Andriej Charłow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 09:21, 18 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{imię i nazwisko}}}

Andriej Charłow, ros. Андрей Васильевич Харлов (ur. 20 listopada 1968 w Prokopiewsku, zm. 15 czerwca 2014 w Kazaniu[1][2]) – rosyjski szachista, arcymistrz od 1992 roku.

Kariera szachowa

W 1992 r. podzielił I m. (wspólnie z Aleksandrem Fominychem) w Symferopolu. Na przełomie 1992 i 1993 r. zwyciężył (wspólnie z Jonny Hectorem) w turnieju Rilton Cup w Sztokholmie. W roku 1995 podzielił I miejsce (wraz z Piotrem Swidlerem, Siergiejem Rublewskim oraz Jaanem Ehlvestem) w Nowosybirsku. W 2000 był bliski zdobycia medalu na I indywidualnych mistrzostwach Europy w Saint-Vincent, zajmując IV miejsce. W 2002 podzielił III miejsce w Ljubljanie (za Aleksandrem Bielawskim i Liviu-Dieterem Nisipeanu, wspólnie z Dusko Pavasoviciem). Rok później był V na kolejnych mistrzostwach Europy w Stambule[3] oraz podzielił I miejsce w otwartym turnieju w Jaén. Największy sukces w karierze osiągnął w roku 2004, awansując do najlepszej ósemki mistrzostw świata FIDE w Trypolisie, pokonując w kolejnych rundach Rustema Dautowa, Ivana Sokolova, Rafaela Leitao oraz Liviu-Dietera Nisipeanu (w V rundzie przegrał z Weselinem Topałowem)[4]. W 2005 podzielił I miejsce w bardzo silnie obsadzonym turnieju Aerofłot Open w Moskwie (wraz z Emilem Sutowskim, Wasilijem Iwanczukiem, Władimirem Akopianem i Aleksandrem Motylewem). W latach 2007 i 2008 zwyciężył w Kazaniu (w 2008 r. wspólnie z Dmitrijem Boczarowem).

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 2001 r., z wynikiem 2656 punktów zajmował wówczas 31. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 10. miejsce wśród rosyjskich szachistów[5][6].

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne