub ibn Abdulhak (arab. أبو يوسف يعقوب بن عبد الحق = Abū Yūsuf Yaʿqūb ibn ʿAbd al-Ḥaqq, zm. 1286 pod Algeciras) – sułtan Maroka z dynastii Marynidów, syn szejka Abdulhaka I.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Abu Jusuf Jakub wstąpił na tron po śmierci brata Abu Jahji Abu Bakra i krótkotrwałym panowaniu bratanka Umara. Już jednak wcześniej, za rządów brata, gdy rozpoczął się marynidzki podbój Maroka, Abu Jusuf Jakub był zarządcą w Fezie. Ogłosiwszy się sułtanem, zdołał oprzeć się opozycji krewnych i skupić w swoim ręku władzę nad krajem. Wraz z podbojem Marrakeszu w 1269 roku zadał ostateczny cios dynastii Almohadów, a w kolejnych latach panowania przywrócił Maroku rangę największej potęgi militarnej w Maghrebie. Z powodu wsparcia, jakiego udzielał marabutom, zyskał sobie również sławę wielce podobożnego władcy.
Abu Jusuf Jakub podjął cztery wyprawy wojenne do Andaluzji, żeby wesprzeć panujących w Grenadzie Nasrydów wobec ataków Kastylii. W 1275 roku pokonał wojska Kastylii w bitwie pod Éciją w wyniku której Nasrydzi uznali się za wasali Marynidów[1].
Zginął na ostatniej wyprawie podczas oblężenia Algeciras. Tron objął wówczas jego syn Abu Jakub Jusuf.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wielka Historia Świata - Późne średniowiecze. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Krzysztofa Baczkowskiego. T. 5. Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 672. ISBN 83-85719-89-X.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ulrich Haarmann: Geschichte der Arabischen Welt. C.H. Beck, München, 2004. ISBN 3-406-47486-1
- Arnold Hottinger: Die Mauren. Arabische Kultur in Spanien, Wilhelm Fink Verlag, München, 1995. ISBN 3-7705-3075-6