Ahmadjon Qurbonov

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ahmadjon Qurbonov
Ахмеджан Курбанов
major major
Data i miejsce urodzenia

10 października 1921
Szerkurgan, obwód samarkandzki

Data i miejsce śmierci

6 lutego 1945
powiat grudziądzki

Przebieg służby
Lata służby

1940–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

128 gwardyjski pułk piechoty 44 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty 65 Armii

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Suworowa III klasy (ZSRR) Order Kutuzowa III klasy (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy

Ahmadjon Qurbonov, Achmiedżan Kurbanow (ros. Ахмеджан Курбанов, ur. 10 października 1921 w miejscowości Szerkurgan obecnie w obwodzie samarkandzkim, zm. 6 lutego 1945 w powiecie grudziądzkim) – radziecki wojskowy, major, uhonorowany pośmiertnie tytułem Bohatera Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w uzbeckiej rodzinie chłopskiej. Uczył się w szkole pedagogicznej, później pracował jako nauczyciel, w 1938 przeniósł się do Jarosławia w celu podjęcia pracy w fabryce opon. W październiku 1940 został powołany do Armii Czerwonej i skierowany do szkoły piechoty w Tambowie, którą ukończył jesienią 1941, po czym skierowano go na kursy „Wystrieł”. Od 1942 należał do WKP(b), na początku 1943 jako dowódca batalionu piechoty 128 gwardyjskiego pułku piechoty 44 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty został skierowany na front wojny z Niemcami, w lutym został ranny, po wyleczeniu wrócił na front. Wyróżniał się odwagą, bohaterstwem, umiejętnościami wojskowym i talentem dowódczym. W 1944 walcząc w składzie 44 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty 65 Armii 1 Frontu Białoruskiego jako dowódca batalionu w stopniu majora brał udział w walkach nad Narwią na północ od Serocka, doprowadzając do uchwycenia przyczółka nad Narwią przy minimalnych stratach własnych, później na czele batalionu zaatakował okopy Niemców i odparł ich kontrataki, zadając im duże straty. Za umiejętne dowodzenie batalionem przy przełamywaniu niemieckiej obrony został przedstawiony do odznaczenia tytułem Bohatera Związku Radzieckiego. Zginął w walce w powiecie grudziądzkim. Został pochowany w zbiorowej mogile we wsi Szynych. Jego imieniem nazwano ulicę i stację kolejową w mieście Jomboy.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]