Amajak Babajan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Amajak Babajan
Հմայակ Բաբայան
Ilustracja
Kartka pocztowa z wizerunkiem A. Babajana
generał major generał major
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1901
Kars, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 1945
Malchow, Niemcy

Przebieg służby
Lata służby

1917–1918, 1920–1945

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Armia DR Armenii
Armia Czerwona

Jednostki

390 Dywizja Strzelecka (1942–43)

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna armeńsko-turecka,
II wojna światowa:

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”

Amajak Babajan (orm. Հմայակ Բաբայան, ros. Амаяк Григорьевич Бабаян; ur. 2 sierpnia?/15 sierpnia 1901 w Karsie, zm. 21 kwietnia 1945 w Malchowie) – radziecki wojskowy narodowości ormiańskiej, generał major, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie chłopskiej. W 1916 skończył niepełną szkołę średnią, w 1917 wstąpił ochotniczo do rosyjskiej armii, w składzie której walczył przeciw wojskom tureckim, a w maju 1918 do armii armeńskiej, w składzie której walczył z turecką agresją na Armenię. Po zagarnięciu Armenii przez RFSRR w grudniu 1920 został żołnierzem 4 armeńskiego pułku piechoty w składzie Armii Czerwonej, w 1924 ukończył z wyróżnieniem Zjednoczoną Szkołę Wojskową im. Miasnikiana w Erywaniu, a w 1928 Kijowską Zjednoczoną Szkołę Dowódców Armii Czerwonej, od 1938 służył w Białoruskim Okręgu Wojskowym. Od 22 czerwca 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami na Froncie Zachodnim, później Południowo-Zachodnim, Krymskim, ponownie Zachodnim, 3 Białoruskim i 1 Białoruskim, był pięciokrotnie ranny, w tym trzy razy ciężko. W 1944 skończył kursy przy Wyższej Akademii Wojskowej im. Woroszyłowa, 15 maja 1944 otrzymał stopień generała majora, w kwietniu 1945 wyróżnił się podczas operacji berlińskiej, jednak podczas walk o Malchow zginął. Został pochowany w Myśliborzu. Jego imieniem nazwano ulicę w Erywaniu.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]