Aleksiej Chomicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksiej Chomicz
Алексей Хомич
Pełne imię i nazwisko

Aleksiej Pietrowicz Chomicz

Data i miejsce urodzenia

14 marca 1920
Moskwa

Data i miejsce śmierci

30 maja 1980
Moskwa

Wzrost

172 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
1935 KTPKO Moskwa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1936–1939 Miasokombinat Moskwa 33 (0)
1940 Piszczewik Moskwa 10 (0)
1944–1952 Dinamo Moskwa 154 (0)
1953–1956 Spartak Mińsk 65 (0)
W sumie: 262 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1945  ZSRR 1 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR) Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Aleksiej Pietrowicz Chomicz (ros. Алексей Петрович Хомич, ur. 14 marca 1920 w Moskwie, zm. 30 maja 1980 tamże) – radziecki piłkarz grający na pozycji bramkarza. Jednokrotny reprezentant Związku Radzieckiego. Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek drużyny młodzieżowej KTPKO Moskwa. Seniorską karierę rozpoczął w 1936, w drużynie przyzakładowej Moskiewskich Zakładów Mięsnych Miasokombinat Moskwa (1936–1939). Następnie, w 1940, przeniósł się do Piszczewiku Moskwa. Z początkiem 1942 został wcielony do wojska. W 1943 grał w drużynie garnizonu wojskowego, stacjonującej w Teheranie. 19 września 1944 zadebiutował w Dinamie Moskwa, podczas mistrzostw Moskwy, w meczu z Krylją Sowietow Moskwa, zakończonym wynikiem 0:1. W mistrzostwach ZSRR zadebiutował 20 maja 1945, w meczu ze Spartakiem Moskwa, który zakończył się remisem 1:1. W tym samym roku rozegrał jedyny mecz w kadrze.

Chomicz w listopadzie 1945 wziął udział w klubowym tournée po Wielkiej Brytanii, gdzie zaprezentował się ze świetnej strony i wykazał się instynktem bramkarskim, szybkością, odważnymi reakcjami oraz zwinnością. Tak dorobił się pseudonimu Tygrys[1]. Był również uczestnikiem wyjazdów do Szwecji i Norwegii w 1947, gdzie również zaprezentował swoje umiejętności. Chomicz miał bardzo dobry bilans bramkowy, średnio wpuszczał 0,66 bramek na mecz. Dla Dynama rozegrał sześć sezonów.

W latach 1953–1956 był zawodnikiem Spartaka Mińsk.

Styl gry[edytuj | edytuj kod]

Uważany za jednego z najlepszych bramkarzy w radzieckim futbolu, w drugiej połowie lat 40. Popularność poza ojczyzną zyskał po tournée Dinama do Wielkiej Brytanii. Mimo niskiego wzrostu (172 cm[2]), był odważny, zwinny, miał fenomenalne reakcje i zdolność do skoków. Posiadał dobrą technikę bramkarską oraz silne ręce, które pozwalały mu bezpiecznie i pewnie chwytać piłkę w dłonie. Umiejętność łapania piłki w efektownych rzutach, po których natychmiastowo wstawał, sprawiła, że bramkarz miał widowiskowy styl gry. Szczególnie dobrze spisywał się na linii bramkowej.

Skłonność do ciężkiej pracy, samokrytyki i ścisłe przestrzeganie reżimu sportowego, pozwoliły mu przez wiele lat osiągać wyniki na niezmiennie wysokim poziomie. Miał wielki wpływ na kształtowanie się stylu gry Lwa Jaszyna, z którym legendarny bramkarz początkowo nie mógł wygrać rywalizacji i przyuczał się gry[3].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Dinamo Moskwa

Życie po karierze[edytuj | edytuj kod]

W 1956 ukończył szkołę trenerską na GCOLIFK-ie. W latach 1969–1979 pracował jako fotograf sportowy dla tygodnika "Futboł"[4]. Był członkiem KPZR[5]. Pełnił służbę jako oficer dyżurny w jednym z wydziałów 9. dyrekcji KGB ZSRR odpowiedzialnych za ochronę najwyższych urzędników państwowych.

Zmarł 30 maja 1980, w wieku 60 lat. Został pochowany na Cmentarzu Chowańskim (terytorium centralne, kwatera nr 30)[6].

W kulturze[edytuj | edytuj kod]

W filmie Lew Jaszyn. Wratar mojej mieczty(inne języki), wcielił się w niego Aleksiej Krawczenko(inne języki)[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lindsay Herron, John Brown thrilled to represent Rangers at Dynamo Moscow 70th anniversary [online], dailyrecord.co.uk, 25 listopada 2015 [dostęp 2022-02-25] (ang.).
  2. Aleksiej Chomicz, Мой рост 172 сантиметра... [online], football99.ru [dostęp 2022-02-25] (ros.).
  3. Andriej Sidorczik, Простодушный Тигр. Слава и трагедия Алексея Хомича [online], aif.ru, 13 marca 2015 [dostęp 2022-02-25] (ros.).
  4. Konstantin Stołbowski, Футбол. «Он такой весь из себя… матерый. По характеру очень крепкий». 100 лет назад родился Тигр - легендарный Алексей Хомич [online], sportbox.ru, 14 marca 2020 [dostęp 2022-02-25] (ros.).
  5. Boris Walijew, Звездный тигр, воспитавший льва [online], sovsport.ru, 22 marca 2003 [dostęp 2022-02-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-31] (ros.).
  6. Могилы знаменитостей. Хомич Алексей Петрович (1920-1980) [online], m-necropol.ru, 4 września 2007 [dostęp 2022-02-25] (ros.).
  7. Gieorgij Sulgin, Алексей Кравченко: «Сидеть на однотипных ролях неинтересно» [online], kino-teatr.ru, 1 grudnia 2019 [dostęp 2022-02-25] (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]